ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ.

ΟΛΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ΑΚΟΥΣΑΤΕ!

Ο Κουπάκιας πήρε κι αυτό το μήνα το μισθό του. Αν η πατρίδα είχε πτωχεύσει θα έπαιρνε κι αυτό το μήνα τα αμελέτητα. Και θα περίμενε τον Αβραάμ Πάπα νηστικός.

αέρα πατέρα

Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ 10

Η εισαγωγή ενός ή περισσοτέρων υποψηφίων με βαθμό κοντά στο μηδέν σε κάποιο ΤΕΙ της χώρας είναι φανερό ότι εξάπτει την φαντασία των συμπολιτών μας που δεν γνωρίζουν τίποτε από κατατακτήριες εξετάσεις για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ , ανεβάζει το θέμα σε πρωτοσέλιδα με γλαφυρότατους τίτλους και προκαλεί την οργή εκατοντάδων ή και χιλιάδων κυρίως μορφωμένων ανθρώπων ( και Πανεπιστημιακών )για την απαξίωση που τάχα υφίσταται κατόπιν τούτου η Εκπαιδευτική διαδικασία στην Ελλάδα.

Και όμως τα πράγματα είναι πολύ απλά αν τα βάλουμε σε μια σειρά.

1. Όλα τα παιδιά που προσέρχονται στις Εξετάσεις είναι απόφοιτοι του Λυκείου δηλαδή γίνονται δεκτοί στα περισσότερα ΑΕΙ του εξωτερικού χωρίς να υποστούν καμιά διαδικασία εξετάσεων. !!!!!

2. Τα παιδιά που εισάγονται κάθε χρόνο με χαμηλούς βαθμούς σε ΤΕΙ δίνουν ακριβώς τα ίδια μαθήματα με της ίδιας δυσκολίας θέματα με τα παιδιά που κυνηγούν τις σχολές ΑΕΙ με την υψηλότερη ζήτηση. Δηλαδή τα θέματα για την σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχ/κων Υπολογιστών στο ΕΜΠ είναι ακριβώς τα ίδια με τις σχολή Κλωστουφαντουργίας Πειραιά ή την σχολή Ανθοκομίας στο Μεσολόγγι !!!!!!

Συνεπώς πρέπει να κάνουμε μερικές παραδοχές

1. Ότι ο βαθμός 10 δεν είναι βάση και δεν σημαίνει απολύτως τίποτε διότι το επίπεδο των γνώσεων που απαιτείται για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση το κατακτά κάποιος με το απολυτήριο του Λυκείου.

2. Ότι μερικές σχολές έχουν τόσο χαμηλή ζήτηση που δεν χρειάζεται ούτε το 0.9 να γράψει κάποιος υποψήφιος και μπορεί ως εκ τούτου να εισάγεται άνευ εξετάσεων εάν βεβαίως κρίνουμε ότι στην κοινωνία είναι χρήσιμο ή και απαραίτητο το επάγγελμα των σχολών αυτών.

Να θυμίσω για όσους ξεχνούν εύκολα ότι κατά τις περσινές εξετάσεις είχαμε 20.000 κενές θέσεις . Δηλαδή περίπου 20.000 παιδιά τα οδηγήσαμε είτε στα Ιδιωτικά Κέντρα Σπουδών στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό ( εκεί δεν τα θεωρούν ανεπαρκή).

ΑπΙφ

LA GRANDE BABYLON

ΠΕΡΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΦΙΛΙΑΣ 2

Στις 18/8 υπήρξε μια ανάρτηση του Αέρα πατέρα « Περί Αμερικανοφιλίας» .Τα σχόλια που συνόδευσαν την ανάρτηση δυστυχώς δεν ανέβηκαν στο διαδίκτυο για λόγους που έχουν να κάνουν με τον ξάδελφο του δαίμονα του τυπογραφείου. Θεώρησα σκόπιμο να επαναφέρω προς συζήτηση αυτό το ιδιαίτερα σημαντικό θέμα για να καταθέσει ο κάθε φίλος τις απόψεις του.

Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να κάνω δυό παρατηρήσεις στόν σχολιασμό του φίλου μας του Σαλωνίτη.

1. Κατά την διάρκεια του πολέμου στην Βοσνία και των κτηνωδών εθνοκαθάρσεων κυρίως από την μεριά των Σέρβων "πατριωτών " αναπτύχθηκε ένας μεγάλος προβληματισμός σε όλη την Δύση , στην οποία να θυμίσω ότι ανήκομεν ,αν μπορεί η διεθνής κοινότητα να αποδέχεται την πρακτική των εθνοκαθάρσεων κρυμμένη πίσω από το επιχείρημα περί "μη επεμβάσεως στα εσωτερικά κυρίαρχης κρατικής οντότητας". Δυστυχώς σε αυτόν τον προβληματισμό που αναπτύχθηκε από τα προοδευτικότερα κομμάτια της ηπείρου μας ( κυρίως ) δεν συμμετείχαμε εμείς οι ευαίσθητοι Έλληνες. προσδοκώντας ενδομύχως μια ΤΕΛΙΚΗ νίκη των Σέρβων αδελφών μας αδιαφορώντας για τα ποτάμια αίματος που προκαλούσε αυτή η πολιτική. Αντίθετα στην Ευρώπη το κίνημα εναντίον της κτηνωδίας των εθνοκαθάρσεων έπεισε τους του λαούς της Ευρώπης να επέμβουν όταν μετά την Βοσνία, σειρά εθνοτικού ξεκαθαρίσματος έπαιρνε το Κόσσοβο. Άρα λοιπόν την επέμβαση του ΝΑΤΟ δεν την επέβαλλε μονομερώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ αλλά ήταν μια καθολική απόφαση της Δύσης ( πλην Ελλάδος ). Θα ήθελα να θυμίσω ότι στις δημοσκοπήσεις που γίνονταν σε όλη την Ευρώπη τα ποσοστά υπερ της επέμβασης ξεπερνούσαν το 80% (!!!!).

2. Τα κράτη των Βαλκανίων είναι τα εξής : ΕΛΛΑΔΑ , ΦΥΡΟΜ , ΣΕΡΒΙΑ , ΒΟΣΝΙΑ ,ΚΡΟΑΤΙΑ , ΣΛΟΒΕΝΙΑ , ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ( σκόπιμα παρέλειψα Αλβανία και Τουρκία ) . Εκτός από την Ελλάδα ολες οι υπόλοιπες χώρες με εξαίρεση το μισό Φύρομ ήσαν απ΄ότι θυμάμαι υπέρ της επέμβασης. Συνεπώς πλην Ελλάδος μισού Φύρομ και Ρωσσίας ουδείς άλλος ήταν κατά της επέμβασης του ΝΑΤΟ. Δυστυχώς για εμάς αυτή είναι η αλήθεια.

Βεβαίως υπάρχει ένα αναπάντητο ερώτημα που δεν αφορά ίσως το κύριο σχόλιο περί Αμερικανοφιλίας. Μπορείς να τιμωρείς με βομβαρδισμούς έναν λαό επειδή η ηγεσία του εγληματεί εις βάρος κάποιας μειονότητας ??

ΑπΙφ

ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ

Κάποιος πρέπει να απενεργοποιήσει την λογοκρισία στο BLOG.
Τα σχόλια που γράφονται αναρτώνται μόνο μετά από κάποια
έγκριση.

ΤΙΤΙΚΕΣ

Καλά ρε Βαγγελάκη, τόσο πολύ τον τρέμετε τον Χατζηπαπάρα; Κρίμας το μπόι σου καλέ.

αέρα πατέρα

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΠΩ.

