37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

Κλόουν και Ξυλοπόδαροι

Έχουμε και λέμε:

Πριν από κάτι μήνες, ένας ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης των Ανικάνων, κάνει βουτιά στο κενό, θέλοντας να «κερματίσει» το βίο του, για λόγους σκοτεινούς και ανομολόγητους…
Ο ανώτερος αυτός αξιωματούχος ήταν φίλος γκαρδιακός του πρωθυπουργού…

Στην υπόθεση παραδόξως, αρχίζουν να εμπλέκονται πολλοί και διάφοροι:
Μια τριανταπεντάχρονη, ένας εργατολόγος, δύο ακόμα άλλοι δικηγόροι, δύο μεγαλοδημοσιογράφοι – ιδιοκτήτες της πρώτης κυριακάτικης εφημερίδας, ένας βουλευτής του κόμματος των Ανικάνων, ένας άλλος ανώτερος κρατικός αξιωματούχος (προϊστάμενος του μεταλλαγμένου ΣΔΟΕ), ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού, ο υπεύθυνος τύπου του γραφείου του πρωθυπουργού, ένα (;) DVD με σεξουλιάρικο περιεχόμενο και αρκετοί άλλοι παρεισφρύοντες και παρατυχόντες, σε ρόλους κομπάρσων.

Η Δικαιοσύνη (πάντα με κεφαλαίο το Δ) αναλαμβάνει να ξετυλίξει το μπερδεμένο κουβάρι, εν μέσω κλαυσίγελου και εντόνων φημών περί τον ανδρισμό κάποιων και γενικότερα το ήθος της μετριοκρατίας που μας κυβερνά (με την αλάνθαστη ψήφο του οξυδερκή ελληνικού λαού)…

Στο πέρασμα του χρόνου, ο μεν αξιωματούχος δεν «κερματίζει» τελικώς τον βίο του, διασώζεται, οι δε υπόλοιποι αναλαμβάνουν να χαρίσουν – εν είδει ίσως ανταμοιβής για την ψήφο του – ένα καυτό, ελληνοπρεπέστατο “prison break” στον αδάμαστο ελληνικό λαό.
Ο Κορυδαλλός γνωρίζει πιένες! Η τριανταπεντάχρονη, ο εργατολόγος, οι δύο δικηγόροι εγκλείονται, ενώ ένας – δύο ακόμη δημοσιογράφοι ιδροκοπούν στα σκαλοπάτια του ανακριτή περιμένοντας κι αυτοί τη σειρά τους.
Η μεγάλη, κυριακάτικη εφημερίδα – μες στο συμπούρμπουλο – αλλάζει ιδιοκτήτη.
Ο βουλευτής αποβάλλεται από τις τάξεις του κόμματος που κυβερνά, επειδή είναι ύποπτος για κάτι κακές πράξεις…
Ο διοικητής του ΣΔΟΕ (άλλο καρντάσι της πρωθυπουργάρας μας αυτός!..) εκδιώκεται και αφοπλίζεται (κοινώς χάνει την κουτάλα) γιατί κι αυτός κάτι κακές πράξεις φαίνεται να έκανε.
Γίνονται κάνα – δυο ακόμα απόπειρες αυτοκτονίας…

Κι ενώ το σήριαλ δείχνει ότι θα μας ψυχαγωγεί για πολλούς μήνες ακόμα…
… ξαφνικά, παίρνουμε χαμπάρι το σκάνδαλο ΖΗΜΕΕΕΕΝΣ!..

Κι όπως (πολύ φυσικά) κάνουν τα παιδιά σε ένα παιδότοπο όπου τους παρουσιάζονται διάφορα θεάματα εν είδει πανηγύρεως, αφήνουμε τον «ξυλοπόδαρο», γιατί στην πλατεία κάνει την αστραφτερή εμφάνισή του ο Μπόζο ο Κλόουν!..

