37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

ΜΠΗΚΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ


Μπήκε για τα καλά το καλοκαίρι. Οι επισκέψεις στο blog ελαχιστοποιήθηκαν και ο Γιάννης βιάζεται και του ξεφεύγουν γράμματα από δω κι από κει.

Όλα αυτά μου θυμίζουν με νοσταλγία τα καλοκαίρια στην ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ. Τότε πού αγωνιζόμασταν να κρατήσουμε ανοιχτά τα γραφεία, κόντρα στη ζέστη και στα μπάνια του λαού (βάλε καμιά φωτογραφία βρε Κωστή!).

Και μιας και είπα ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στον ψυχωμένο Έκτορα, το γιο του Δημήτρη Κουφοντίνα και της Αγγελικής Σωτηροπούλου που πήγε τόσο καλά στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα Α.Ε.Ι. και του χρόνου θα τον καμαρώνουμε ακαδημαϊκό πολίτη.

Ο Έκτορας δίδαξε σε όλους μας, έστω όσους ψάχνουμε δικαιολογίες για να μην προσπαθούμε ότι όσα και να έχεις περάσει, όσα και να σε βασανίζουν, μπορείς και πρέπει να αγωνίζεσαι για να γίνεσαι καλύτερος.

Κατά δεύτερο λόγο, συγχαρητήρια στους γονείς του που τον στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις, κόντρα σε πάρα πολλά προβλήματα (το τηλέφωνο της φυλακής αναστέναξε μέχρι την τελευταία ώρα από τα μαθήματα μαθηματικών, έ Δημήτρη;). Συγχαρητήρια στους καθηγητές που έδειξαν με τον τρόπο μας ότι για την κοινωνία μας ο πόλεμος τελείωσε (έχει και τα καλά της η ελληνική κοινωνία, πώς να το κάνουμε!).


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Yutarets! kasagad bah!

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)