Η κριτική που ασκεί τον τελευταίο καιρό το ΠΑΣΟΚ, επίσημα και ανεπίσημα, συντεταγμένα και άτακτα, μονάχα θλίψη μου προκαλεί. Κι αυτό μολονότι ήμουν έτοιμος από καιρό για τη στιγμή αυτή. Όταν ακούω τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να κατηγορούν το ΣΥΝ για «απόπειρα λεηλασίας των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ» έρχεται στο νου μου μια συνέντευξη τύπου του Ανδρέα Παπανδρέου στα 1985, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές. Η πρώτη ερώτηση είναι του πολιτικού συντάκτη της ΑΥΓΗΣ, του συμπαθέστατου Σοφιανού Χρυσοστομίδη. Στην πραγματικότητα δεν επρόκειτο για ερώτηση, αλλά για επίθεση στον Ανδρέα Παπανδρέου διότι «προσπαθούσε να λεηλατήσει τις ψήφους του ΚΚΕ εσ.». Θυμάμαι ακόμα την απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου «Δεν έχουμε προσωπικά με το κόμμα σας. Εμείς ψήφους θέλουμε να πάρουμε. Το από πού θα τις πάρουμε δε μας νοιάζει».
Σήμερα ίδιο σκηνικό, με τους ρόλους ανεστραμμένους. Ο λόγος είναι απλός. Και τότε, όπως και τώρα, αυτοί που αισθάνονταν ότι τους λεηλατούν την εκλογική πελατεία στερούνταν πολιτικής στρατηγικής. Και τότε όπως και τώρα η απουσία πολιτικής στρατηγικής σκεπάζονταν κάτω από το μανδύα μιας σεμνότυφης ηθικολογίας. Και τότε όπως και τώρα, απέναντι σε αυτούς που στερούνταν πολιτικής βρίσκονταν ένας χαρισματικός στην επικοινωνία, πλην κυνικός άνθρωπος. Και τώρα, όπως και τότε, τέτοιες κινήσεις είναι καταδικασμένες από χέρι.
Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι η απουσία ιδεολογίας, και κατά συνέπεια πολιτικής στρατηγικής.Τι θέλει να είναι το σημερινό ΠΑΣΟΚ; Ένα σοσιαλφιλελεύθερο, ένα σοσιαλδημοκρατικό, ή ένα σοσιαλιστικό (με την έννοια ότι ονειρεύεται μια αυτοδιαχειριζόμενη σοσιαλιστική κοινωνία) κόμμα; Ή μήπως θέλει να είναι το λαϊκίστικο εθνικιστικό μόρφωμα του Ανδρέα Παπανδρέου;
Δε θα έβλεπα τίποτα το μεμπτό σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω εκδοχές. Σαφέστατα η κάθε μια από αυτές θα είχε τις συνέπειές της. Κάποιοι θα το εγκατέλειπαν, κάποιοι άλλοι θα το αγκάλιαζαν. Είναι ορατή η προσπάθεια των πρωτοκλασάτων στελεχών του να αποφύγουν κάθε σαφή τοποθέτηση. Όμως ζούμε σε μια εποχή που η ιδεολογικοπολιτική θολούρα, όπως άλλωστε δείχνουν και όλα τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, δεν οφελεί το ΠΑΣΟΚ. Διότι το copyright της το έχει η ΝΔ. Υποχρεωτικά το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διαλέξει μια ιδεολογική ταυτότητα και μια πολιτική στρατηγική.
Μόνο τότε θα είναι σαφές τί το ενώνει και τι το χωρίζει με το ΣΥΝ. Μόνο τότε δε θα έχει ανάγκη τις σεμνότυφες ηθικολογίες που κυριαρχούν στον πολιτικό του λόγο εδώ και τέσσερα χρόνια. Μόνο τότε δε θα του χρειάζονται τα πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης του κάθε Αλέξη Τσίπρα. Ο οποίος δε φταίει σε τίποτα για την ιδεολογική και πολιτική ανεπάρκεια του ΠΑΣΟΚ.
Γιάννης Χρ.
Σήμερα ίδιο σκηνικό, με τους ρόλους ανεστραμμένους. Ο λόγος είναι απλός. Και τότε, όπως και τώρα, αυτοί που αισθάνονταν ότι τους λεηλατούν την εκλογική πελατεία στερούνταν πολιτικής στρατηγικής. Και τότε όπως και τώρα η απουσία πολιτικής στρατηγικής σκεπάζονταν κάτω από το μανδύα μιας σεμνότυφης ηθικολογίας. Και τότε όπως και τώρα, απέναντι σε αυτούς που στερούνταν πολιτικής βρίσκονταν ένας χαρισματικός στην επικοινωνία, πλην κυνικός άνθρωπος. Και τώρα, όπως και τότε, τέτοιες κινήσεις είναι καταδικασμένες από χέρι.
Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι η απουσία ιδεολογίας, και κατά συνέπεια πολιτικής στρατηγικής.Τι θέλει να είναι το σημερινό ΠΑΣΟΚ; Ένα σοσιαλφιλελεύθερο, ένα σοσιαλδημοκρατικό, ή ένα σοσιαλιστικό (με την έννοια ότι ονειρεύεται μια αυτοδιαχειριζόμενη σοσιαλιστική κοινωνία) κόμμα; Ή μήπως θέλει να είναι το λαϊκίστικο εθνικιστικό μόρφωμα του Ανδρέα Παπανδρέου;
Δε θα έβλεπα τίποτα το μεμπτό σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω εκδοχές. Σαφέστατα η κάθε μια από αυτές θα είχε τις συνέπειές της. Κάποιοι θα το εγκατέλειπαν, κάποιοι άλλοι θα το αγκάλιαζαν. Είναι ορατή η προσπάθεια των πρωτοκλασάτων στελεχών του να αποφύγουν κάθε σαφή τοποθέτηση. Όμως ζούμε σε μια εποχή που η ιδεολογικοπολιτική θολούρα, όπως άλλωστε δείχνουν και όλα τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, δεν οφελεί το ΠΑΣΟΚ. Διότι το copyright της το έχει η ΝΔ. Υποχρεωτικά το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διαλέξει μια ιδεολογική ταυτότητα και μια πολιτική στρατηγική.
Μόνο τότε θα είναι σαφές τί το ενώνει και τι το χωρίζει με το ΣΥΝ. Μόνο τότε δε θα έχει ανάγκη τις σεμνότυφες ηθικολογίες που κυριαρχούν στον πολιτικό του λόγο εδώ και τέσσερα χρόνια. Μόνο τότε δε θα του χρειάζονται τα πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης του κάθε Αλέξη Τσίπρα. Ο οποίος δε φταίει σε τίποτα για την ιδεολογική και πολιτική ανεπάρκεια του ΠΑΣΟΚ.
Γιάννης Χρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου