37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

ΔΕ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΩ ΠΟΥΘΕΝΑ.

Ωραίος κόσμος. Το Καφενείον η Ελλάς. Σήμερα κάνουμε μια πρόταση που την θεωρούμε περίπου αυτονόητη. Αν τύχει και υλοποιηθεί, τότε προβάλλουμε την αντίρρηση. Τις περίφημες ενστάσεις.

Ο Γιώργης έκανε και κάνει κάτι πολύ λογικό που σχεδόν κάθε έλληνας καφενόβιος έχει προτείνει, σε διάφορες παραλλαγές. Προσλαμβάνει ξένους συμβούλους, με αναμφισβήτητες περγαμηνές, για να συνδράμουν στη σωστή αντιμετώπιση προβλημάτων, στην αποτελεσματική διαχείριση καταστάσεων. Ακόμη, να βοηθήσουν στη δημιουργία ευνοϊκού κλίματος στο διεθνές περιβάλλον. Σωστά; Σωστά λέω εγώ ο βλαξ. Οι έξυπνοι όμως του καφενείου προβάλλουν τις γνωστές ενστάσεις. Θα δοθούν συμβουλές και θα γίνουν προτάσεις. Θα εισακουστούν όμως;

Κρίνε πρώτα ρε πανέξυπνε καφενόβιε αυτό που έγινε, δηλαδή την πρόσληψη των συμβούλων και επιφυλάξου να κρίνεις την ανταπόκριση όταν έρθει η ώρα της.

Έτσι δεν είναι ρε Θανάσο, ρε Τόνια, ρε Τσολιά Τόλια και τα άλλα παιδιά; Αλλά ξέχασα. Εσάς σας τα δίδαξαν όλα το ελληνικό αμφιθέατρο και οι ιστορικοί αριστεροί ηγέτες του κινήματός σας. Μπρρρρρ ρεεεέ!

αέρα πατέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)