Γιωργάκη μου εσύ δεν έλεγες πως ο Ρενέσες θα σ' έκανε καλύτερο παίχτη; Και ήθελες βρε αθεόφοβε να σε χρυσώνανε τα παιδιά πέρσι;

αέρα πατέρα

ΡΑΜΟΣ

Τι έκανε ρε το παιδάκι (τρόπος του λέγειν) και το βγάλανε; Ότι κάνει συνέχεια ο δερβίσης ο Μπατίστ.

αέρα πατέρα

ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ

Τι έγινε ρε Δημητρό; Σου λείπει ο συμπαίχτης σου; Σου λείπει ο Χριστοδούλου καμάρι μου;

αέρα πατέρα

ΚΟΥΙΖ

Όταν είναι καλός μας τρελαίνουνε στο λιβανωτό. Άπαιχτος, μοναδικός, αυτοκράτορας, ηγεμόνας. Όταν είναι για τα μπάζα, γαργάρα. Αρκεί να κάνει ένα κλεψιματάκι για να ξαναγίνει άπαιχτος, μοναδικός...

αέρα πατέρα

ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΙΔΕΩΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΙΣΟΤΗΤΑ

Η ιδεολογία είναι ένα σύστημα ιδεών που εκ των πραγμάτων περιορίζει την αυτονομία τους, δηλαδή τις υποτάσσει στο βασικό πρόταγμά της.

Οι ιδεολογίες, μεταξύ των οποίων φυσικά συγκαταλέγονται και τα θρησκευτικά δόγματα, βοηθούν στη διατήρηση των εσωτερικών ισορροπιών ατόμων, κοινωνικών ομάδων και κοινωνιών. Όσο πιο ανώριμη και καθυστερημένη είναι μια κοινωνία, όσο πιο ανασφαλές ένα άτομο, τόσο περισσότερο έχουν την ανάγκη της ιδεολογίας.

Μια ελεύθερη κοινωνία και ένα ασφαλές άτομο δεν χρειάζονται ιδεολογία. Αντίθετα, πρέπει να επεξεργάζονται συνεχώς ιδέες και να αναδεικνύουν αξίες. Η εξέλιξη γεννά συνεχώς νέα ζητήματα στα οποία πρέπει να δίνουμε απαντήσεις και ως άτομα και ως κοινωνικά σύνολα. Σύγχρονα παραδείγματα είναι η θέση μας απέναντι στη βιοποικιλότητα, στο γενετικό προγραμματισμό, στην ευθανασία.

Δύο από τις βασικότερες ιδέες που έχει επεξεργαστεί ο ανθρώπινος νους είναι η Ελευθερία και η Ισότητα. Τις ιδέες αυτές τις περιέχουν οι διάφορες ιδεολογίες, έχουν απέναντί τους θετική ή αρνητική στάση αλλά σε κάθε περίπτωση αδιαφορούν για την αυθυπαρξία αυτών των ιδεών και ασχολούνται κυρίως με τις περιοριστικές τους συνθήκες.

Η Ελευθερία είναι καθαρή έννοια. Είναι μέγεθος. Αναφέρεται σε άτομα, όχι απαραίτητα ανθρώπους και σε συστήματα ατόμων. Έχει να κάνει με την ικανότητα να κινηθείς και να ενεργήσεις χωρίς εσωτερικούς ή εξωτερικούς περιορισμούς.

Ένα φυτό έχει περιορισμένη ελευθερία. Μπορεί να αναπτυχθεί αλλά όχι να μετακινηθεί. Ένα ζώο της στεριάς δε μπορεί να πετάξει ούτε να παραμείνει στο βυθό της θάλασσας.

Το αίτημα της ελευθερίας είναι εγγενές στα φυσικά άτομα και φυσικά συστήματα. Αν ανοίξεις το κλουβί ενός πουλιού, αυτό θα πετάξει έξω εκτός αν φοβηθεί τον άγνωστο κόσμο και την έλλειψη τροφής. Το αίτημα για ελευθερία θα το περιορίσει το πρωτογενές αίτημα για επιβίωση.

