37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Το παρακράτος τους...

Υπάρχει παρακράτος;
Σαφώς και υπάρχει και πεποίθησή μου είναι ότι το παρακράτος που δόμησε και εξακολουθεί να δομεί ΑΥΤΗ η δεξιά, είναι πολύ πιο οργανωμένο και πολύ πιο εκτεταμμένο από το παλιό, καλό παρακράτος της δεξιάς αλά "πατρίς - θρησκεία - οικογένεια".
Πρόκειται για ένα παρακράτος που έχει κυρίως οικονομικές επιδιώξεις και καλύπτει την ύπαρξή του πίσω από το άθλιο κομματικό κράτος που με φούρια επέβαλε η ΝΔ μόλις ανήλθε στην εξουσία. Όλα αυτά τα ανήκουστα σκάνδαλα που σκάνε σαν βόμβες κάθε τόσο, - άραγε πόσα άλλα κρύβονται ακόμα και τα αγνοούμε; - είναι εγκληματικές δραστηριότητες μιας ευρύτερης ομάδας ανθρώπων με καταγωγή τα κολέγια του Λονδίνου, τα αρχονταρίκια των σύγχρονων μοναστηριών και τα πίσω γραφεία των πολιτικάντηδων της δεξιάς.
Αυτό το παρακράτος έχει και την δύναμη πυρός του, όπως όλα τα ανάλογα: Έχει μπάτσους, έχει δικαστές, έχει εισαγγελείς, έχει δικηγόρους με πάλευκα κολάρα κι έχει και δημόσιους υπαλλήλους - γραφειοκράτες στις κατάλληλες θέσεις.
Αυτό το παρακράτος δέχεται τους τελευταίους μήνες μια άγρια επίθεση με αφορμή το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Μια επίθεση που κοντεύει να το αποδιαρθρώσει.
Κακώς η κοινή γνώμη περιμένει απτές αποδείξεις για τον χρηματισμό πολιτικών προσώπων. Το μέγα ζήτημα είναι ότι κινδυνεύει να σαρωθεί η ραχοκοκαλιά της σύγχρονης δεξιάς. Οι ευφραιμοπελέκηδες κι οι ψωμιαδορουσόπουλοι ενός σάπιου καθεστώτος που επεβλήθη με την ψήφο - δυστυχώς - του ελληνικού λαού, για να εμπεδώσει την κυριαρχία του και να λεηλατήσει ό,τι μπορεί να λεηλατηθεί σ' αυτή τη χώρα.
Φυσικά το παρακράτος αυτό έχει και την επικοινωνιακή του διάσταση. Πολύ σημαντική και πολύ έκδηλη. Μεγαλοδημοσιογράφοι, μικροδημοσιορεπόρτερ των 800 ευρώ, παπαγαλάκια της κακιάς ώρας και διασκεδαστές - κλόουν με πολιτική "ευαισθησία", που με αντίτιμο είτε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, είτε μόνο μερικές εκατοντάδες ευρώ, κρατούν εδώ και πέντε χρόνια μπροστά στα χείλη τους τον τηλεβόα του "κανένα" και του ανέξοδου συμψηφισμού.
Εδώ και πέντε χρόνια διαλύουν τη ψύχα της δημοκρατίας - την ελπίδα της - όποιας - αλλαγής και ανανέωσης, απαξιώνοντας εύκολα και συκοφαντώντας ανέξοδα.

Σήμερα είναι αδιάφορο αν ο τραμπούκος - μπάτσος που ξάπλωσε το παιδί νεκρό είναι το μακρύ χέρι ενός τέτοιου, άθλιου παρακράτους, για να κάνει μπάχαλο τα Εξάρχεια.
Σήμερα τα παιδιά του "κανένα" - οι καλοαναθρεμένοι ακροατές της προπαγάνδας του "κανένα" - παίρνουν από μια μολότοφ στο χέρι κι όποιον πάρει ο χάρος. Τα Εξάρχεια απλώθηκαν σε όλη τη χώρα. Σε λίγο έντρομοι οι σαλταδόροι της εξουσίας θα τρέχουν να προφυλάξουν τον φαρδύ κώλο τους σε κάποιο λαγούμι, προκειμένου να μην καούν όπως κάηκε το γιορτινό δέντρο στο Σύνταγμα, με φόντο τη Βουλή και την Ακρόπολη... Ακόμα κι ο ευφυής βλαξ της προπαγάνδας του "κανένα" πρετεντέρης θα εκλιπαρεί να φύγει ο συρφετός αυτός...
Τελείωσαν τα ψέμματα...
Αν πρέπει να διαλυθούν τα πάντα προκειμένου να διαλυθούν μαζί και τα συμπλέγματα κι οι αυταπάτες μας, ας είναι!
Αρκεί το ΠαΣοΚ να σταθεί στο ύψος των στιγμών.
Κι ο Παπανδρέου να δικαιώσει την πεποίθηση εχθρών και φίλων, ότι τουλάχιστον αυτός ΔΕΝ είναι λαμόγιο, ούτε ανεύθυνος...

Κ.Λ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Κώστα έγραψα μερικά πράγματα αλλά αυτά έμειναν ουσιαστικά ασχολίαστα.Θα επιμείνω. Πριν από 4 χρόνια είχα πει ότι με την κυβέρνηση αυτή θα πέσει πολύ γέλιο και πολύ κλάμα. Μετά τη δεύτερη εκλογική τους νίκη πέρυσι είχα προβλέψει(εύκολα)ότι σε ένα χρόνο θα έχουμε γενικευμένη κρίση.
Πριν από λίγο καιρό έγραψα για το τέλος του Πα.Σο.Κ. Εξακολουθώ να υπερασπίζομαι εκείνο το κείμενο και θεωρώ ότι αν η πολιτική δύναμη που θα αναλάβει την ευθύνη (και δεν μπορεί παρά να προέρχεται κυρίως από το Πα.Σο.Κ. του οποίου ο ενταφιασμός επιβάλλεται να γίνει με την προσήκουσα τιμή) δεν θέσει σαν απόλυτη προτεραιότητα την κοινωνία των πολιτών, τότε το παιχνίδι είναι για μια ακόμη φορά χαμένο. Κι επειδή δεν αγαπώ τις γενικότητες, δεσμεύομαι να παραθέσω τις απόψεις μου σε μία ανάρτηση.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)