37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ, ΤΙ;

Η κρίση πλέον καλπάζει σαν αφηνιασμένο άλογο. Το χρηματιστήριο καταρρέει, χιλιάδες επιχειρήσεις ετοιμάζονται να πτωχεύσουν ή να προχωρήσουν σε μαζικές απολύσεις, μήπως και καταφέρουν να διασωθούν. Τα επικοινωνιακά μαντζούνια των ενδεών νεοφιλελεύθερων της Ευρώπης αλλά και των εδωδίμων golden boys (τρομάρα τους) είναι αποτελεσματικά μόνο για το συνάχι, ενώ εδώ έχουμε να κάνουμε με σοβαρή πνευμονία. Τα "έκτακτα ταμεία" των ολίγων δισεκατομμυρίων ευρώ που "υποτίθεται" ανοίχτηκαν, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα ρευστότητας των τραπεζών, μοιάζουν με καλαμπούρι μπροστά σ' αυτά που οφείλουν τα κράτη να ρίξουν στην αγορά, μπας και τις διασώσουν από την καταστροφή. Ο γκουρού του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμου Άλεν Γκρίσπαν ομολόγησε δημοσίως ότι "κάναμε λάθος... Η αγορά δεν μπορεί να αυτορρυθμίζεται. Σαράντα χρόνια μου πήρε να καταλάβω το λάθος μας"...

Κι εν μέσω αυτού του "τυφώνα κατρίνα" που ήδη αντιμετωπίζουμε, περιμένουμε τον... Αλογοσκούφη και την παρέα του να "κάνουν κάτι"... Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή, θα βάζαμε τα γέλια. Γέλια μέχρι δακρύων για το ανέκδοτο... Αλλά όταν "σφίγγουν τα γάλατα" τα γέλια πάνε περίπατο.

Τα πράγματα είναι πλέον στο μή παρέκει. Τι πρέπει να γίνει; Τώρα!

Είναι εμφανές ότι αυτή η γελοία κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό που ήδη συγκλονίζει συθέμελα την οικονομία μας και την κοινωνία μας. Χρειάζονται ριζικές αποφάσεις και άμεσα. Κι αυτό πλέον το βλέπουν κι όλοι αυτοί που μέχρι σήμερα, στα χρόνια της ξενοιασιάς που μας κληρονόμησε το "σημιτικό παρελθόν", κάνανε πλάκα με "τον Κωστάκη τον τεμπέλη" και "τον Θοδωρή τον καπάτσο"... και από την άλλη φυσικά, προωθούσανε τα συμφέροντά τους, στηρίζοντας με τις φυλλάδες τους και τα κανάλια τους αυτό το θίασο της απάτης...

Πολύ σύντομα θα έχουμε εξελίξεις. Ο Κωστάκης έχει τελειώσει. Το περίφημο "σύστημα Ρουσόπουλου" έχει πάει περίπατο. Και μαζί του έχουν τελειώσει και τ' αστεία.

...Και στο βάθος τι;...

Δεν έχουν απομείνει σοβαρές εφεδρείες στο ελληνικό κατεστημένο, αφού με τον Γιώργο δεν θέλουν να έχουν ούτε καλημέρα... Οι εκλογές θα είναι η ταφόπλακα. Ούτε σκέψη, να αφήσουν "τον κυρίαρχο ελληνικό λαό" να αποφασίσει, τώρα που καίγεται το σπίτι τους (κι ο κώλος τους)...
Ίσως μια "κυβέρνηση σωτηρίας" με τη ΝΔ υπό Σουφλιά και το Βενιζελικό ΠαΣοΚ; (εδώ παίζει και ένα κομμάτι του ΣΥΝ)
(Ατυχέστατη επιλογή. Τώρα πια δεν είναι ζήτημα ικανότητας και σοβαρότητας ΜΟΝΟ... Είναι και ζήτημα "συνταγής"... Ήτοι, πολιτικής.)
Ένα πάντως είναι σίγουρο. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Όπως ραγδαία είναι και η επέλαση της απειλής της κατάρρευσης όσων, όλοι αυτοί οι κύριοι, έκτισαν τόσο εύκολα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά στην... άμμο... (Βλέπε ΕΛΛΑΚΤΩΡ κλπ)

Κ.Λ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Λίγες σκέψεις για την κρίση στην Ελλάδα:

Επειδή οι μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες δεν ανοίχτηκαν ιδιαίτερα στην αγορά "τοξικών" ομολόγων
Επειδή τα ελληνικά νοικοκυριά δεν είναι σε τόσο βαθμό χρεωμένα σε δάνεια όπως στην Αμερική (το ποσοστό εξόδων για εξυπηρέτηση χρέους επί του μηνιαίου εισοδήματος των ελληνικών νοικοκυριών παραμένει χαμηλότερο από τον βορειοαμερικάνικο καιευρωπαϊκό μέσο όρο)
Και τέλος επειδή ο πολύς ο κόσμος έχει αποσυρθεί από το χρηματιστήριο μετά από το στραπάτσο της περιόδου 2000-2003

Πιστεύω ότι οι συνέπειες της κρίσης στην Ελλάδα θα είναι σχετικά λιγότερο βαριές από όσο σε πολλές άλλες χώρες, ανεπτυγμένες και μη. Επιχειρήσεις θα κλείσουν, η ανεργία θα ανέβει, η αγοραστική δύναμη θα συρρικνωθεί, χωρίς όμως να φτάσουμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Αξίζει να θυμηθούμε πως ούτε η κρίση του'29 ούτε η κρίση του'73 υπήρξαν καταστροφικές για την ελληνική οικονομία η οποία παραδόξως (;), στις δύσκολες στιγμές δεν τα πηγαίνει τόσο άσχημα όσο φοβόμαστε.
Εν πάση περιπτώσει, έρχονται καιροί χαλεποί για όλους μας και αυτό θα το νιώσουμε στην καθημερινότητά μας.

Γιώργος

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)