Μέσα στο ζοφερό κλίμα των ημερών (ένα κλίμα που ολοένα και περισσότερο πια το συνηθίζουμε…) προστίθεται και αυτή η πολύ περίεργη επίθεση, χτες το βράδυ, στο Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια, με χειροβομβίδα.
Η επίθεση έγινε πολύ νωρίς, στις 10:00 το βράδυ και το πιο σημαντικό: Ήταν δολοφονική, όχι απλά «προπαγανδιστική». Δηλαδή αυτοί που το έκαναν, ήθελαν να σκοτώσουν. Στο Στέκι εκείνη την ώρα συνεδρίαζε μια επιτροπή αντιρρησιών συνείδησης, κάπου 15 – 20 άτομα. Η χειροβομβίδα πετάχτηκε στο τζάμι του παραθύρου της αίθουσας που συνεδρίαζαν και – ευτυχώς ήταν διπλό και άντεξε – μετά έπεσε σε ένα παρτέρι όπου και έσκασε. Δηλαδή από τύχη δεν είχαμε νεκρούς! (Άραγε πόσο τυχαία ήταν κι η εκτέλεση του 15χρονου;)
Κάποιοι θέλουν αυτό το χώρο – των Εξαρχείων – στο δρόμο, στις φωτιές και στην πρόκληση καταστολής λατινοαμερικανικού τύπου. Παρέα με τις «σέχτες» και τις «χέστες»…
Εδώ και καιρό έχουμε διατυπώσει (με το Γιάννη Χρ.) την υποψία – βεβαιότητα, ότι έχει ήδη δομηθεί ένα παρακράτος στη χώρα μας. Τα φαινόμενα μας πείθουν ότι το παρακράτος αυτό έχει ερείσματα στην Αστυνομία, στη Δικαιοσύνη, στην ΕΥΠ και σε κύκλους επιχειρηματικούς. Και φυσικά στο κυβερνών κόμμα.
Για μια ακόμη φορά εκφράζω τους φόβους μου για χειρότερες καταστάσεις. Το ξαναλέω: Αυτό το έκτρωμα ανικανότητας και φαυλότητας (η ΝΔ) δεν θα φύγει εύκολα… Θα δώσει τον «υπέρ πάντων» αγώνα του πρώτα… Έναν αγώνα τόσο βρόμικο, όσο και ο βίος κι η πολιτεία τους…
Η επίθεση έγινε πολύ νωρίς, στις 10:00 το βράδυ και το πιο σημαντικό: Ήταν δολοφονική, όχι απλά «προπαγανδιστική». Δηλαδή αυτοί που το έκαναν, ήθελαν να σκοτώσουν. Στο Στέκι εκείνη την ώρα συνεδρίαζε μια επιτροπή αντιρρησιών συνείδησης, κάπου 15 – 20 άτομα. Η χειροβομβίδα πετάχτηκε στο τζάμι του παραθύρου της αίθουσας που συνεδρίαζαν και – ευτυχώς ήταν διπλό και άντεξε – μετά έπεσε σε ένα παρτέρι όπου και έσκασε. Δηλαδή από τύχη δεν είχαμε νεκρούς! (Άραγε πόσο τυχαία ήταν κι η εκτέλεση του 15χρονου;)
Κάποιοι θέλουν αυτό το χώρο – των Εξαρχείων – στο δρόμο, στις φωτιές και στην πρόκληση καταστολής λατινοαμερικανικού τύπου. Παρέα με τις «σέχτες» και τις «χέστες»…
Εδώ και καιρό έχουμε διατυπώσει (με το Γιάννη Χρ.) την υποψία – βεβαιότητα, ότι έχει ήδη δομηθεί ένα παρακράτος στη χώρα μας. Τα φαινόμενα μας πείθουν ότι το παρακράτος αυτό έχει ερείσματα στην Αστυνομία, στη Δικαιοσύνη, στην ΕΥΠ και σε κύκλους επιχειρηματικούς. Και φυσικά στο κυβερνών κόμμα.
Για μια ακόμη φορά εκφράζω τους φόβους μου για χειρότερες καταστάσεις. Το ξαναλέω: Αυτό το έκτρωμα ανικανότητας και φαυλότητας (η ΝΔ) δεν θα φύγει εύκολα… Θα δώσει τον «υπέρ πάντων» αγώνα του πρώτα… Έναν αγώνα τόσο βρόμικο, όσο και ο βίος κι η πολιτεία τους…
(Η φωτογραφία είναι από το indymedia. Μπορεί κανείς να διακρίνει το παράθυρο και κάτω, τη ζαρτινιέρα...)
Κ.Λ.
Κ.Λ.
4 σχόλια:
Δεν ήμουν παρών στο χτεσινοβραδινό επεισόδιο και το έμαθα μόλις πριν λίγο από ένα email. Άνθρωποι του στεκιού είχαν κατά καιρούς κάποια τραβήγματα με την αστυνομία και θυμάμαι ότι ένα νέο παιδί, πριν ένα ή δυο χρόνια, είχε κυνηγηθεί στο δρόμο, μέσα στη νύχτα, από ανθρώπους αγνώστων στοιχείων. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα παραχόντρυναν.
