37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΖΩΗ.

Διάβαζα ρε παιδιά χθες στο ΦΩΣ μια συνέντευξη του Κοκότοβιτς που μίλαγε για Παπάζογλου και Σουμπίνιο. Είπε κι άλλα ο σέρβος τεχνικός, για τους παίχτες που πέρασαν από τα χέρια του: Τον Λυμπερόπουλο και άλλους πρωτοκλασάτους. Όταν ρωτήθηκε ποιο ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο είπε ο Μπαχράμης. Άσχετα με την εξέλιξη που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Το βράδυ έμαθα ότι ο Μπαχράμης σκοτώθηκε στην παραλία από ταχύπλοο. Άραγε είχε προλάβει να διαβάσει την συνέντευξη Κοκότοβιτς; Τέλος πάντων. Καλό ταξίδι.


αέρα πατέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)