37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

ΚΟΙΤΑΞΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ.

Βρε λες τώρα, στα περίπου εξήντα μου, να υποστηρίζω νενέκους και γιεσμένηδες; Είναι και αυτοί που μπαίνουν στο blog από την άλλη μεριά του Ατλαντικού που με καθιστούν ύποπτο.

Πήρα καφέ και κομπολόι και στήθηκα μπροστά στον καθρέφτη. Σε λίγη ώρα κατάλαβα. Δεν είμαι νενέκος βρε. Νενέκοι είναι όλοι αυτοί που υποστηρίζουν την αχρηστίλα της κοινωνίας που τάχαμου ξεσηκώνεται. Όλα αυτά τα "Μέσα" που ανατριχιάζουν. Αυτοί ντε που τους μαγκώνει η εφορία και ισχυρίζονται ότι πέφτουν θύματα για τα μάτια του κόσμου. Τα καραγκιοζάκια του Πα.Σο.Κ που βλέπουνε να ξεφεύγει η πολιτική από ρουσφέτια και καφενοκουβέντα και να γίνεται δουλειά.

Αυτά δεν είναι για σένα φίλε μου Κουπάκια που είσαι και αγνός και δουλευτάρης. Είναι γι αυτούς που δυστυχώς σε δουλεύουνε.


αέρα πατέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)