37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

Η απολογία των "νενέκων" (Μη βαράτε αδέρφια!..)

Είπα κι εγώ!

Άνοιξα πρωί - πρωί το blogάκι μας και διαπίστωσα μια ασυνήθιστη κινητικότητα.

"Παράξενο", σκέφτηκα...

Αλλά μετά πρόσεξα την καινούρια ανάρτηση του Γιάννη Χρ.

"Μ..." είπα, αφού τη διάβασα: "...Είχε δεν είχε, πάλι έξυσε πληγές με το πενάκι του, ο Γιάννης μας!.."

Διάβασα και τα σχόλια που προκάλεσαν οι απόψεις που προέβαλλε... Επικριτικά. Κι ως συνήθως, σε τέτοιες αντιπαραθέσεις, σε απαξιωτικό, ακόμα και υβριστικό τόνο.



Δεν με ενόχλησαν οι αντιδράσεις. Θα μπορούσα να απαντήσω σ' αυτές, αν και δεν με βρίσκει ακριβώς σύμφωνο το κείμενο του Γιάννη (θα εκφέρω την άποψή μου σύντομα επί του θέματος), αλλά εν τω μεταξύ είδα τις απαντήσεις του Γιάννη και του Γιώργου και τον ιδιότυπο διάλογό τους με τον theodore κι έτσι ανέκρουσα πρύμναν.



Όμως, έκανα τον κόπο και επισκέφτηκα το blog του theodore...

Είναι το www.karsilamas.blogspot.com/



Εκεί διαπίστωσα ότι ο theodore μας κάνει την τιμή και ασχολείται μαζί μας - με το κείμενο του Γιάννη δηλαδή - με έναν τρόπο που με προβλημάτισε.



Ιδού η σχετική παράγραφος, παρμένη από το blog του theodore:



"...Στην περιήγηση που έκανα χθές στα blogs έπεσα μαλιστα πάνω σε ένα που παρακολουθώ με ενδιαφέρον εδώ και καιρό. Η ομάδα που γράφει εκεί δεν έχει κρύψει ποτέ της την συμπάθεια που τρέφει στον ΓΑΠ.Το χθεσινό κείμενο όμως ήταν εξωφρενικό και παράλογο.Ρίχτε του μιά ματιά ΕΔΩ

Ο τίτλος του είναι "Μακεδονικό,"ανύπαρκτες μειονότητες" και υπαρκτές αγκυλώσεις". Παραθέτω κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα..."



(κι αφού παραθέτει αυτά που τον... εντυπωσίασαν, συνεχίζει):


"...Ελπίζω ότι τέτοια ποταπά, ανιστόρητα και επικίνδυνα επιχειρήματα δεν βρίσκουν σύμφωνους ούτε την ηγετική κλίκα του ΠΑΣΟΚ, ούτε πολύ περισότερο τους φίλους και τα μέλη του.

Η Ιστορία είναι αμείλικτη με τους "νενέκους", αυτό να το σκεφτεί καλά ο ΓΑΠ και τα φιλαράκια του.

Ο λαός είναι αγριεμένος..."

κλπ... κλπ



Απ' ότι καταλαβαίνω (από όλο το ντιζάιν του karsilama) ο theodore είναι λάτρης του Ε. Βενιζέλου και ορκισμένος εχθρός του ΓΑΠ. Αυτό προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου. Ας είναι ό,τι νομίζει ο άνθρωπος...

Αλλά νοιώθω την ανάγκη ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε - σε κάποιους - τι ακριβώς είναι η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ και εμείς οι τρεις - τέσσερις που συνήθως γράφουμε εδώ, σ' αυτό το blog:



Βασικά φίλε theodore και όσοι άλλοι απορείτε, εμείς εδώ συντηρούμε ζωντανή μια φιλία, μια αδερφική σχέση τριάντα δύο χρόνων και τίποτε άλλο.

Δεν είμαστε "φιλαράκια" του ΓΑΠ, ούτε κανενός άλλου, είμαστε φιλαράκια μεταξύ μας και έχουμε πάντα ανοιχτή την πόρτα μας και σε όποιον άλλο, ή οποια άλλη θέλει να μας πει μια καλημέρα, να συζητήσει μαζί μας, να διαφωνήσει, να συμφωνήσει...

Εμείς εδώ κάνουμε το μεράκι μας.

