37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Ένα κείμενο για τις οικονομικές κρίσεις

Στην Ισλανδία, τις τελευταίες εβδομάδες κυκλοφορεί μεταφρασμένο το κομμουνιστικό μανιφέστο, για πρώτη φορά στην ιστορία αυτής της χώρας. Η βαρβάτη οικονομική κρίση κίνησε το ενδιαφέρον των Ισλανδών για ένα κείμενο, στο οποίο μέχρι πρόσφατα πολύ λίγη σημασία έδιναν. Πώς να το σχολιάσει κανείς; "Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα", ή "ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται"; Εγώ πάντως προτιμώ να υιοθετήσω το πρώτο σχόλιο.
Μόλις πιο πριν ανέβασα στο interna corporis ένα κείμενο για τις θεωρίες περί μηχανισμών γένεσης οικονομικής κρίσης στα πλαίσια της μαρξιστικής σκέψης. Είναι η εισήγηση που θα κάνω σήμερα το βράδυ σε μια συζήτηση στο resistencias. Κοιτάξτε το και το συζητάμε.

Γιώργος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Προτιμώ το σχόλιο : Ο πνιγμένος είναι φαλακρός.

Ανώνυμος είπε...

Και για πρώτη φορά στην ιστορία της Ισλανδίας γίνονται διαδηλώσεις χιλιάδων ανθρώπων. Αυτή τη στιγμή χιλιάδες διαδηλωτών πολιορκούν την Κεντρική Τράπεζα απαιτώντας την καθαίρεση του Διοικητή της.
Τώρα για ως προς το αν ο πνιγμένος είναι φαλακρός, φίλτατε Φιλελεύθερε Τζουτζέ είσαι οφσάιντ.
Διότι 160 χρόνια μετά από την έκδοση του Κεφαλαίου, δεν εχει υπάρξει τόσο ολοκληρωμένη ανάλυση του καπιταλισμού και των κρίσεών του. Και επ' αυτού ο γερο Μαρξ παραμένει πάντα επίκαιρος.
Τώρα για το αν οι λύσεις που προτείνει, η Δικτατορία του Προλεταριάτου, είναι το σωστό φάρμακο ή όχι είναι μια μκεγάλη συζήτηση. Εγώ πιστεύω πως όχι, γιατί δεν πιστεύω σε καμιά μορφή δικτατορίας, πολύ περισσότερο αυτή της Αγοράς.
Γιατί οι νόμοι της αγοράς δεν προστατεύουν, ούτε τον πολίτη - καταναλωτή, ούτε τον ανταγωνισμό. Απλώς δημιουργούν τις συνθήκες για το μονοπωλιακό καπιταλισμό που με τη σειρά του, για να σου θυμίσω κάποια από τα διαβάσματά σουτης δεκαετίας του '70 (δηλαδή τον Πωλ Σουήζυ), στον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό. Που με τη σειρά του σημαίνει κρατική οικονομία και ολοκληρωτισμό.
Κοντολογίς, τόσο οι σταλινικοί όσο και οι Φιλελεύθεροι Χμερ, τους ίδιους στόχους έχουν, αλλά δεν το ξέρουν.

Γιάννης Χρ.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)