Εμβρόντητος διάβασα - συμπτωματικά είναι η αλήθεια - το άρθρο του Μάκη Μαΐλη για τα Ιουλιανά και την Αποστασία. Και δεν πίστευα στα μάτια μου. Και διαβεβαιώ ότι αν μου το είχε διηγηθεί άλλος θα τον έβγαζα ψεύτη. Γιατί η ανεκδιήγητη ηγεσία του ΚΚΕ αποφάσισε, χωρίς κανείς να της το ζητήσει, επισήμως τουλάχιστον, να δικαιώσει το Μητσοτάκη, τους Αποστάτες και το Γλύξμπουργκ με τον πιο χυδαίο τρόπο.
Η πάγια, εύλογη από την πλευρά της - και ορθή κατά την προσωπική μου άποψη - κριτική της Αριστεράς προς το Γεώργιο Παπανδρέου για τα όσα συνέβησαν από τον Ιούλιο του 1965 μέχρι την 21η Απριλίου 1967 ήταν ότι δεν εμπιστεύθηκε ούτε στιγμή τον εξεγερμένο λαό που έθετε επιτακτικά πολιτειακό ζήτημα, δεν αναζήτησε πολιτικές συμμαχίες με την Αριστερά, αλλά αντιθέτως, προσπάθησε να συνδιαλαγεί με την ΕΡΕ και το Παλάτι μέχρι την τελευταία στιγμή. Ότι η στάση του αυτή υπαγορεύτηκε από την αριστοκρατική προσέγγιση που είχε για την πολιτική και την παντελή απουσία εμπιστοσύνης από μέρους του στο κοινωνικό υποκείμενο που ονομάζεται ΛΑΟΣ.
Θα περίμενε κανείς ο κύριος Μαΐλης να καταλογίσει όλα τα παραπάνω στο Γεώργιο Παπανδρέου. Αντ' αυτού ο κ. Μαΐλης προσάπτει στο Γεώργιο Παπανδρέου ότι «υπέβαλε την παραίτησή του χωρίς να συνεδριάσει κάνενα συλλογικό όργανο της Ένωσης Κέντρου, χωρίς να συγκαλέσει την Κοινοβουλευτική της Ομάδα».
Εύγε λοιπόν στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ και τον εκ δεξιών της Αλέκας (εξ ευωνύμων είναι η Λιάνα Κανέλη). Δεν υπήρξε λοιπόν στις 15 Ιουλίου 1965 ένα παλατιανό πραξικόπημα, που στόχο του είχε να φαλκιδεύσει τη, νωπή ακόμα, λαϊκή ψήφο αλλά μια κίνηση εντυπωσιασμού του Γεωργίου Παπανδρέου.
Δεν ξεχύθηκαν στου δρόμους πλήθη λαού απαιτώντας το σεβασμό της λαϊκής ετυμηγορίας και θέτοντας άμεσα πολιτειακό ζήτημα με τόσο επιτακτικό τρόπο, που υπερκέρασε όχι μόνο την Ένωση Κέντρου, αλλά και την ΕΔΑ.
Δεν αντιμετωπίστηκαν με την πιο σκληρή μετεμφυλιακά αστυνομική βία - σκληρότερη από την καταστολή των διαδηλώσεων εκείνων υπήρξε μονάχα η καταστολή του Πολυτεχνείου το 1973, που κι αυτό όμως κατά τους ταγούς του ΚΚΕ δεν ήταν παρά έργο 300 προβοκατόρων - δε δολοφονήθηκε ο Σωτήρης Πέτρουλας.
Δε χαρακτηρίστηκαν τέλος, για πρώτη και μόνη φορά στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, οι βουλευτές της Ένωσης Κέντρου που συνεργάστηκαν με το Παλάτι ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ.
Εκείνο όμως που με άφησε δυο φορές εμβρόντητο είναι η αιτιολόγηση όλης αυτής της διαστρέβλωσης της Ιστορίας. «Όλα αυτά είναι συντονισμένη προσπάθεια μερίδας των αστικών ΜΜΕ για να αγιοποιήσουν το Γεώργιο Παπανδρέου και μέσω αυτής να ενισχύσουν το προφίλ του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ».