Τα περί παρακράτους κλπ έχουν μια λογική βάση. Δεν είμαι ωστόσο βέβαιος ότι θα πρέπει να δούμε τις σέχτες, τους χέστες και τους φασίστες ως υποκινούμενους από ένα ενιαίο κέντρο ανωμαλίας. Έχω την αίσθηση ότι έτσι κι'αλλιώς στην πολιτική κουλτούρα ανθρώπων που κινούνται σε¨"επαναστατικές" ή ακροδεξιές "πρωτοπορίες", η ανθρώπινη ζωή είναι απαξιωμένη. Πριν από λίγο καιρό κάποιοι πυροβόλησαν και πέταξαν χειροβομβίδες σε κάποιους αστυνομικούς που έτυχε να βρουν μπροστά τους, γιατί οι "μπάτσοι" είναι εξ ορισμού "γουρούνια και δολοφόνοι". Εξ ορισμού εχθρούς και δολοφόνους μπορεί να βλέπουν κι'εμάς, τον κόσμο που είναι στο στέκι, κάποιες άλλες αυτόκλητες πρωτοπορείες που θέτουν εαυτούς στην υπηρεσία του νόμου και της τάξης. Το τί είναι και πώς σκέφτεται ο καθένας από εμάς λίγο τους νιάζει, καθότι η ταμπέλα του εχθρού είναι ιδιαίτερα εύχρηστη και βολική για κάποιον που δεν θέλει να σκέφτεται.
Αυτά τα λίγα προς το παρόν και ο Θεός βοηθός.
Γιώργος
Εύστοχες οι παρατηρήσεις σου Γιώργο. Ωστόσο δεν πρέπει να μας ξεφεύγει ότι την ώρα της επίθεσης γίνονταν:
1. Συνεδρίαση του συντονιστικού Οργάνου του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαι'ωματα.
2. Εκδήλωση του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης για τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα.
3. Δεδομένης της διαμόρφωσης του χώρου, αν η χειροβομβίδα έσπαγε το παράθυρο - μάλλον στο κούφωμα χτύπησε - οι μισοί από τους παρευρισκόμενους θα ήταν μακαρίτες.
Χωρίς να αποκλείω το ενδεχόμενο να έχει δίκιο ο Γιώργος ως προς την αξιολόγηση της «επαναστατικής» και «ακροδεξιάς» βίας, έχω όλοο και περισσότερο την αίσθηση ότι κάποιοι μηχανισμοί με πολύ χρήμα, θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Κράτος ελεγχόμενο από το οργανωμένο έγκλημα.
Προϋποθέσεις είναι να βγει η χώρα από το προστατευτικό δίχτυ της ΕΕ - εξ ού και η πρόταση Μεϊμαράκη για επέμβαση του Στρατού τον περασμένο Δεκέμβρη, αλλά και το νομοσχέδιό του για δυνατότητα χρήσης των Ενόπλων Δυνάμεων σε καθήκοντα εσωτερικής καταστολής - η δημιουργία ενός κλίματος τρόμου σε βάρος όσων διεκδικούν το σεβασμό των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων - και η δολοφονική απόπειρα κατά της Κωνσταντίνα Κούνεβα εντάσσεται κατά τη γνώμη μου στην ίδια λογική με τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την απόπειρα δολοφονίας του μαθητή στο Περιστέρι λίγες μέρες μετά - και η δυνατότητα εξωθεσμικών παραγόντων να επιβάλουν τη βούλησή τους στην εκάστοτε κυβέρνηση.
Φοβούμαι ότι τα σκάνδαλα των υποκλοπών, του παραδικαστικού κυκλώματος, του Βατοπεδίου και όλες αυτές οι τρομοκρατικές δράσεις, συνδέονται με υπόγειες διαδρομές. Και μακάρι οι φόβοι μου να αποδειχθούν υπερβολικοί
Γιάννης Χρ.
Σε κάθε περίπτωση όμως,το σχόλιο του Γιώργου για την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής στην πολιτική κουλτούρα των «επαναστατικών» και «ακροδεξιών πρωτοπορειών» ισχύει απολύτως.
Γιάννης Χρ.
Συμφωνώ με την προσέγγιση του Γιώργου, διαφωνώ με Κώστα και Γιάννη. Το να ρίχνουμε το βάρος σε μια υποτιθέμενη αστυνομοκρατία στη χώρα μας αποπροσανατολίζει από το ουσιώδες: την χρόνια παθολογία μας που φαίνεται και από την παντελή απουσία οικουμενικής προσφοράς στην νεοελληνική μας ιστορία. Προσοχή, δεν μιλάμε για έλληνες, μιλάμε για ελλάδα. Ο τόπος αυτός στην αρχαιότητα έδωσε τέχνη (δράμα, αρχιτεκτονική, γλυπτική), έδωσε φιλοσοφία, έδωσε επιστήμες, έδωσε πολιτική (δημοκρατία). Γέννησε για το διαχρονικό καλό της οικουμένης. Σήμερα; Τίποτα, πουθενά. Σαν τόπος πνευματικής και αισθητικής δημιουργίας είμαστε ανύπαρκτοι. Και είναι ιδιαίτερα αποπροσανατολιστικό να αναζητούμε συνεχώς το νόημα σε αντιμετώπιση συνομωσιών και φανταστικών εχθρών, εσωτερικών και εξωτερικών.
Μη ξεχνάμε ότι και αυτούς που καταφεύγουν σε πράξεις βίας τους ωθεί η έλλειψη νοήματος, όπως εύστοχα και καίρια υπονοεί ο Γιώργος.
Δημοσίευση σχολίου