Η σχέση περιορίζει την ελευθερία. Ο κοινωνικός βίος είναι περιοριστικός. Οι περιορισμοί φυσικά είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την κοινωνική ισορροπία. Όσο υψηλότερη είναι η συνείδηση πολίτη σε μια κοινωνία τόσο λιγότεροι είναι οι περιορισμοί και τόσο πιο ελεύθερη είναι η κοινωνία.

Κοντολογίς. Δεν υπάρχουν πολλών ειδών ελευθερίες. Τα «είδη» αυτά είναι επινοήματα στα πλαίσια διαφόρων ιδεολογιών.

Για την ισότητα τώρα. Αυτή δεν είναι μέγεθος, είναι σχέση. Και βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε ισότητα πρέπει να προσδιορίζουμε και το μέγεθος στο οποίο αναφερόμαστε, για παράδειγμα δύο άνθρωποι μπορεί να είναι ίσοι στο μπόι.

Όταν λέμε γενικά και αόριστα ότι οι άνθρωποι είναι ίσοι, δημιουργούμε μια ασάφεια. Αν είναι ίσοι σε όλα, τότε είναι ίδιοι, πράγμα που προφανώς δεν ισχύει. Οι άνθρωποι, ευτυχώς λέω εγώ, είναι διαφορετικοί.

Υπάρχει όμως και η κοινωνική ισότητα και αυτή είναι που μας ενδιαφέρει εδώ. Εφ’ όσον οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι, η έννοια της κοινωνικής ισότητας είναι σχετική. Θα το εξηγήσουμε.

Σε μια κοινωνία φυλετικών διακρίσεων, όπως ήταν η Νοτιοαφρικανική Ένωση και η Αμερική μέχρι περίπου τα μέσα του εικοστού αιώνα, το αίτημα για κοινωνική ισότητα είχε ένα σαφές περιεχόμενο. Ίδια δικαιώματα και ίδιες υποχρεώσεις για όλους. Έλα όμως που και αυτή η εκδοχή της ισότητας δεν έχει απόλυτη αλλά σχετική ισχύ.

Τα παραδείγματα πολλά. Οι αντιρρησίες συνείδησης. Αρνούνται μια καθολική υποχρέωση. Και η Πολιτεία τους αντιμετωπίζει διαφορετικά. Οι ρομά. Οι περισσότεροι αρνούνται να δεχτούν το συγκεκριμένο σύστημα δικαιωμάτων – υποχρεώσεων. Η Πολιτεία αναγκάζεται να τους αντιμετωπίσει διαφορετικά. Στους διάφορους σοσιαλιστικούς παραδείσους βέβαια, προσπάθησαν να τους αφομοιώσουν ανεπιτυχώς και συχνά – πυκνά κατέφυγαν στη μέθοδο του πογκρόμ. Οι γυναίκες. Ισότητα ανδρών και γυναικών αλλά όταν μπαίνουμε στο θέμα των υποχρεώσεων, το απόλυτο της ισότητας καταργείται. Και λογικό είναι, από τη στιγμή που η γυναίκα κυοφορεί και γεννάει. Δεν είναι ίδια με τον άντρα και κατά συνέπεια το απόλυτο της ισότητας πάει περίπατο.

Όπου η ισότητα εφαρμόστηκε σαν απόλυτη ιδέα γίνανε εγκλήματα. Μια και δεν είναι όλοι ίδιοι, ακολουθήθηκε η προκρούστεια λογική για να γίνουν. Και κλάψανε μανούλες.

