37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

Μερικά πράγματα πρέπει να τα νοιώσεις για να τα ερμηνεύσεις. Να τα νοιώσεις βαθειά, τραυματικά. Μιλώντας για τη σημασία του νοήματος δε φιλοσοφώ ανέξοδα. Και οργίζομαι με αυτούς που δεν καταλαβαίνουν.

Ο συνασπισμός, κομμάτι και συνέχεια της παραδοσιακής μαρξιστικής αριστεράς, νοηματοδοτεί μέσω του κινήματος. Νόημα έχουν τα κινήματα, όχι ο στόχος τους. Με τις αφίσες του, τα κείμενά του, τα συνθήματά του, περνάει το μήνυμα, ιδιαίτερα στη νεολαία : η ζωή έχει νόημα και είναι ωραία όταν συμμετέχεις στα κινήματα. Και φυσικά η κορυφαία στιγμή είναι η εξέγερση.

Ο ειλικρινής άνθρωπος που νοηματοδοτεί τη ζωή του με το κίνημα φτάνει στα άκρα. Αυτό έκανε για παράδειγμα ο Κουφοντίνας, γι αυτό και η γενικότερη στάση του έχει ένα μεγαλείο. Τι κάνει όμως ο Συνασπισμός; Τι κάνουν οι Αλαβάνοι, οι Λαφαζάνηδες και οι Τσίπρες ;

Όταν έρχεται η εξέγερση και όλες οι συνέπειές της αυτοί δεν ξέρουν τίποτα. Αυτοί είναι με το κίνημα αλλά όχι με τη βία. Λες και το κίνημα, που ο τίμιος νεολαίος του Συνασπισμού τόχει αναγάγει σε νόημα ζωής, ακολουθεί τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας!

Ποιος να ξεχάσει τον καιρό των συλλήψεων της 17 Νοέμβρη που οι συνασπιστές διαρρηγνύανε τα ιμάτιά τους και χαρακτήριζαν τους συλληφθέντες κοινούς ληστές και λωποδύτες, τρέμοντας την έστω και ελάχιστη συσχέτισή τους με την αριστερά!

Οι συνασπιστές, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των μαρξιστών αριστερών, έχουν βάλει στη θέση του Θεού το κίνημα. Οι τίμιοι θα συμπεριφερθούν σαν τους μάρτυρες ή τους φανατικούς ιεροεξεταστές. Οι άτιμοι σαν τους γραμματείς και τους φαρισαίους.

Και μην ξεχνιόμαστε. Το ΚΚΕ είναι το Βατοπέδι του μαρξιστικού χώρου!

Τελειώνω μ’ ενα στίχο από τραγούδι του Θεοδωράκη. Σ’ αυτό το δρόμο που διάλεξες να πας, πέρασα κι εγώ κάποια βραδιά...

Φιλελεύθερος τζουτζές

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πιο πολύ μου άρεσε η παρομοίωση για το ΚΚΕ.
Έτσι είναι, μόνο που εκεί έχουν ηγουμένη...
Κατά τα άλλα Γιώργο μου αν η μαρξιστική αριστερά είχε τη λύση στα προβλήματα τώρα θα ζούσαμε ήδη τον θρίαμβό της (ωχ)...
Όσο για τον ΣΥΝ... (όχι όλον) θα τον αποκαλούσα "τα λαμόγια της επανάστασης".
Ικανή μετεξέλιξη από τους "επαναστάτες του σαλονιού" δε λέω...
Κ.Λ.

leon είπε...

Πριν από πολλά χρόνια φίλτατε Φιλελεύθερε Τζουτζέ είχες παρομοιάσει σύσσωμη την ελληνική Αριστερά, αρχής γενομένης από το ΠΑΣΟΚ τότε, με τον δειλό εραστή, που αφού «ρίχνει» την κοπελιά, τη συνοδεύει σπίτι της, της δίνει ένα φιλάκι στο μάγουλο και της λέει καληνύχτα.
Κανείς δεν μπορεί να απαιτήσει από τους ανθρώπους - και κατ' επέκταση από τα πολιτικά κόμματα - να δεσμευτούν σε έναν αγώνα για την εκ βάθρων αλλαγή της κοινωνίας. Ισχύει όμως πάντα η λαϊκή ρήση, για παππάς - παππάς, για ζευγάς - ζευγάς.
Περισσότερα επ' αυτού σε ανάρτηση που θα ακολουθήσει στις επόμενες ώρες

Γιάννης Χρ.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)