Πριν σου απαντήσω, θα παραθέσω το σχόλιό σου στην προηγούμενη ανάρτησή κου.
«Ας δούμε λοιπόν τη μη-τριτοκοσμική πολιτική του εκσυγχρονιστή Σημίτη στο Κυπριακό και τις εκλογές του 2004.
Ως γνωστόν οι προηγούμενες εκλογές είχαν γίνει στις 9 Απριλίου 2000.
Βάσει του Συντάγματος σε περίπτωση εξαντλήσεως της τετραετίας οι εκλογές προκηρύσσονται μέχρι 45 ημέρες μετά τη λήξη της τετραετίας.Ο κανονικός χρόνος των εκλογών δηλαδή ήταν το Μάιο του 2004.
Από πουθενά μέχρι το Δεκέμβριο του 2003 δεν προέκυπτε πιθανότης επισπεύσεως των εκλογών.
Η ημερομηνία εντάξεως των νέων χωρών και της Κύπρου στην ΕΕ ήταν η 1η Μαίου 2004.Για να ενταχθεί η Κύπρος ενωμένη θα έπρεπε να λυθεί το Κυπριακό μέχρι τότε με υιοθέτηση του Σχεδίου Ανάν.Η κυβέρνηση Σημίτη όπως προκύπτει από τις παραπάνω ημερομηνίες είχε καθε συνταγματική δυνατότητα να εξαντλήσει την τετραετία και να βοηθήσει στην επίλυση του Κυπριακού αλλάζοντας τις διεθνείς σχέσεις της χώρας ριζικά.
Αντί αυτού εγκατέλειψε τη θέση της.
Πότε όμως την εγκατέλειψε;Όταν αντελήφθη ότι άλλαξαν θέση οι Τούρκοι και θα υποστήριζαν το Σχέδιο Ανάν.
Στις 15-12-2003 έγιναν οι εκλογές των Τουρκοκυπρίων κατά τις οποίες για πρώτη φορά νίκησε ο Μεχμέτ Ταλάτ διακηρυγμένος υποστηρικτής του Σχεδίου και όχι ο Ντενκτάς αντίπαλος του Σχεδίου.Ποιά ήταν η αντίδραση Σημιτη;Πανηγύρισε τη διαφαινόμενη επιτέλους αποδοχή του κοσμοσωτήριου κατά τα λόγια του Σχεδίου από τους Τούρκους;Φυσικά όχι.
Η αντίδρασή του ήτο η φυγή και η παραίτηση μετά από λίγες ημέρες υπέ ρ του Γ.Παπανδρέου.Βεβαίως τα ελεγχόμενα από τον ίδιο ελληνικά ΜΜΕ απέφυγαν να αναφερθούν στις εξελίξεις του Κυπριακού αλλά για όλους τους παρακολουθούντες η σύνδεση ήταν προφανής και έγινε βεβαιότης όταν αμέσως προκηρύχθηκαν εκλογές για τις 7 Μαρτίου.
Απλούστατα τόσο ο Σημίτης όσο και γενικότερα η "δημοκρατική παράταξη" δεν άντεχαν το βάρος της συγκρούσεως με τους Ελληνοκυπρίους για το αντιδημοφιλές Σχέδιο Ανάν.Το υποστήριζαν εκ του ασφαλούς μπλοφάροντας και βασιζόμενοι στην άρνηση των Τούρκων.Όταν όμως η μπλόφα απεκαλύφθη εγκατέλειψαν εσπευσμένως την εξουσία προκηρύσσοντας εκλογές που ήξεραν ότι θα χάσουν για να φορτώσουν τα δύσκολα στην αντίπαλη παράταξη.
Πρότυπό τους ήταν άλλωστε ο γεναρχης της "δημοκρατικής παράταξης" Ελευθέριος Βενιζέλος ο
οποίος αφού πήγε το στρατό στη Μικρά Ασία όταν κατάλαβε ότι ήταν αδύνατη η νίκη προκήρυξε εκλογές που έχασε και κατόρθωσε να φορτώσει την αναπόφευκτη καταστροφή στους αντιπάλους του.
Το διαχρονικό αυτο κόλπο του "στρίβειν δια των χαμένων εκλογών" της "δημοκρατικής παράταξης" χρησιμοποίησε και ο μέγας εκσυγχρονιστής Σημίτης γι
α το Σχέδιο Ανάν ελπίζοντας να φορτώσει τα πάντα ως συνήθως στη "δεξιά".