Θα τελειώσω αναφέροντας το παράδειγμα της Παιδείας. Οι περισσότεροι μαρξιστές μας λατρεύουν τόσο πολύ την ισότητα σαν απόλυτη έννοια που θέλουν ίδια σχολεία για όλους και ενιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας. Για τους κατοίκους των πόλεων, των χωριών, τους καμπίσιους, τους λιμανίσιους, τους μετανάστες, τους αθίγγανους, τους ζωνιανούς. Γι αυτό και η αντίθεσή τους στον πολύ επιτυχημένο θεσμό των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας όπου το πρόγραμμα διαμορφώνεται από τους διδάσκοντες σε συνεργασία με τους διδασκόμενους οι οποίοι είναι ενήλικες.

αέρα πατέρα

Ο ΟΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΧΑΣΕ

Και λοιπόν; Μπορούν να βγουν συμπεράσματα; Μάλλον όχι πολλά.

Η περσινή ομάδα δεν είχε ηγέτες. Ούτε μέσα, ούτε έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Η στόφα και η αύρα του πρωταθλητή είχαν χαθεί μαζί με την αυτοπεποίθηση.

Το ζητούμενο για φέτος είναι αυτό. Να υπάρξουν ηγέτες που θα συσπειρώσουν γύρω τους μια ομάδα νικήτρια.

Όπως έχουν τα πράγματα, στο σημερινό Ολυμπιακό, ο ηγέτης δε μπορεί να είναι παρά ο προπονητής. Είχε τον βασικό λόγο πάνω στην τελική διαμόρφωση του ρόστερ και στηρίζεται απ' όλους. Όταν θα έχει προχωρήσει η δουλειά του θα φανεί καλύτερα και το ποιοι παίχτες έχουν τα ψυχικά εφόδια και την προσωπικότητα για να σταθούν σ' αυτή την ομάδα.

αέρα πατέρα

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

Άκουσα χθες την είδηση του θανάτου του Καντιώτη σε ηλικία 103 ετών και ξαφνιάστηκα. Νόμιζα ότι είχε αποδημήσει προ πολλού.

Τον Καντιώτη τον είχα μάθει από τη γιαγιά μου που παρακολουθούσε τα κηρύγματά του όταν ήταν ακόμη αρχιμανδρίτης. Τον ακολουθούσε ένα μεγάλο πλήθος πιστών.

Τούχαμε σούρει πάρα πολλά, οι αριστεροί και προοδευτικοί, του συχωρεμένου και δικαίως. Ανήκε σε άλλη εποχή. Υπήρξε πράγματι ένας ταλιμπάν της Ορθοδοξίας. Από την άλλη όμως υπήρξε συνεπέστατος στις απόψεις του και αδιαφορούσε πλήρως για χρυσά άμφια και λούσα. Το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας στη Φλώρινα, επί των ημερών του, ήταν πράγματι μεγάλο. Οι κάτοικοι της ακριτικής περιοχής τον αγαπούσαν γι αυτά που έκανε, όχι γι αυτά που έλεγε.

Θυμάμαι κι ένα χαριτωμένο περιστατικό, όταν η Λιάνη με τον Ανδρέα είχαν πάει να τον επισκεφθούν, κατ' επιθυμία φυσικά της Δήμητρας. Ο Καντιώτης της είχε χαρίσει μια εικόνα με την προτροπή το εσωτερικό της κάλος να φθάσει το εξωτερικό της. Ταλιμπάν ξεταλιμπάν, γέρος ξεγέρος, το καμάκι καμάκι!

αέρα πατέρα

ΒΑΘΥ ΣΑΜΟΥ, ΣΟΚΑΚΙΑ.

ΣΚΕΡΤΣΟ ΚΑΙ ΝΑΖΙ

ΒΟΥΡΛΙΩΤΕΣ ΣΑΜΟΥ

ΠΑΡΑΛΙΑ ΓΛΥΚΟΡΙΖΑΣ

ΤΑΒΕΡΝΑ "ΨΑΡΑΔΕΣ"

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ

ΦΤΕΡΗ

ΣΑΛΠΕΣ ΜΕΡΙΔΙΑΡΙΚΕΣ

ΠΑΡΑΛΙΑ ΓΛΥΚΟΡΙΖΑΣ ΣΑΜΟΥ - ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ.

