37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Η τελευταία φορά που θυμάμαι την Αστυνομία να επιδεικνύει ασέβεια στη μνήμη ενός νεκρού ήταν επί Χούντας. Ήταν στις 5 Νοεμβρίου του 1973, στο μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου. Αμέσως μετά το τέλος του μνημόσυνου οι μπάτσοι κι χαφιέδες επιτέθηκαν στους συμμετέχοντες.
Ανάλογες σκηνές διαδραματίστηκαν και χθες στην κηδεία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Αμέσως μετά το τέλος της «οι πραίτορες» του παρακμιακού ωσεί παρόντος Πρωθυπουργού, επιτέθηκαν στους συμμετέχοντες φθάνοντας σε σημείο να χρησιμοποιήσουν και όπλα. Στη συνέχεια, πιστοί στο δρόμο που χάραξε ο Κορκομέας, ισχυρίστηκαν ότι «ένιωσαν απειλημένοι».
Στην Πάτρα «αγανακτισμένοι πολίτες», με την υποστήριξη των «πραιτόρων» επιτέθηκαν στους διαδηλωτές. Τα παιδιά του Καλαμπόκα και του Μαραγκού και πάλι επί το έργον.
Πριν δυο μόλις μέρες απέρριπτα το ενδεχόμενο η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου να είναι μέρος συνειδητής προβοκάτσιας, επικαλούμενος την απόυτη εκτελεστική ανικανότητα των κυβερνώντων. Μετά από τα σημερινά έκτροπα δεν είμαι πλέον βέβαιος. Τουναντίον, κάθε ώρα που περνάει γίνεται όλο και πιο σαφές ότι η κυβερνώσα συμμορία διψάει για αίμα. Αίμα δεκαπεντάχρονων κατά προτίμηση. Διψάει επίσης για καταστροφή. Αν είναι δυνατό να μη μείνει ούτε ένα μαγαζί στη θέση του. Χθες η Κυβερνητική Επιτροπή συζητούσε την αναστολή σειράς άρθρων του Συντάγματος.
Είναι πλέον σαφές ότι η Νέα Δημοκρατία, βλέποντας την επερχόμενη εκλογική καταστροφή, φλερτάρει ανοιχτά με τη συνταγματική εκτροπή.Το ερώτημα είναι αν έχουν βάσιμες ελπίδες να την υλοποιήσουν ή αν, απλώς, θα αυξήσουν την ξεφτίλα που τους βαραίνει.
Προσωπικα κλίνω προς τη δεύτερη εκδοχή. Πρώτον διότι μου είναι αδύνατο να φανταστώ ότι η κοινωνία θα χειροκροτήσει μια τέτοια εκτροπή. Δεύτερον διότι, είναι πρόσφατο το παράδειγμα της αποτυχίας των αδελφών Καζύνσκι στην Πολωνία, να επιβάλουν κοινοβουλευτική δικτατορία, με το πρόσχημα της κάθαρσης της Δημόσιας ζωής από τους συνεργάτες του Κομμουνισμού. Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τους κατέστησε σαφές, σε γλώσσα που μόνο διπλωματικήδεν ήταν, ότι αν επέμεναν στην εφαρμογή του νομοθετικού εκτρώματος που είχαν περάσει από τη Βουλή η Πολωνία θα έχανε το δικαίωμα ψήφου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Σε κάθε περίπτωση, και ανεξαρτήτως των πιθανοτήτων επιτυχίας του εγχειρήματος, πιστεύω ότι η κυβέρνηση πρέπει πλέον να αρχίσει να αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει πραξικοπηματίας. Και οι θεωρίες συνομωσίας, που πριν δυο μόλις μέρες απέκλεια, αποκτούν πλέον υπόσταση. Πολύ περισσότερο που ο Κορκομέας είναι από το χωριό της Μάρας Ζαχαρέα.

Γιάννης Χρ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)