37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)
"Παρά τον αποκλεισμό μας πιστεύω ότι οι Ελληνες θα συνεχίσουν να με αγαπούν..."
"Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα με διαγράψουν από τις καρδιές τους..."
"Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί κάποιος να διαγράψει τόσο εύκολα κάποιον..."
"Νομίζεις..."
copy+paste..by Χ.Γ.Σ
3 σχόλια:
Πολύ ωραίο, αλλά ανέβασε και τίποτα δικό σου ρε παίχτη...
Γιατί βρε τζουτζέ, δικό του δεν είναι κι αυτό;
Δίκιο έχει ο τζουτζές αλλά ξέρει οτι είμαι και λίγο τεμπέλης...
Απ'το τίποτα και η αντιγραφή έχει τη χάρη της...
Δημοσίευση σχολίου