ΨΑΡΟΒΑΡΚΑ ΣΤΟ ΚΟΚΚΑΡΙ ΣΑΜΟΥ.

ΒΑΡΚΑ ΣΤΟ ΚΟΚΚΑΡΙ ΣΑΜΟΥ.

ΑΛΛΟ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.

Η κριτική επισημαίνει τα λάθη. Η αντιπολίτευση βρίσκει μόνο λάθη και όταν δε βρίσκει τα εφευρίσκει.

Όταν υποστηρίζεις το κόμμα της αντιπολίτευσης, είναι λογικό να έχεις και συ αντιπολιτευτική λογική δεδομένου ότι πιστεύεις πως το κόμμα σου στην εξουσία θα τα καταφέρει καλύτερα. Όταν όμως θεωρείς τον εαυτό σου φίλα προσκείμενο στο κυβερνών κόμμα ή είσαι ανένταχτος αναμένοντας τον Αβραάμ Πάπα, σωστό είναι να κάνεις κριτική και όχι αντιπολίτευση.

αέρα πατέρα

ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ

ΚΑΡΛΟΒΑΣΙ - ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ.

ΙΣΤΙΟΦΟΡΟ - ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ

ΚΥΜΑΤΙΖΕΙ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΣΤΟ ΑΚΡΙΤΙΚΟ ΝΗΣΙ.

ΜΑΓΚΕΣ ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ.

Ο Σοφός δεν ήθελε τον Σόφο. Για να μη χάσει τη φήμη του προπονητή που επιβάλλεται στους παίκτες του;

Πάντως τον Κρστιτς τον βλέπω τιτίκα. Από δω και στο εξής θα πρέπει να κουβαλάει μια καρέκλα.

αέρα πατέρα

ΑΓΚΑΘΙΑ ΣΤΟ ΚΥΜΑ.

ΒΟΥΤΗΧΤΗΣ ΤΗΣ ΠΙΣΙΝΑΣ

ΣΑΛΠΕΣ ΣΤΟ ΛΙΜΝΙΟΝΑ ΣΑΜΟΥ.

ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ.

ΠΑΡΑΛΙΑ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ ΣΑΜΟΥ

ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΣΤΟ ΗΡΑΙΟ ΣΑΜΟΥ

ΒΑΘΥ ΣΑΜΟΥ

ΦΙΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ 1975

ΑΓΑΛΛΙΑΣΤΕ ΠΑΝΕΛΛΗΝΕΣ

Έρχεται ο Αβραάμ Πάπας να φτηνύνει τα άλευρα, τη βενζίνη και τα σου. Και μετά ο Κουπάκιας ξύπνησε.

Χάρι Πότερ φίλε μου βρίσκεις μόνο στα παραμύθια.

αέρα πατέρα

ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ

ΒΓΗΚΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ.

ΚΕΣΕΛΙ

Σκατά έχει η ρακέτα αγόρι μου; Γιατί κάθεσαι απέξω και περιμένεις σαν το μαρμαρωμένο;

αέρα πατέρα

COWGIRL ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΠΑΡΑΛΙΑ

ΑΔΡΑΝΕΙΕΣ

Έγραψα για την αμερικανοφιλία. Θα γράψω και για τον αντιαμερικανισμό.

Στο σύγχρονο κόσμο, ποιοι είναι οι εχθροί της Αμερικής; Το Ιράν, η Βόρεια Κορέα, οι Ταλιμπάν, η Αλ Κάιντα. Ποιο είναι το εν δυνάμει αντίπαλο δέος; Η Κίνα. Και όμως, οι ''προδευτικοί" μας φωνάζουν ακόμη "Έξω οι Αμερικάνοι" σα να τους έχουν καταψύξει από το 1989. Όπως φωνάζουν για τα κεκτημένα δικαιώματα την ώρα που το καράβι βουλιάζει.

