37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Φωνάξτε τη νομπελίστρια γρήγορα!

Το είδα σε ένα άρθρο του κ. Στέλιου Κράλογλου, στο capital.gr και το μεταφέρω. Ως δείγμα απτό και τρανταχτό της παντοειδούς έλλειψης οποιαδήποτε - έστω και μακρινής - σχέσης των φωστήρων του υπουργείου οικονομικών με την απλή λογική...

Κεφαλικός φόρος 1.000, 2.000 έως και 5.000 ευρώ για τα ατομικά εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ, σε προοδευτική κλίμακα.
Πολύ ωραία.
Αλλά γιατί στα "ατομικά" εισοδήματα; Και γιατί όχι στο εισόδημα που προκύπτει βάσει των κοινών δηλώσεων των συζύγων;
Δείτε πόσο άδικο είναι αυτό:
Έστω εισόδημα ενός ανύμφευτου κυρίου, που ζει μόνος και δηλώνει 50.000 ευρώ ετησίως: Μηδέν κεφαλικός φόρος...
Έστω τώρα νυμφευμένος, με δύο παιδιά και σύζυγο που δεν εργάζεται, με εισόδημα 60.000 ευρώ. Κεφάλικός φόρος 1.000 ευρώ.
Έστω τώρα δύο σύζυγοι με εισόδημα 55.000 ευρώ έκαστος (σύνολο 110.000 ευρώ): Κεφαλικός φόρος ένα μεγαλόπρεπο μηδενικό!..

Δεν μπορούν που δεν μπορούν... Γιατί δεν φωνάζουν την... κυρία Κκκκρούγκμαν (ξέρετε, τη νομπελίστρια) να τους δώσει τα φώτα της, μπας και μαζέψουν κανένα ευρόπουλο παραπάνω;
Κ.Λ.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όλα αυτά μυρίζουν βιασύνη και σπασμωδικότητα. Οι κυβερνώντες σαν να προσπαθούν να "δείξουν" ότι παίρνουν μέτρα. Να δείξουν απέναντι σε ποιούς; Μάλλον απέναντι στην ευρωπαϊκή επιτροπή και στις διεθνείς κεφαλαιαγορές που έχουν βάλει την ελληνική οικονομία στο μαυροπίνακα της πιστοληπτικής ικανότητας. Και ελπίζουν ότι με αυτά τα μέτρα λιτότητας θα πείσουν για τη φερεγγυότητα τους ώστε να εξασφαλίσουν δάνεια με κάπως ευνοϊκότερους όρους. Στα πλαίσια αυτής της λογικής σημασία δεν έχει η αποτελεσματικότητα των μέτρων, όσο το "να δείξουμε ότι κάτι κάνουμε".
Συνέπεια αυτής της προσέγγισης είναι και η μικρή ψυχρολουσία που εισέπραξα κι'εγώ, που θα πάρω μηδενική αύξηση για φέτος, καθότι ανήκω στα "ρετιρέ" και δεν έχω τάχα ανάγκη. Το μέτρο αυτό έχει τη λογική του, στα πλαίσια που επισήμανα. Όταν η Ουγγαρία προσέφυγε στο ΔΝΤ, πριν από λίγους μήνες, το πρώτο πράγμα που υποχρεώθηκε να κάνει ήταν να παγώσει τους μισθούς των Δημοσίων Υπαλλήλων. Δίνοντας λοιπόν η κυβέρνηση το μήνυμα ότι παίρνει τέτοιου τύπου "σκληρά μέτρα", προσδοκά μια κάποια καλύτερη μεταχείριση από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, έστω για τους επόμενους μήνες, μήπως και αποφύγει να χρεωθεί την ευθύνη μιας επίσημης πτώχευσης, τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες ευρωεκλογές, άντε και εθνικές εκλογές. Μετά, έχει ο θεός.
Κάπως έτσι νομίζω πως βλέπουν την πολιτική οι ιθύνοντες, και η ευθύνη βέβαια είναι ημών των πολιτών που τους ανεβάσαμε στην εξουσία.

Γιώργος

Koupakia είπε...

Ο μόνος υπεύθυνος για αυτήν την κατάσταση είναι ο Έλλην ψηφοφόρος που δι΄λαεξε για πρωθυπουργό έναν κουρασμένο!

leon είπε...

Μη κάνετε έτσι ρε παιδιά! Ο άνθρωπος γεννήθηκε κουρασμένος

Γιάννης Χρ.

leon είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)