
Γυναίκες του άλλοτε που τις βλέπουμε πια μόνο στα όνειρά μας.
37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)
2 σχόλια:
Τι πας και θυμάσε, φίλε μου!Τί μπορεί να σημαίνουν για τους σημερινούς "σινεφίλ" αυτά τα "ιερά τέρατα" της Μεγάλης Οθόνης!
Φίλε μου αρκεί να έχεις ματάκια και να βλέπεις. Τα πάντα όλα!
Δημοσίευση σχολίου