Στην απόψυξη κύριοι. Το ταχύτερο!

αέρα πατέρα

ΚΑΝΕΙ ΨΥΧΡΑ.

Τι συμβαίνει ρε Ξυπναγιαννάκηδες εκεί στα ορεινά; Κρυώνετε; Μην ανησυχείτε. Σας φέρνει ο σοφός παππούλης κάτι παλτουδάκια για το χειμώνα, μούρλια.

Και μην ακούσω κανένα να αποδοκιμάζει τους Αγγελόπουλους γιατί θα τα πάρω. Καημένε θρύλε, τι αμαρτίες πληρώνεις!

αέρα πατέρα

ΠΕΡΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΦΙΛΙΑΣ

Παίρνω αφορμή από ένα σχόλιο του φίλου Σαλωνίτη που υπαινίσσεται την εξάρτηση της οικογένειας Παπανδρέου από την Αμερική ή ακόμη χειρότερα την πρακτόρευση υπέρ της Αμερικής.

Τέτοιου είδους σχόλια αφορούσαν κυρίως στον Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος έφυγε στην Αμερική για σπουδές και μάλιστα λίγο εσπευσμένα λόγω της εμπλοκής του σε τροτσκιστική κίνηση και της σύλληψής του από τη δικτατορία Μεταξά. Υπηρέτησε στο αμερικάνικο ναυτικό, έκανε μεγάλη ακαδημαϊκή καριέρα και επέστρεψε στην Ελλάδα, κατόπιν πρόσκλησης του τότε πρωθυπουργού Καραμανλή, τον Ιανουάριο του 1961, για να να γίνει πρόεδρος του νεοσύστατου ΚΕΠΕ.

Στη συνέχεια ο Ανδρέας ενεπλάκη ενεργά στην πολιτική και η θέση του υπήρξε αταλάντευτη υπέρ της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Εθνικής Κυριαρχίας, στους δύσκολους καιρούς του ψυχρού πολέμου, δημιουργώντας πάντα πολλά προβλήματα και μόνιμη ενόχληση στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Εντούτοις, τόσο η παραδοσιακή δεξιά όσο και η παραδοσιακή αριστερά, βλέποντας ότι ο Ανδρέας έρχεται σφήνα ανάμεσά τους με μεγάλη δυναμική και τεράστιο λαϊκό ρεύμα, κατέφυγαν από την αρχή στην πανάρχαια πολιτική τακτική της συκοφαντίας, των υπονοουμένων και των άλλων λαϊκίστικων τερτιπιών. Το αν και πόσο πέτυχε η Γκεμπελίστικη αυτή τακτική το έδειξαν οι επανειλημμένες εκλογικές νίκες - θρίαμβοι του Πα.Σο.Κ.

Και τώρα λίγα λόγια για την αμερικανοφιλία στη σημερινή εποχή, μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου που φυσικά συσπείρωνε τον πολιτικό κόσμο της Αμερικής σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική.

Σήμερα δεν υπάρχει μία Αμερική αλλά δύο Αμερικές. Η προοδευτική Αμερική των Κλίντον, Ομπάμα, της Σούζαν Σάραντον και του Μάικλ Μουρ και η συντηρητική Αμερική των Μπους, Τσάρλτον Ήστον, των ευαγγελιστών και δε συμμαζεύεται. Απ' ότι ξέρω δε, παραδοσιακός φίλος των Μπους είναι η οικογένεια Μητσοτάκη ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολιτική φιλία και σχέση με τους εκπροσώπους της προοδευτικής Αμερικής που συνιστά ότι πιο αληθινά προοδευτικό στο σύγχρονο κόσμο.

Κάθε άποψη δεκτή και ο διάλογος σπουδαίος. Για να τον βοηθήσουμε όμως, είναι καλό να αποφεύγουμε τις αστήρικτες γενικεύσεις και τους λεκτικούς ακροβατισμούς.

αέρα πατέρα