Υπάρχουν λύσεις...

Ίσως επειδή η μητέρα μου με μεγάλωσε κάνοντας αυτή την τόσο κοπιαστική και ανθυγιεινή εργασία, η κατάφωρη εκμετάλλευση των γυναικών – καθαριστριών από τους άπληστους και αδίστακτους εργοδότες τους, αυτούς τους λεμέδες που αγόρασαν πέντε σκούπες και πέντε σφουγγαρόπανα – μεγάλη επένδυση! – και παριστάνουν τους καπιταλιστές, με διαολίζει.
Περιφερόμενοι γλείφτες των κομματικών καμπινέδων οι πιο πολλοί, με τις «κατάλληλες γνωριμίες» πάντοτε, παίρνουν εργολαβίες – κυρίως από το Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ, τράπεζες κλπ), μοιράζουν μεταξύ τους την πίττα και απολαμβάνουν παρασιτικά τεράστια οικονομικά οφέλη.
Χιλιάδες γυναίκες εργάζονται με τους χειρότερους όρους κάτω από ένα καθεστώς που λίγο διαφέρει από την δουλεία. Για 300 – 400 ευρώ το μήνα… Γυναίκες από την Ελλάδα, από τη Βουλγαρία, τη Ρωσία, την Ουκρανία. Που με αυτά τα ψίχουλα μεγαλώνουν παιδιά και – πολλές φορές – ταΐζουν τον άνεργο σύζυγο…

Γι αυτό με χαροποίησε ένα δημοσίευμα στη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, για τέσσερις γυναίκες στη Μυτιλήνη, που έχουν αναλάβει το έργο της καθαριότητας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έχει ενδιαφέρον να το διαβάσετε http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100083_13/03/2009_307399
Για να αντιληφθείτε πόσο απλά είναι τα πράγματα, πόσο εύκολα γίνονται, όταν επικρατήσει η κοινή λογική και κάποιος δείξει το ενδιαφέρον που υποχρεούται ούτως ή άλλως να δείξει, όταν έχει την ευθύνη ενός τομέα, όπως ο πρύτανης του Πανεπιστημίου. Απλά πράγματα: Εγώ χρεώνω το πανεπιστήμιο με 700 ευρώ για την κάθε μια καθαρίστρια. Ο εργολάβος τους πληρώνει τα 450 και βάζει στην τσέπη τα υπόλοιπα… Γιατί;
Οι τέσσερις γυναίκες, με την προτροπή του πρύτανη έκαναν μια εταιρεία και διεκδίκησαν μόνες τους (χωρίς τον νταβατζή) την εργασία της καθαριότητας στους χώρους του πανεπιστημίου. Τώρα παίρνουν ολόκληρο το μηνιάτικό τους και το πρωί πάνε στη δουλειά τους τραγουδώντας!..
Όχι ότι αμείβονται ικανοποιητικά, όχι ότι δεν κουράζονται, αλλά τουλάχιστον δεν έχουν νταβατζή…
…Και στολίζουν με λουλούδια τους χώρους του πανεπιστημίου… Έτσι, για να μη δείχνουν κρύοι και αδιάφοροι…

(Μήπως αυτό το παράδειγμα θα πρέπει να το ακολουθήσουν κι αλλού; Η πρωτοβουλία, η οργάνωση και η αλληλεγγύη έχει κάποιες φορές ορατό αποτέλεσμα.)
Κ.Λ.