Λέμε τις απόψεις μας, θυμόμαστε τα παληά, κι ο φιλαλεύθερος τζουτζές μας - ΑΝΤΙΚΟΥΚΟΥ - ανεβάζει και κανένα βιντεάκι (hand made) για να ταράξει κάπως τα ήρεμα νερά της αισθητικής μας λιμνούλας.

Αυτά... Τίποτε το σπουδαίο δηλαδή...

Ούτε σημαντικές φιλίες έχουμε, ούτε σε σκοτεινά παίγνια καταναλώνουμε τις ώρες μας...

Και - παρεπιμπτόντως - ούτε ξέρουμε αν κάποιος από μας συμμετέχει σε κάποιο κόμμα και σε ποιό... Γιατί δεν έτυχε να ρωτήσουμε...



Φιλική συμβουλή:

Λιγότερο πάθος (σας μιλάει ο παθός και μαθός)

Λιγότερη τσαντίλα

Περισσότερη ανοχή στις απόψεις...



Και μην ανησυχείς, φίλε theodore:

Η Ιστορία δεν θα κάνει τον κόπο ν' ασχοληθεί με "νενέκους" σαν και του λόγου μας...

Γι αυτό πες του λαού να πάψει να είναι αγριεμένος. Γιατί "χεστήκαμε" από την τρομάρα μας!..



Άντε και εις άλλα με υγεία, ρε παιδιά!..

Κ.Λ.

(Και για να μην έχετε απορία για μας, παραθέτω μια από τις εκατοντάδες φωτογραφίες του αρχείου μας που θα δημοσιευτούν ούτως ή άλλως όλες σιγά - σιγά.

1979: Ο Χρήστος Γκ. κι ο θρυλικός Agapito καθαρίζουν αυγά στο λιμάνι του Αγίου Κων/νου, ενώ εγώ, με βλέμμα ανήσυχου "νενέκου" παρακολουθώ τον ρου της ιστορίας που με καταδικάζει...

Την φωτο του "νενέκου" Γιάννη Χρ. θα τη δημοσιεύσουμε σε άλλη περίσταση...)
Κ.Λ.

1 σχόλιο:

theodore είπε...

Μιάς και μου κάνατε την τιμή να ασχοληθείτε με το φτωχό πλήν τίμιο blog μου,θα ήθελα να πάρω τον λόγο επί προσωπικού.

Εχω φάει κι εγώ τα νιάτα μου στην ΠΑΜΚ,αργότερα στην ΠΑΣΠ,μέχρι που έφαγα μιά ξεγυρισμένη διαγραφή επί Σημίτη και εκσυγχρονισμού.

Ποτέ μου δεν ζήτησα ρουσφέτια,χάρες,διορισμούς κ.λ.π.

Και ούτε θαυμαστής του Βενιζέλου είμαι.

Απλά τον θεωρούσα και τον θεωρώ ως την καταλληλότερη λύση για ένα ΠΑΣΟΚ που διαλύεται κάθε μέρα και περισότερο από την ανερμάτιστη πολιτική του κολλητού του Ρόντου.

Βλέπετε υπάρχουν ακόμα ρομαντικοί που πονάνε το κόμμα στο οποίο ανδρώθηκαν,ακόμα κι αν το κόμμα τους έχει πληγώσει πολλές φορές.

Είμαι αριστερός,είμαι πατριώτης,είμαι σοσιαλιστής.

Αν ενοχλούν αυτές οι ιδιότητες στην σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης και του σοσιαλφιλελευθερισμού,δεν είναι δικό μου πρόβλημα.

Εγώ παραμένω πιστός στις παρακαταθήκες που άφησαν ο Τσέ,ο Φιντέλ,ο Ανδρέας.

Patria o muerte έλεγε ο Τσέ.

Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες ο Ανδρέας.

Κάποιοι ξέχασαν γρήγορα από που προέρχονται,ποιοί ήταν,τι αγώνες έδωσαν.

Εύχομαι να μην ανήκετε σ'αυτήν την κατηγορία.


Τέλος πάντων,εγώ εξακολουθώ να διαβάζω τα κείμενα που ανεβάζετε,είτε συμφωνώ,είτε διαφωνώ.

Ετσι κι αλλιώς η Ιστορία θα αποδείξει ποιός έχει δίκιο και ποιός όχι.

Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου και την πολυλογία μου που ίσως σας κούρασε.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)