Οικονομικοπολιτική συναλλαγή ή απόλυτη βλακεία; Πιστεύω ακράδαντα, έχοντας παρακολουθήσει το Μάκη Μαΐλη κατ' επανάληψη σε δημόσιες συζητήσεις, ότι είναι πανέξυπνος άνθρωπος. Άρα οι τόσες αρλούμπες που αραδιάζει - αν η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ καθόριζε έστω και στο ελάχιστο την εκλογική συμπεριφορά των Ελλήνων 45 χρόνια μετά η ΝΔ δε θα κέρδιζε ούτε τις εκλογές του 1989 και του 1990, ούτε αυτές του 2004 και του 2007, ευτυχώς όμως η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ είναι ΙΣΤΟΡΙΑ - είναι προϊόν ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ. Το ορατό μέρος της οποίας είναι τα προχθεσινά εύσημα του Καραμανλή στην Αλέκα από το βήμα της Βουλής. Το οικονομικό σκέλος της συναλλαγής δε θα μαθευτεί ποτέ
Γιάννης Χρ.
Η πάγια, εύλογη από την πλευρά της - και ορθή κατά την προσωπική μου άποψη - κριτική της Αριστεράς προς το Γεώργιο Παπανδρέου για τα όσα συνέβησαν από τον Ιούλιο του 1965 μέχρι την 21η Απριλίου 1967 ήταν ότι δεν εμπιστεύθηκε ούτε στιγμή τον εξεγερμένο λαό που έθετε επιτακτικά πολιτειακό ζήτημα, δεν αναζήτησε πολιτικές συμμαχίες με την Αριστερά, αλλά αντιθέτως, προσπάθησε να συνδιαλαγεί με την ΕΡΕ και το Παλάτι μέχρι την τελευταία στιγμή. Ότι η στάση του αυτή υπαγορεύτηκε από την αριστοκρατική προσέγγιση που είχε για την πολιτική και την παντελή απουσία εμπιστοσύνης από μέρους του στο κοινωνικό υποκείμενο που ονομάζεται ΛΑΟΣ.
Θα περίμενε κανείς ο κύριος Μαΐλης να καταλογίσει όλα τα παραπάνω στο Γεώργιο Παπανδρέου. Αντ' αυτού ο κ. Μαΐλης προσάπτει στο Γεώργιο Παπανδρέου ότι «υπέβαλε την παραίτησή του χωρίς να συνεδριάσει κάνενα συλλογικό όργανο της Ένωσης Κέντρου, χωρίς να συγκαλέσει την Κοινοβουλευτική της Ομάδα».
Εύγε λοιπόν στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ και τον εκ δεξιών της Αλέκας (εξ ευωνύμων είναι η Λιάνα Κανέλη). Δεν υπήρξε λοιπόν στις 15 Ιουλίου 1965 ένα παλατιανό πραξικόπημα, που στόχο του είχε να φαλκιδεύσει τη, νωπή ακόμα, λαϊκή ψήφο αλλά μια κίνηση εντυπωσιασμού του Γεωργίου Παπανδρέου.
Δεν ξεχύθηκαν στου δρόμους πλήθη λαού απαιτώντας το σεβασμό της λαϊκής ετυμηγορίας και θέτοντας άμεσα πολιτειακό ζήτημα με τόσο επιτακτικό τρόπο, που υπερκέρασε όχι μόνο την Ένωση Κέντρου, αλλά και την ΕΔΑ.
Δεν αντιμετωπίστηκαν με την πιο σκληρή μετεμφυλιακά αστυνομική βία - σκληρότερη από την καταστολή των διαδηλώσεων εκείνων υπήρξε μονάχα η καταστολή του Πολυτεχνείου το 1973, που κι αυτό όμως κατά τους ταγούς του ΚΚΕ δεν ήταν παρά έργο 300 προβοκατόρων - δε δολοφονήθηκε ο Σωτήρης Πέτρουλας.
Δε χαρακτηρίστηκαν τέλος, για πρώτη και μόνη φορά στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, οι βουλευτές της Ένωσης Κέντρου που συνεργάστηκαν με το Παλάτι ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ.
Εκείνο όμως που με άφησε δυο φορές εμβρόντητο είναι η αιτιολόγηση όλης αυτής της διαστρέβλωσης της Ιστορίας. «Όλα αυτά είναι συντονισμένη προσπάθεια μερίδας των αστικών ΜΜΕ για να αγιοποιήσουν το Γεώργιο Παπανδρέου και μέσω αυτής να ενισχύσουν το προφίλ του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ».
Οικονομικοπολιτική συναλλαγή ή απόλυτη βλακεία; Πιστεύω ακράδαντα, έχοντας παρακολουθήσει το Μάκη Μαΐλη κατ' επανάληψη σε δημόσιες συζητήσεις, ότι είναι πανέξυπνος άνθρωπος. Άρα οι τόσες αρλούμπες που αραδιάζει - αν η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ καθόριζε έστω και στο ελάχιστο την εκλογική συμπεριφορά των Ελλήνων 45 χρόνια μετά η ΝΔ δε θα κέρδιζε ούτε τις εκλογές του 1989 και του 1990, ούτε αυτές του 2004 και του 2007, ευτυχώς όμως η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ είναι ΙΣΤΟΡΙΑ - είναι προϊόν ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ. Το ορατό μέρος της οποίας είναι τα προχθεσινά εύσημα του Καραμανλή στην Αλέκα από το βήμα της Βουλής. Το οικονομικό σκέλος της συναλλαγής δε θα μαθευτεί ποτέ
Γιάννης Χρ.
3 σχόλια:
Απ'όσο θυμάμαι από παλαιότερες δηλώσεις του Φλωράκη, το ΚΚΕ εδώ και δεκαετίες αντιμετώπιζε τα γεγονότα του'65 ως μια αντιπαράθεση μεταξύ αστικών πολιτικών δυνάμεων, που υποτίθεται πως λίγο μόνο ενδιέφεραν την αριστερά.
Αυτή η στάση του νομίζω πως οφείλεται κυρίως στο ότι η κοινοβουλευτική αριστερά εκείνης της εποχής, την καθοδήγηση της οποίας επηρέαζε σημαντικά το τότε γραφείο του ΚΚΕ εξωτερικού, είχε μείνει έξω από τη δυναμική των γεγονότων. Αφενός οι προβολείς της δημοσιότητας έπεφταν αναπόφευκτα πάνω στον Γ. Παπανδρέου και την κεντροαριστερή πτέρυγα του κόμματος, αφετέρου η ΕΔΑϊτικη ηγεσία αμφισβητούνταν από το ριζοσπαστικοποιημένο κομμάτι των Λαμπράκηδων και από την εκκολαπτόμενη άκρα Αριστερά της εποχής, η οποία συγκρούονταν δυναμικά με την αστυνομία και είχε μια έντονα κριτική στάση απέναντι στις κυρίαρχες επιλογές του κόμματος.
Χρόνια μετά τα γεγονότα, το 1980, ο Φλωράκης αναφέρονταν στα "προβοκατόρικα" στοιχεία που το καλοκαίρι του'65 "αναστάτωναν" το κέντρο της Αθήνας.
Νομίζω πως κατά βάθος δεν υπάρχει κάτι καινούργιο στη στάση του ΚΚΕ απέναντι στην αποστασία, έστω και αν προκαλούνται σκέψεις για τη σπουδή του να απαξιώσει τη σημασία των γεγονότων.
Όσο για τις ύποπτες συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, πολλά λέγονται, κυρίως με την αφορμή της πώλησης του Γερμανού στον ΟΤΕ, όμως δε μου είναι εύκολο να καταλάβω τι ακριβώς παίζεται.
Γιώργος
Τελικά ίσως το κυρίαρχο στοιχείο στην απόπειρα απαξίωσης εκ μέρους του ΚΚΕ της λαϊκής εξέγερσης του καλοκαιριού του 1965 να είναι η επισήμανσή σου για την αμφισβήτηση των επιλογών της ηγεσίας της ΕΔΑ από τους προδρόμους της μετέπειτα εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Υπό το ίδιο πρίσμα πρέπει να δούμε και την τοποθέτηση του Φλωράκη το 1980, καθόσον και πάλι το ΚΚΕ αμφισβητούνταν από ένα σημαντικό μέρος της νεολαίας.
