Εφυγε ένας δικός μας άνθρωπος
16/7/2008
Εχασε τη μάχη για τη ζωή, ύστερα από ολιγοήμερη νοσηλεία με υψηλό πυρετό, ο δημοσιογράφος της «Ημερησίας» Παναγιώτης (Τάκης) Δημακουλέας.
Ηταν παντρεμένος με την Ισμήνη Φραγκιουδάκη και πατέρας ενός αγοριού, γεννήθηκε στη Λαγκάδα Μεσσηνίας και ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με τη δημοσιογραφία.
Κάλυπτε θέματα τουρισμού για την εφημερίδα «Ημερησία» από την πρώτη μέρα της επανέκδοσής της το 1994 και το μηνιαίο περιοδικό «Τhe Tourism Report». Ηταν ένας από τους δύο συγγραφείς του βιβλίου που μέσα από μια αισθητική περιπλάνηση από το παρελθόν προς το μέλλον πριν από τρία χρόνια κατέγραψαν τις «Τάσεις και προοπτικές των αστικών ξενοδοχείων».
Η οικογένειά του και οι φίλοι του αποχαιρετούν σήμερα το απόγευμα στις 6 τον Τάκη Δημακουλέα, στο Νεκροταφείο Παπάγου.
Από το σημερινό ΕΘΝΟΣ η πιο πάνω είδηση...
Μου πρόλαβε τα νέα ο Γιάννης Χ. πρωί -πρωί...
Θλίψη, μετά την έκπληξη...
Ο Τάκης ήταν ένας λεβέντης της ζωής. Είχα πάνω από είκοσι χρόνια να τον δω, τον είχα συναντήσει τυχαία πριν από κανα- δυο μήνες, στα Εξάρχεια. Μου είχε πει ότι ήταν πια παντρεμένος κι είχε κι ένα αγοράκι, ένα κουκλάκι - μου το έδειξε στην φωτογραφία - ότι όλα πήγαιναν καλά.
Ανταλλάξαμε τηλέφωνα, αλλά δεν αξιωθήκαμε να τηλεφωνηθούμε...
Τον θυμάμαι σαν τώρα, στα νυχτερινά γλέντια της νιότης μας, εκεί, κάπου στα Παναθήναια, στου Γκύζη, στο Πεδίο του Άρεως... Ήμασταν φίλοι και συμπατριώτες. Μανιάτες, αν και καμιά φορά τον πείραζα ότι αυτός ήταν από την "τζάμπα" Μάνη, τη Μεσσηνιακή...
Ψηλός, γεροκόκκαλος, ξανθωπός, μανιάτικο σκαρί. Με γοητεία. Με χιούμορ. Με ευαισθησίες σπάνιες για τη γενιά μας. Τα είχε καταφέρει στη δημοσιογραφία. Και στη ζωή...
Καλό ταξίδι, όπως λέμε σε τέτοιες δύσκολες στιγμές, φίλε Τάκουλα...
Κ.Λ.
1 σχόλιο:
Τον Τάκη τον θυμόμουνα από τα ξενύχτια των Παναθηναίων. Χαθήκαμε και χρόνια μετά, τον συνάντησα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ. Ήταν πια ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ δημοσιογράφος,με την έννοια ότι ήταν αγαπητός στους συναδέλφους του και το ρεπορτάζ του ήταν πάντα σεβαστό.
Συναντιόμασταν έκτοτε συχνά, στο δρόμο, λέγαμε μια καλημέρα, μαθαίναμε νέα ο ένας του άλλου, έτσι με τον ελλειπτικό τρόπο που λένε τα νέα τους δυο παλιοί γνωστοί, που τρέχουν σα το Βέγγο προς αντίθετες κατευθύνσεις. Αλλά που φτάνει για να δώσουν ο ένας στον άλλο να καταλάβει ότι τα πράγματα πάνε καλά.
Ο Τάκης θα λείψει αφάνταστα στην οικογένειά του.
Όσο για μας, θα είναι ένα χαμένο κομματάκι από το παζλ της πρώτης νιότης μας, που θα θυμόμαστε πώς ήταν, μέχρι ο χρόνος να αρχίσει να θαμπώνει τις λεπτομέρειες, όχι όμως και την ποιότητά του, και θα ξέρουμε ότι το έχουμε χάσει για ΠΑΝΤΑ
Γιάννης Χρ.
Δημοσίευση σχολίου