"Σ' αυτό το γαλαξία το μόνο που έχει αξία είναι να αγαπάς", λέει το τραγουδάκι...
Η αγάπη λοιπόν...
Η αγάπη μας ενώνει, η αγάπη μας κάνει να θέλουμε να είμαστε ακόμα μαζί.
Η αγάπη είναι ανάγκη.
(Προχτές είχε περάσει από το σπίτι ο Χρήστος. Είχαμε να βρεθούμε πολλές μέρες. Θυμήθηκα που ερχόταν στα γραφεία με το "Ριζοσπάστη" παραμάσχαλα)
Όταν η πολιτική συναντήσει κάποτε την αγάπη, τότε θα αποκτήσει το αληθινό, το αυθεντικό της νόημα.
Αν ποτέ...
Προς το παρόν, ας αρκεστούμε "εις ολίγον άρτον και ολίγας ελαίας".
Η πολιτική είναι για τους "ειδικούς" και για τα "ψώνια". Α... και για τους αμετανόητους ρομαντικούς.
Ας παραμερίσουμε εμείς, όπως κάνουμε χρόνια τώρα...
Δυστυχώς δεν είμαστε καν ρομαντικοί, τζουτζέ... (και κάποιος που ήταν, έκλεισε το ρομαντισμό του στα σίδερα...)
Κ.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου