37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

Πρόταση: "Ιστορίες Της Παρέας"... τι λέτε;

Αν δεν κάνω λάθος, τα μπλογκς ξεκίνησαν σαν μια δυνατότητα να βγάζει κανείς τα εσώψυχα του στο φως… Να βρίσκει φίλους, ανθρώπους γνωστούς, αλλά κι άγνωστους καμιά φορά, που βρίσκουν κάτι ενδιαφέρον σε όσα γράφει κάποιος…

Σκέφτηκα ότι θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν… κάναμε κι εμείς μια απόπειρα να φέρουμε στο φως ιστορίες που τις έχουμε μέσα μας. Περιστατικά που μας σημάδεψαν, που τα στάμπαρε ο χρόνος πάνω στη σάρκα της ψυχής μας και δε λένε να φύγουν…
Ιστορίες παλιές, αλλά και καινούριες. Ιστορίες δικές μας, των φίλων μας, των γονιών μας… Ιστορίες του χωριού ή της γειτονιάς. Ιστορίες γι’ ανθρώπους που μας έμειναν… Ιστορίες της παρέας…

Κι ας ονομάσουμε τη «στήλη» αυτή έτσι: «Ιστορίες Της Παρέας»!
Τι λέτε;
Μπορούμε;
Εξ άλλου δεν μας λείπει το στοιχειώδες τάλαντο της γραφής...

Εγώ θα κάνω μια πρώτη απόπειρα.
Κι αν βγει μεγάλο το κείμενο, θα το «περάσω» στο interna – corporis.
Προσεχώς…
Κ.Λ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)