37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

Το Έθνος και η σημασία του

Μιας και τόφερε η κουβέντα, περί εθνικισμού κλπ, ας κάνουμε μια σημαντική - κατά τη γνώμη μου - διάκριση, που δεν βλέπω να γίνεται στην ελληνική (μας) βιβλιογραφία:

Άλλο η έννοια "έθνος" και άλλο η έννοια "natio" (ή "γένος" αν προτιμάτε).


Σε τούτη εδώ τη γωνίτσα της γης (παγκόσμια εξαίρεση θα έλεγα), ουδέποτε υπήρξε η φορτισμένη έννοια του "νασιοναλισμού". Κι όχι τυχαία.

Φωτισμένοι διανοούμενοι, στις απαρχές της συγκρότησης του νεοελληνικού μας έθνους, προτίμησαν ακριβώς αυτή τη λέξη ("έθνος"), που σημαίνει περίπου μια γενική κατηγορία πραγμάτων ή ζώων με κοινά χαρακτηριστικά, προκειμένου να ορίσουν "το κοινόν των Ελλήνων".

Η λέξη απαντάται το πρώτο στον Όμηρο (έθνος μελισσάων - έθνος ανθρώπων).

Καμιά σχέση με την συγγένεια αίματος, που υποδηλώνει η έννοια "γένος" και που αν και κάποιοι προσπάθησαν να την καθιερώσουν (π.χ. το 1821) ωστόσο απέτυχαν.


Άρα, για να συνεννοούμεθα:

Η έννοια "nation" δεν μεταφράζεται "έθνος", αλλά "γένος"...

Και η έννοια "έθνος" δεν... μεταφράζεται σε καμία γλώσσα του κόσμου...

Γιατί ούτε το "είδος" σημαίνει, ούτε το "γένος"...


Γι αυτό - χαριτωμένοι μου "εθνικιστές" - σε τούτη εδώ τη γη άνθισαν λουλούδια εξωτικά - όπως π.χ. ο Αίσωπος (ο σημερινός αράπης) - και ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε να τα ξερριζώσει, γιατί το αίμα τους δεν ταίριαζε με το αίμα των υπολοίπων.

Γι αυτό ο Ισοκράτης - που κάτι παραπάνω από μας ήξερε - επέμενε ότι "Έλλην εστί ο της ελληνικής παιδείας μετερχόμενος"...


Και για μένα είναι πολύ τιμητικό να ονομάζομαι Έλληνας, αφού καθόλου δεν σημαίνει την πρωτογονική (και φοβική) σχέση μεταξύ όμαιμων, αλλά την ιδιαίτερα δημιουργική σχέση ελευθερίας και παιδείας, μέσα σε μια πανανθρώπινη κοινωνία.

Κ.Λ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο Teo δεν είναι εθνικιστής. Είναι απλά ανερμάτιστος. Δεν ξέρει που πατά και που βαδίζει αλλά κατά τ' άλλα φαίνεται καλό παιδί και θα γούσταρα να τον καλέσουμε στον Αγαπητό για ένα συμφιλιωτικό γλέντι.
Για να καταλάβετε, πιστεύει ότι τον διέγραψε ο Σημίτης. Ρε φίλε Τeo αν μπορούσε ν' ασχοληθεί με τέτοιες λεπτομέρειες ο Σημίτης, η Ελλάδα θάταν αλλιώς.
Όσο για μας, δεν θ' αρχίσουμε τώρα να αισθανόμαστε και τύψεις γιατί σπουδάσαμε, κάναμε διδακτορικά κλπ.
Άλλωστε και τ' αγροτικό μας το κάναμε, εργάτες και οικοδόμοι δουλέψαμε, βαρέα και ανθυγιεινά έχει καταγράψει το μητρώο μας.
Αλλά αν είναι να πλακωθούμε ρε Teo να τ' αφήσουμε τα πτυχία παρά δίπλα και να διαλέξουμε τα όπλα που προτείνεις εσύ : ο Λεωνίδας.
Παρεπιμπτόντως: Σπουδαίο το σχόλιο του Γιάννη περί Λεωνίδα. Βέβαια, όπως πάντα, όποιος κατάλαβε κατάλαβε (τα ρημάδια τα πτυχία).
Φιλελεύθερος τζουτζές, ανήκων στη γυφταλβανική μειονότητα (ή μήπως πλειονότητα;).

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)