ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Την περασμένη Παρασκευή το βράδυ έζησα κάτι απίστευτο. Δέχθηκα επίθεση από αγέλη σκύλων, πέντε τον αριθμό, στο κέντρο της Αθήνας, στην Ηρώδου του Αττικού, στις 22.30 και παρουσία 10 τουλάχιστον ατόμων.
Δε με σοκάρισε το γεγονός της επίθεσης. Μου έχουν ξαναεπιτεθεί αγέλες σκύλων. Και επειδή είχα σκύλο επί 15 χρόνια, όποτε είχε συμβεί κάτι τέτοιο είχα βρει τρόπο να τους ηρεμίσω. Αυτή τη φορά δεν είχα το χρόνο. Δέχθηκα την επίθεση ταυτόχρονα από τέσσερις μεριές και χωρίς προειδοποιητικά γαβγίσματα. Πριν προλάβω να καταλάβω τι συμβαίνει ήδη ένας από αυτούς κρέμονταν από το χέρι μου που είχα ήδη σηκώσει για να αποφύγω το δάγκωμά του. Του έδωσα μια καρπαζιά και με άφησε χωρίς να με ξαναενοχλήσει και μοίρασα κλωτσιές σε άλλους δυο που με είχαν ήδη δαγκώσει στα πόδια και προσπαθούσαν να με ρίξουν κάτω.
Εκείνο που με σοκάρισε ήταν ότι κανείς από τους 10 παριστάμενους δεν έκανε την παραμικρή κίνηση για να με βοηθήσει. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η μάχη μου με την αγέλη κράτησε περίπου ένα πεντάλεπτο. Στο διάστημα αυτό πέρασαν από μπροστά μου τουλάχιστον πενήντα, ναι 50, άνθρωποι. Ούτε ένας από αυτούς δε θεώρησε σκόπιμο να ασχοληθεί με έναν άνθρωπο που με το παντελόνι του κουρέλια μάχονταν με πέντε αγριεμένους σκύλους.
Η περιπέτειά μου έλαβε τέλος όταν εμφανίστηκαν, ενώ είχα αρχίσει να ανησυχώ σοβαρά, δυο νεαροί φρικούληδες,που από απόσταση τριάντα μέτρων κατάλαβαν τι συμβαίνει, σφύριξαν στους σκύλους και αυτοί με άφησαν επιτέλους στην ησυχία μου. Να ε'ίναι καλά τα παιδιά, με βοήθησαν να μαζέψω τα πράγματά μου και με συνόδεψαν μέχρι την Αμαλίας να πάρω ένα ταξί.
Ο απολογισμός; Ένα παντελόνι κουρέλια και άφθονες εκδορές στα πόδια. Εκείνο όμως που με πόνεσε πραγματικά ήταν η αδιαφορία των περαστικών για τα τεκταινόμενα. Θαρρείς και δεν κινδύνευε ένας άνθρωπος. πολύ φοβούμαι ότι αν στη θέση μου ήταν κάποιος άλλος και είχε πανικοβληθεί, το Σάββατο τα τηλεοπτικά δελτία θα είχαν να λένε για τον άμοιρο που τον κατασποάραξαν τα άγριοα σκυλιά. Όλοι οι κατ' επάγγελμα κινδυνολόγοι θα ζητούσαν την άμεση θανάτωση όλων των αδέσποτων, και ένας άνθρωπος θα ήταν, στην καλύτερη περίπτωση σοβαρά τραυματισμένος.
Δεν τα βάζω με τα σκυλιά. Πρόλαβα να δω ότι όλα ήταν ράτσας, άρα εγκαταλειμμένα από κάποοιους ανθρώπους. Ούτε και θέλω να ζητήσω τη θανάτωσή τους. Θα ήταν σα να ζητούσα τη θανατική καταδίκη όλων των ανθρώπων γιατί κάποιος αλήτης προσπάθησε να με σκοτώσει.
Κλυδωνίστηκε όμως η πίστη μου στον Άνθρωπο. αναρωτιέμαι τι σκατά έχουμε πιει και έχουμε γίνει ΤΟΣΟ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ.
Και μια λεπτομέρεια. Αυτοί που αδιαφόρησαν ήταν όλοι τους παρέες καλοντυμένων που πήγαιναν για διασκέδαση.

Γιάννης Χρ.