37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Κάτι αλλάζει;

Η Ιστορία κινείται με τους δικούς της ρυθμούς. Κι όταν κανείς μπορέσει να αυτονομηθεί από τα γεγονότα και να δει από κάποια απόσταση την εξέλιξή τους στο χρόνο, αποκτά και τη σοφία να τα εξηγήσει...

Ποιός θα το φανταζόταν, πριν από ένα μόλις χρόνο, ότι σήμερα στο θρόνο (σκαμνί το ονόμασε ο ίδιος) της ιεραρχίας θα καθόταν ένας, κατά γενική ομολογία χαμηλών τόνων εκσυγχρονιστής ιεράρχης, ο Ιερώνυμος, ενώ ο παντοδύναμος Χριστόδουλος θα αποτελούσε παρελθόν;
Ποιός θα φανταζόταν πριν από λίγο μόλις καιρό, ότι στην προεδρία της Κύπρου θα βρισκόταν κάποιος άλλος εκτός από τον Τάσσο του "όχι";

Κάτι αλλάζει;
Ίσως...

Πράγματα και καταστάσεις που τα θεωρούμε παγιωμένα, μπορεί αύριο το πρωί να τα δούμε να χάνονται με το πέρασμα του αέρα.
Η εποχή μας είναι τόσο βιαστική... Όλα καταναλώνονται και όλα αποδομούνται σε πολύ σύντομο χρόνο.
Το πιο σημαντικό είναι ότι όποιος πηγαίνει κόντρα στην εποχή και τις ανάγκες της, παρότι φαντάζει παντοδύναμος και παντοτινός, μοιραία κάποτε θα βρεθεί εκτός παιδιάς.
Και τότε απελευθερώνονται δυνάμεις που δεν φαίνονται με το μάτι...

Κ.Λ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)