Να ψοφήσει το βόδι του γείτονα!..

Η εκσυγχρονιστική περίοδος 1996 - 2004, με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη χαρακτηρίζεται από εχθρούς και φίλους, εκτός των άλλων, ως μια οκταετία πολλών και σημαντικών έργων υποδομής στη χώρα μας. Ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα δεν έγιναν τόσα πολλά έργα μέσα σε ένα τόσο μικρό διάστημα. Φυσικά σ' αυτό συνέτεινε η ανάγκη εξυπηρέτησης των Ολυμπιακών Αγώνων.
Όμως, αυτή ακριβώς η πρωτοφανής ανάπτυξη έργων υποδομής, αποκάλυψε ταυτόχρονα κατά δραματικό τρόπο πόσο πίσω βρίσκεται η χώρα μας σε σχέση με πολλές από τις υπόλοιπες χώρες του κεντρικού πυρήνα της Ευρώπης, του οποίου είμαστε μέλος από το 2002.
Οι ελλείψεις είναι τεράστιες...

Η Ελλάδα είναι ένας απέραντος σκουπιδότοπος, με ελάχιστα ΧΥΤΑ (που πλέον έχουν παρέλθει ως μέθοδος, αντικαθιστάμενα από τα ΧΥΤΥ) και χιλιάδες παράνομες χωματερές.

Δεν υπάρχει καμιά σοβαρή υποδομή για ολοκληρωμένη ανακύκλωση, παρά μόνο ένα μίζερο σύστημα συλλογής ανακυκλώσιμων - ποιός ξέρει πού καταλήγουν - σε κάποιους δήμους της χώρας και αυτό για το φόβο των "ιουδαίων", όπου ιουδαίοι και σ' αυτή την περίπτωση είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που απειλεί με κυρώσεις.

Σημαντικοί εθνικοί οδοί έχουν τα χάλια τους στην κυριολεξία. Βλέπε το δρόμο Κορίνθου - Πατρών, όπου θρηνούμε κάθε χρόνο δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.

Δεν υπάρχει σύγχρονο σύστημα σιδηροδρομικό, παρά μόνο μια γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη που κουτσά - στραβά κάπως εκσυγχρονίστηκε, ενώ όλο το άλλο δίκτυο λειτουργεί όπως τη δεκαετία του '50.

Αφήστε πια το γραφειοκρατικό χάος που σφίγγει τη δημόσια διοίκηση σαν μια τεράστια μέγγενη και καταπνίγει κάθε προσπάθεια αποτελεσματικότητας.

Αφήστε το αλαλούμ στην εκπαίδευση, τις τεράστιες ελλείψεις στο χώρο της υγείας, την έλλειψη ευέλικτης και τολμηρής πολεοδομικής πολιτικής, τα απαρχαιωμένα δίκτυα της ΔΕΗ και τους λιθάνθρακες (!)...

Αφήστε την αθλιότητα των ελληνικών πόλεων - με πρώτη και καλύτερη την Αθήνα - την έλλειψη υποδομών στην άθληση, στην αναψυχή, στα δίκτυα ανθρωπιστικής βοήθειας (και όχι στη λογική της ελεημοσύνης)... Τα απερπάτητα πεζοδρόμια, την εγκληματική αδιαφορία για τον πεζό, τα καυσαέρια και τα ντουμάνια των ρυπογόνων βιομηχανιών (που προκειμένου να μη... κλείσουν, δεν τα ελέγχει κανείς... )

Αφήστε ... αφήστε... αφήστε...

Και εμείς, η χώρα, περί άλλων τυρβάζουμε:
Γιατί ευχαρίστησε ο Σημίτης τους αμερικανούς, πώς θα πρέπει να ονομάζονται τα Σκόπια, αν τα πήρανε οι ΠΑσόκοι απ' το χρηματιστήριο, αν η ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα των θεών, αν υπάρχουν νεφελίμ και ελοχείμ...

Αν πήδηξε ο Ζαχόπουλος, αν τον παίρνει ο τάδε ή ο δείνα, αν τα παίρνει ο άλλος, πού τα βρήκε ο Θέμος και γιατί δεν έδωσε κάτι και στο Μάκη...

Τώρα βγήκε και η μπόχα της Siemens, σαν το σκατουλάκι στην κορυφή.
"Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων",
κραυγάζει η ΝΔ κι ο ανίκανος αρχηγός της από το βήμα της Βουλής.
"Ναι, είμαστε ανίκανοι, δεν έχουμε όραμα για τη χώρα, ναι, ήρθαμε να τα πάρουμε, ναι, θα πέσουμε, αλλά όχι μόνοι! Μαζί μας θα καταρρεύσει κι όλο το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα!"

Να ψοφήσει και το βόδι του γείτονα!

Η νεοελληνική κοινωνία αδρανεί. Αδρανεί επικίνδυνα και νοσηρά. Με το βλέμμα πίσω, με το ένα πόδι στην ανατολή και το άλλο μετέωρο...

Υπάρχει ελπίς;
"Όχι"...

Φταίει το ΠΑΣΟΚ;
Δε νομίζω... Πολύ απλό κι εύκολο μου ακούγεται...

Φταίει ο λαός, "που είναι μαραζιάρης";
Μπορεί...

Γιατί κάπου πρέπει να φταίει κι ο λαός... Όσο κι αν κακοφαίνεται στους ακραιφνείς θαυμαστές "του λαϊκού αισθήματος"...

Κ.Λ.