37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΡΙΑ


Έχουν περάσει 34 χρόνια από το 1975...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

apo tin poly apelpisia exei ginei kwlobaro to blog!

Ανώνυμος είπε...

Απελπισία είναι να βλέπεις το γάργαρο νερό να τρέχει δίπλα σου, να διψάς και να μη μπορείς να πιείς. Κι όλα αυτά γιατί πέρασαν 34 χρόνια!

leon είπε...

Συνέλθετε!!!

Γιάννης Χρ.

Ανώνυμος είπε...

Γιάννη καλά τα λέει ο Κούλογλου αλλά θα πρέπει να αποφασίσουμε αν η ζωή είναι αισθητικό ή ηθικό φαινόμενο. Κι επειδή δε μπορούμε να δώσουμε άμεση απάντηση καταφεύγουμε στη ψευδαίσθηση του πλουραλισμού. Αλλά στην ουσία λέμε τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια. Αφού πληρώνουμε που πληρώνουμε για άχρηστα παληοσίδερα, να μη χαρούμε λιγάκι; Ο διαφωνών πρώτος τον λίθον βαλλέτω!

leon είπε...

Antitesta αλλού γι αλλού μου απαντάς. Ως προς την ερώτησή σου για τη φύση της ζωής η απάντησή μου είναι πως πρόκειται για υλικό φαινόμενο. Τώρα σε ό,τι αφορά τα άχρηστα παλιοσίδερα, γιατί να μην τα κάνουμε ανθοδοχεία; Νομίζω πως η απάντηση αυτή τους προσδίδει αισθητική υπόσταση και τα απαλλάσσει από τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό «παλιοσίδερα»

Γιάννης Χρ.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)