Όσο για τις συναλλαγές του ΚΚΕ με τη ΝΔ, που άρχισαν με το κτίσμα της Γενικής Ασφάλειας της οδού Μπουμπουλίνας - το αγόρασε σε υπολειμματική αξία το ΚΚΕ, το ανακαίνισε και αντί να το κάνει Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης, όπως προβλέπονταν από το συμφωνητικό εξαγοράς το έκανε κομματικά γραφεία και το μεταπώλησε στην εμπορική του αξία στο Υπουργείο Πολιτισμού όταν Υπουργός ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη - συνεχίστηκε με την εξαγορά της ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΕ σε αξία πολύ μεγαλύτερη από την αξία διαπραγμάτευσης της μετοχής στο Χρηματιστήριο και, η Δεξιά του Κυρίου γνωρίζει ποιες άλλες δε νομίζω ότι θα μάθουμε εύκολα πολλά πράγματα. το βέβαιο είναι ότι οι μόνες έντιμες συναλλαγές των δυο κομμάτων ήταν οι εκλογικές τους συνεργασίες στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Γιάννης Χρ.
Όλες οι συνεντεύξεις του Κωνσταντίνου είναι «στημένες».
Κανένας δημοσιογράφος δεν του κάνει τις εξής ερωτήσεις:
1. Γιατί συνεχώς λέτε για το πού σπούδασαν τα παιδιά σας και δεν λέτε για το τι σπουδές κάνατε εσείς ο ίδιος που σας χρυσοπλήρωνε ο ελληνικός λαός;
2. Γιατί συνεχώς μιλάτε για τη Σχολή Αναβρύτων, λες και είναι κανένα Πανεπιστήμιο τύπου Καίμπριτζ; Γιατί δεν λέτε καθαρά ότι τα Ανάβρυτα που σπουδάσατε ήταν απλά ένα γυμνάσιο, στο οποίο ο καθηγητής δεν θα τολμούσε ποτέ να σας βάλει κακό βαθμό επειδή θα πέρναγε την υπόλοιπη ζωή του στη Μακρόνησο;
3. Πώς καταφέρατε σε δύο (2) χρόνια και τελειώσατε τρεις (3) στρατιωτικές σχολές (Ευελπίδων, Δοκίμων και Ικάρων); Γιατί δεν τις τελειώνατε σε τρία (3) χρόνια (στην κάθε μία η φοίτηση είναι τετραετής);
4. Όταν η χούντα σας κατάργησε οριστικά γιατί βιαστήκατε να δηλώσετε ότι θα σπουδάζατε στο Καίμπριτζ; Γιατί είσασταν επί τρία (3) χρόνια υποψήφιος και τελικά δεν καταφέρατε να γίνετε δεκτός; Πως το δικαιολογήσατε μετά; Ότι «δεν είχε το Καίμπριτζ το κατάλληλο κύρος»;
5. Θυμάστε που όταν είσαστε διάδοχος του Θρόνου στην Αθήνα μια κοπέλα ρωτήθηκε σε ένα λεωφορείο αν της αρέσετε και όταν εκείνη απάντησε «όχι δεν είναι του γούστου μου» συνελήφθη από αστυφύλακα με πολιτικά για περιύβριση αρχής και καταδικάστηκε με την εισήγηση του εισαγγελέα ότι «Σε όλες τις Ελληνίδες αρέσει ο διάδοχος Κωνσταντίνος»;
6. H γιαγιά μου μου έλεγε παλιά ότι καλά κάνατε και μάθατε καράτε επειδή με τον τρόπο αυτό θα μπορούσατε να αντιμετωπίζατε τους εχθρούς της πατρίδας μας. Στη δίκη της χούντας (1975) αποκαλύφθηκε την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος σας επισκέφτηκαν στα ανάκτορά σας στο Τατόι ο Παπαδόπουλος, ο Πατακός και ο Μακαρέζος, και τους δεχτήκατε αόπλους στο γραφείο σας. Εσείς κρατάγατε ένα πιστόλι (τι το κάνατε, καθαρίζατε τα νύχια σας;) και πίσω από τους τρεις πραξικοπηματίες υπήρχαν δύο εμπιστότατοί σας χωροφύλακες που κρατούσαν αυτόματα «Sten». Γιατί δεν τους πυροβολήσατε; Φοβηθήκατε μήπως οι συγγενείς τους σας κάνουν αγωγή κατά του δημοσίου με βάση το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα;
7. Ποιος ενέργησε σωστά, εσείς ή ο γαμπρός σας ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας που αντιμετώπισε με θάρρος την απόπειρα πραξικοπήματος του συνταγματάρχη Τεχέρο Μολίνας (1976) και τον εξανάγκασε να αυτοκτονήσει; Ποιός απολαμβάνει υστεροφημία τώρα; Αυτός η εσείς που βουτήξατε στη θάλασσα για να ρίξετε σαμπάνια σε μια ολυμπιονίκη μας (δεν σας εξήγησαν ο Αρναούτης και ο Χοϊδάς ότι δεν ρίχνουν σαμπάνια σε βρεμένους από τη θάλασσα ολυμπιονίκες, η μήπως εσείς δεν το ξέρατε επειδή δεν είχατε βραχει ως ολυμπιονίκης);
8. Θυμάμαι ότι όταν ταξίδευα με το πλοίο στην Κρήτη για το δημοψήφισμα του 1974, την ώρα που μιλούσατε στην τηλεόραση ότι «θέλετε να επιστρέψετε στην πατρίδα σας, για να επισκεφτείτε τους τάφους των προγόνων σας» ένας ασεβής Κρητικός πήγε πίσω από την τηλεόραση και κουνούσε τα χέρια του, σαν να ήσαν τα δικά σας χέρια. Έτσι το πλήθος των Κρητικών επιβατών της «Κρητικής Ατμομπλοϊας» δεν έδειξε την αρμόζουσα κατάνυξη. Γιατί δεν διαμαρτυρηθήκατε, ώστε να επαναληφθεί το δημοψήφισμα;
9. Όταν έγιναν τα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της «Βασιλευομένης Δημοκρατίας» στις 2 Οκτωβρίου 1974 στη γωνία Πανεπιστημίου και Ιπποκράτους στην Αθήνα, γιατί ανεχτήκατε το πλήθος των ασεβών φοιτητών που φώναζε «λέσα για λέσα είσαι πριγκιπέσα, άνοιξε το παράθυρο να μπει γιαούρτι μέσα» και πέταγε αβγά και νεράντζια; Γιατί δεν ζητήσατε να διαλυθεί το πλήθος με τα μηχανοκίνητα του Μπιτούνη με τα δακρυγόνα («τις αύρες» όπως τις αποκαλούσατε τότε); Γιατί τα ανεχτήκατε όλα αυτά; Γιατί ένας άξιος αξιωματικός, ορκισμένος στη χούντα και στο θρόνο, ο Μπόλαρης, έκανε αυτή την ξεφτιλισμένη απόπειρα πραξικοπήματος με τις πιτζάμες;
10. Δεν ντραπήκατε τους προγόνους σας, τους Αψβούργους, τους Χοετζόλερν, και τόσους άλλους που δόξασαν το στερέωμα της βασιλευόμενης Ευρώπης, τον Μαξιμιλιανό του Μεξικού κλπ; Θα τολμούσαν ποτέ στον Φραγκίσκο Ιωσήφ της Αυστρίας να φωνάξουν «έ, έ, έρχεται – έρχεται γιαούρτι!»;
11. Γιατί – μετά από όλα αυτά – δεν σκεφτήκατε την ματ κίνηση κατά των αντιπάλων σας: Να πάτε στην Αμερική να σας καταψύξουν για τα επόμενα 100 χρόνια και όταν θα ξυπνήσετε, δεν θα ζούν οι επικριτές σας, και θα μπορείτε να ισχυριστείτε ότι τελειώσατε τις 3 στρατιωτικές σχολές σε 12 χρόνια που ήταν κανονικά η φοίτηση όλων αυτών, ότι πήγατε μετά και σπουδάσατε στο Καίμπριτζ; Ποιος ρωτάει σήμερα τί σπουδές είχε κάνει στα νιάτα του ο Όθωνας;
Λυπάμαι, αλλά αν με είχατε πλησιάσει και εμένα ευγενικά, ίσως να σας ρώταγα μόνο για τις σπουδές που έκαναν τα παιδιά σας (για να γεμίσει η συνέντευξη).
Δημοσίευση σχολίου