Εκεί να δείτε σήριαλ!
Λογαριασμοί τραπεζών φουλ στο εκατομμύριο! Οφ-Σορ εταιρείες με εξωτικά ονόματα!Υπουργοί που τα παίρνουν! Ταμείες που «αμάρτησαν για το κόμμα» τους! Βουλευτές που ψωνίζουν τζάμπα ηλεκτρικές συσκευές! Μεγαλομέτριοι και μεγαλοανίκανοι που κάνουν τσαχπινιάρικα, ιδιωτικά ταξιδάκια στην εσπερία, παρέα με τους μεγαλομιζαδόρους!..
Το θέαμα – Μπόζο ο Κλόουν, είναι εξόχως καλύτερο του «ξυλοπόδαρου». Η σκηνοθεσία, από τα πρώτα κιόλας επεισόδια αποκαλύπτει το έξοχο ταλέντο του (άγνωστου ακόμα) σκηνοθέτη και το σασπένς είναι εξασφαλισμένο. Τα μηχανάκια της AGB παίρνουν φωτιά. Οι «ξυλοπόδαροι» περνάνε σε δεύτερο πλάνο…

Και μες τον γενικό χαμό, ένας ακόμα βουλευτής των Ανικάνων, παίρνει τη μεγάλη απόφαση να στυλώσει τα πόδια!
«Δεν συντάσσομαι ξανά με την κομματική πειθαρχία»! βροντοφωνάζει.

Πανικός στο Μαξίμου.
«Και τώρα τι κάνουμε; Που διώξαμε τον άλλο για μαλακίες και όπως πάμε, άμα διαγράψουμε τον θρασύ, θα χάσουμε τη δεδηλωμένη;» αναρωτιούνται οι βιρτουόζοι της πολιτικής τέχνης…
«Μπα… Όχι. Θα ξαναπάρουμε πίσω τον άλλο… τον προηγούμενο»…
«Καλά, πώς; Υποτίθεται ότι αυτόν τον διώξαμε γιατί εμπλέκετο στην υπόθεση του ξυλοπόδαρου… Πρέπει να τελειώσει με το καλό η δικαστική διαδικασία… Να βγει «λάδι» ο δικός μας και μετά να τον ξαναπάρουμε»…
«Δεν προλαβαίνουμε. Να τελειώσει ΤΩΡΑ η διαδικασία. Να βγει λάδι ΤΩΡΑ ο δικός μας και να τον ξαναγράψουμε στο κόμμα»…

Όλα αυτά, Δευτέρα βραδάκι…
Τρίτη απόγευμα βγαίνει το πόρισμα των εισαγγελέων:
- Καμία πλημμέλεια στο υπουργείο του ξυλοπόδαρου! Όλα τέλεια!
(Μόνο τέσσερις υπουργοί παρανομούσαν για να παίρνουν τα over-time τους οι υπάλληλοι του υπουργείου του ξυλοπόδαρου… Ψιλοπράγματα, μπρος τα εκατομμύρια μίζες…)
Τετάρτη μεσημέρι αποφυλακίζεται η τριανταπεντάχρονη. Απολογείται ένας δημοσιογράφος, που – πράγμα πρωτοφανές – αφήνεται ελεύθερος, καταθέτει ένας ακόμα και καταθέτει κι ο «προς επανεγγραφή» βουλευτής…
Την ίδια μέρα, ο εισαγγελέας ανακαλύπτει ότι ο «αυτοκτονικός ιδεασμός» του εργατολόγου χειροτερεύει…
«Να βγει κι αυτός», εισηγείται ο εισαγγελέας ευθαρσώς και παλικαρίσια.
Μες το γενικό χαμό, (...μάθανε ότι γαμιόμαστε…) τρέχει κι ο μεγαλοδημοσιογράφος που ιδροκοπά μέρες τώρα αναλογιζόμενος τη «μπουζού», να απολογηθεί κι αυτός. «Γιατί να μην απολογηθώ σήμερα, τώρα που γυρίζει;» αναρωτιέται…
«Τάκα – τάκα παιδιά, να προλάβουμε!» Φωνάζουν από το Μαξίμου τα σαΐνια που ψήφισε ο ελληνικός λαός.

Ενώ στα σήριαλ και στους παιδότοπους όλα αυτά που γίνονται, στα ψέματα γίνονται, έτσι, για να περάσουμε την ώρα μας…

…στην Ελλάδα γίνονται στ’ αλήθεια, που να πάρει…

Κι άμα ξυπνήσουμε και το καταλάβουμε, θα είναι αργά…


Πολύ αργά, μάγκες μου!

Κ.Λ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)