37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΠΕΛΙΠΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΚΩΣΤΑΚΗ...

Με το Μητσοτακέικο να βυσσοδομεί στα βρόμικα και σκοτεινά μαγειρεία της πολιτικής και την καρέκλα του να τρίζει άσχημα, ο Καπετάν - Κωστάκης ενέσκηψε ως "θυμωμένος ηγέτης" στην Κ.Ε. του κόμματός του, μπας και συμμαζέψει - με απειλές και τσαμπουκάδες - το κοπάδι των κρατικοδίαιτων στελεχών του, κάτω από τη σκέπη του.


Με τον τρόπο αυτό όμως ξεγύμνωσε ακόμα περισσότερο και τον εαυτό του και τη θρυλική κομματάρα του, τη ΝΔ, στα μάτια του μέσου πολίτη. Απέδειξε ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξουσία και οι καρέκλες της, που τις χρησιμιοποιούν όλοι μαζί, ομού και συγχρόνως, για να βολέψουν τις φαμίλιες τους για καμία εκατοστή χρόνια.


Εξέλειπαν πλέον και οι κορώνες περί "σεμνότητας και ταπεινότητας", περί "μηδενικής ανοχής στη διαφθορά" και περί "ήπιων αλλαγών"...

Σαν κουρασμένος καρατερίστας, ο Κωστάκης, έδωσε τη χειρότερη παράσταση μέχρι τώρα ενώπιον του κομματικού του ακροατηρίου, κάνοντας μια τελευταία, απέλπιδα προσπάθεια... Μάταια όμως... Ο χρόνος εξέπνευσε και η τσουλίθρα οδηγεί κατευθείαν στο χώμα...


Ο Ιωάννου, όπως πάντοτε εντός θέματος...


Κ.Λ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)