37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Ο ΟΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΧΑΣΕ

Και λοιπόν; Μπορούν να βγουν συμπεράσματα; Μάλλον όχι πολλά.

Η περσινή ομάδα δεν είχε ηγέτες. Ούτε μέσα, ούτε έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Η στόφα και η αύρα του πρωταθλητή είχαν χαθεί μαζί με την αυτοπεποίθηση.

Το ζητούμενο για φέτος είναι αυτό. Να υπάρξουν ηγέτες που θα συσπειρώσουν γύρω τους μια ομάδα νικήτρια.

Όπως έχουν τα πράγματα, στο σημερινό Ολυμπιακό, ο ηγέτης δε μπορεί να είναι παρά ο προπονητής. Είχε τον βασικό λόγο πάνω στην τελική διαμόρφωση του ρόστερ και στηρίζεται απ' όλους. Όταν θα έχει προχωρήσει η δουλειά του θα φανεί καλύτερα και το ποιοι παίχτες έχουν τα ψυχικά εφόδια και την προσωπικότητα για να σταθούν σ' αυτή την ομάδα.


αέρα πατέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)