Δυστυχώς για σας ο νεότερος Καραμανλής απεδείχθη ασυνήθιστα διορατικός για πολιτικός της δεξιάς
και έτσι ο παράδεισος της εξουσίας
στν οποίο ελπίζατε να επανέλθετε συντόμως είναι ακόμη εκτός βεληνεκούς.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι ο τρόπος της προκήρυξης των εκλογών του 2004 εμπεριέχει σαφώς το στοιχείο του «απελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο». Μια λεπτομέρεια όμως καμώνεσαι πως σου διαφεύγει. Το Σχέδιο Ανάν στην Ελλάδα το στήριξαν μονάχα οι εξής: ο Κώστας Σημίτης, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο μισός ΣΥΝ και το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. Το σύνολο του ΠΑΣΟΚ, με εξαίρεση τα δυο προαναφερθέντα πρόσωπα, η ΝΔ και το ΚΚΕ το κατήγγειλαν ως εθνική μειοδοσία. Κι επειδή έτσι έχουν τα πράγματα, κι επειδή ακόμα και σε μια προηγμένη τριτοκοσμική Δημοκρατία τέτοιες αποφάσεις δε μπορούν να ληφθούν ενάντια στην πολιτική βούληση της πλειοψηφίας του λαού, ορθώς ο Σημίτης προκήρυξε εκλογές στις 7 Μαρτίου. Αν ελέγχεται για κάτι ήταν διότι δεν έφερε το θέμα του σχεδίου Ανάν στο κέντρο της προεκλογικής αντιπαράθεσης για να αναλάβουν και οι υπόλοιποι τις ευθύνες τους.
Όσο για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, το μόνο πράγμα για το οποίο ελέγχεται είναι ότι κάθε φορά που έχασε τις εκλογές έκανε πραξικόπημα. Και πάλι όμως πρώτος διδάξας σε αυτό το δρόμο ήταν ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, που ετσιθελικά ακύρωσε τα αποτελέσματα των εκλογών του 1916 και έβγαλε μερικές εβδομάδες μετά διαφορετικά. Και επιπλέον η μοναρχική παράταξη πραξικόπημα έκανε κάθε φορά που έχανε τις εκλογές. Όσο για τις εκλογές του 1920 έγιναν στην ώρα τους. Και καμώνεσαι πως αγνοείς κάτι ακόμα. Οι νικητές αυτών των εκλογών είχαν κάνει προεκλογική εκστρατεία και κέρδισαν τις εκλογές με το σύνθημα της επιστροφής των στρατιωτών - πολεμούσαν 10 χρόνια - στα σπίτια τους. Ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο ανέθεσαν την αρχιστρατηγία στο μέτωπο της Μικρασίας ήταν ο Μεταξάς. Αυτός δήλωσε ότι δέχεται υπό τον όρο ότι θα μεθοδεύσει την απαγκίστρωση των ελληνικών στρατευμάτων. Αποστρατεύθηκε και διατάχθηκε ο Ελληνικός Στρατός να προελάσει ως την Άγκυρα. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, αλλά γι' αυτά σίγουρα δεν ευθύνεται ο Βενιζέλος.
Και μια τελευταία επισήμανση. Μη μπερδεύεις την ικανότητα χαϊδέματος αυτιών του Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου με την πολιτική διορατικότητα. Διορατικός είναι ο πολιτικός που προβλέπει τις εξελίξεις και είναι έτοιμος να τις αντιμετωπίσει. Ο Κωστάκης Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές διότι υποσχέθηκε τέλος στις αξιοκρατικές προσλήψεις στο Δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ και τέλος στην είσπραξη φόρων από τους εκ πεποιθήσεως φοροφυγάδες (κατάργηση του ΣΔΟΕ).
Εγώ όμως τότε και μόνο θα στηρίξω κυβερνητικό κόμμα, όταν θα έχει εκλεγεί με πρόγραμμα την άμεση επαναφορά της αξιοκρατίας στις προσλήψεις δημοσίων λειτουργών, την είσπραξη μέχρι τελευταίας δεκάρας των οφειλόμενων φόρων και την καθιέρωση πραγματικά δωρεάν Παιδείας και Υγείας και γενναία στήριξη της φτωχολογιάς. Μέχρι τη μέρα που θα γίνει αυτό δε με χαλάει να είμαι στην αντιπολίτευση. Άλλωστε σ' όλη μου τη ζωή αντιπολίτευση ήμουν.
Γιάννης Χρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου