ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ

Ο Γ. Παπανδρέου μίλησε χτες στο Θησείο, στη νεολαία του κινήματος.

Και πράγματι, διέκρινα αρκετό κόσμο, πολλούς νέους, από κάτω, στα πλάνα που έδειξε η τηλεόραση.

Προβληματίστηκα με το όλο θέαμα...

Κανένα σύνθημα... Ακουγόταν ένας θόρυβος από κόρνες και μια οχλοβοή. Ο Γιώργος δεν είναι ένας καλός ρήτορας. Όμως αυτό το θέαμα, σχεδόν κανείς να μην ακούει αυτά που λέει ο ομιλητής και οι περισσότεροι, είτε να μιλάνε μεταξύ τους, είτε να χοροπηδάνε γελώντας, είτε να βαράνε κόρνες, λες και βρίσκονταν σε κάποια νυχτερινή γιορτή στο δρόμο, για την πρόκριση του Παναθηναϊκου, ας πούμε στο τσάμπιον λιγκ, έχει δύο πιθανές εξηγήσεις:

- Είτε ήταν οργανωμένο, έτσι ώστε να απαξιωθεί ο ομιλητής

- Είτε είναι η φυσική αποτύπωση της... πολιτικής ποιότητας της νεολαίας ΠαΣοΚ...

Τείνω προς την δεύτερη εξήγηση.

Κι αυτό γιατί κάτι παρόμοιο είχαμε δει και στην ομιλία του Καραμανλή, προς την ΟΝΝΕΔ, στην Ολυμπία, πριν από κάποιες μέρες...

Το συμπέρασμα; Η σημερινή νεολαία, αυτή τουλάχιστον που οργανώνεται και "συμμετέχει" στις διαδικασίες των κομμάτων - οι "πολιτικοποιημένοι" νέοι, όπως λέγαμε κάποτε - δεν είνα παρά κάποια παιδιά που οργανώνονται προκειμένου κάποτε - ή και στο παρόν - να αποκτήσουν κάποια ωφελήματα, αδιαφορώντας κατά βάση για την πολιτική, ή ταυτίζοντάς τη με προσωπικές προσδοκίες και μόνο...

Και καλά στην ΟΝΝΕΔ... Δεν θα περίμενε κανείς πολιτική ωριμότητα... Αλλά στις νεολαίες των προοδευτικών κομμάτων, αυτό το φαινόμενο είναι απογοητευτικό.

Όχι ότι δεν υπάρχουν νέοι άνθρωποι που προβληματίζονται και (έστω με τον δικό τους τρόπο) έχουν και πολιτικές θέσεις και άποψη για την κοινωνία και τα προβλήματά της.

Όμως αυτοί οι νέοι, δεν βρίσκονται πλέον στα κόμματα.

Ίσως κάποιοι από αυτούς να εκφράζουν τις αγωνίες τους στο διαδίκτυο.

Στην καρδιά της εποχής της παγκοσμιοποίησης, όπου γενιές ολόκληρες έχουν πλέον μεγαλώσει σε μια κοινωνία θεάματος και υποκρισίας, αυτά τα φαινόμενα είναι σαφώς εξηγήσιμα. Και αναδεικνύονται ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (τουλάχιστον)...

Γι αυτό και μερικές φορές, όταν διαβάζω τις τοποθετήσεις μας εδώ, στο μπλογκ μας, περί ΠαΣοΚ κλπ, έχω την εντύπωση ότι κάπου, διϋλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο...

Τα προβλήματα είναι πλέον παγκόσμια... Και σαν τέτοια, έχουν ανάγκη μιας άλλης προσέγγισης...

(Η φωτογραφία, εντελώς άσχετη με το θέμα, απλά αναδεικνύει το μέγεθος της πολιτικής γελοιότητας στις μέρες μας...)

Κ.Λ.