Ο θάνατος του Χριστόδουλου βύθισε σε βαθύ πένθος την Ελλαδική Εκκλησία, αλλά και πολλούς συμπολίτες μας που στο πρόσωπό του είχαν δει έναν Ηγέτη. Και είχαν δίκιο. Ο κύριος Χρήστος Παρασκευαΐδης υπήρξε χαρισματικός. Μορφωμένος και ικανότατος ρήτορας, κατόρθωσε να δώσει στην Ελλαδική Εκκλησία μια ιδεώδη εικόνα.
Οι απόψεις του; Σε όλη του τη σταδιοδρομία υπήρξε Απόστολος του τυφλού φυλετικού και εθνοτικού μίσους. Υπερασπίσθηκε με πάθος τις πιο σκοταδιστικές απόψεις. Ενεπλάκη σε υποθέσεις ποικίλης παρακρατικής δραστηριότητας (υπόθεση Βαβίλη, Γιοσάκη κ.λ.π.). Τα υπερπολυτελή του άμφια προέδιδαν μια χωρίς όρια αλαζονεία.
Κι όμως στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου τα τρία τέταρτα των συμπολιτών μας αναγνώρισαν τον Ηγέτη τους. Τον ακολούθησαν οι άνθρωποι που αρνούνται να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Αυτοί που πιστεύουν ότι «όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι» κι ότι «δε βρίσκεις το δίκιο σου» γιατί έτσι βολεύονται στη μιζέρια τους, γιατί έτσι τους φταίει κάποιος άλλος, γιατί έτσι δικαιολογούν ιδεολογικά τον εαυτό τους που δεν πληρώνει τους φόρους εισοδήματος που του αναλογούν, που λαδώνει δημόσιους λειτουργούς «για να κάνει τη δουλειά του» αντί να απαιτήσει από αυτούς να κάνουν την πραγματική δουλειά τους. Κοντολογίς αυτοί που δεν ξέρουν και δε θέλουν να μάθουν με τίποτα τα δικαιώματά τους. Είναι αυτοί που φορτώνουν τις κάρτες και, μολονότι πλέον όλος τους ο μισθός φεύγει σε δόσεις τις οποίες αδυνατούν να πληρώσουν, τρέχουν κάθε τρεις και λίγο για shoping therapy. Δεν είναι θεοσεβούμενοι. Θεοφοβούμενοι είναι, ή μάλλον ούτε κι αυτό, απλοί θεομπαίχτες είναι. Γι' αυτό και η κραυγαλέα αντίθεση ανάμεσα στις άδειες εκκλησίες και στην υψηλή δημοτικότητα του κυρίου Παρασκευαΐδη
Και είναι πολλοί αυτοί. Και ο κόσμος στον οποίο ζούμε τους τρομάζει. Στην εποχή της απόλυτης ρευστότητας, με τα θετικά και τα αρνητικά της, αυτοί προσκολλώνται «στις ρίζες του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού» για να εξορκίσουν το κακό. Κι ονειρεύονται «ένα βασιλιά για να τους θαμπώνει, με λειρί στο κούτελο με φωνή τρομπόνι», όπως είχε περιγράψει με απαράμιλλη γλαφυρότητα τα όνειρά τους ο Κώστας Βάρναλης.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έμειναν ορφανοί. Κανένας από τους επiγόνους δεν έχει το χάρισμα του κυρίου Παρασκευαΐδη. Με το θάνατό του ορφάνεψε και ο ελληνικός αναχρονισμός.Το πλήθος των οπαδών του θα σκορπίσει - ή μάλλον έχει ήδη σκορπίσει -στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. 300.000 κόσμο περίμεναν οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος στην κηδεία του κυρίου Παρασκευαΐδη. Δεν ήταν πάνω από 20.000, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κρατικής τηλεόρασης να δείξει πλήθος εκεί που δεν υπήρχε. Την κάρφωσαν οι φωτογραφίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων. Και παρά τις προσδοκίες των επιγόνων ότι η διαδοχή θα κυριαρχήσει στην ειδησεογραφία, οι μόνες αναφορές που γίνονται πλέον σε αυτήν είναι τα χτυπήματα κάτω από τη μέση μεταξύ τους, που ήδη έχουν προκαλέσει εισαγγελική παρέμβαση. Συντριπτική πλειοψηφία λαού, αναζητά χαρισματικό ηγέτη που θα λέει όμορφα ψέματα.
Γιάννης Χρ.
Οι απόψεις του; Σε όλη του τη σταδιοδρομία υπήρξε Απόστολος του τυφλού φυλετικού και εθνοτικού μίσους. Υπερασπίσθηκε με πάθος τις πιο σκοταδιστικές απόψεις. Ενεπλάκη σε υποθέσεις ποικίλης παρακρατικής δραστηριότητας (υπόθεση Βαβίλη, Γιοσάκη κ.λ.π.). Τα υπερπολυτελή του άμφια προέδιδαν μια χωρίς όρια αλαζονεία.
Κι όμως στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου τα τρία τέταρτα των συμπολιτών μας αναγνώρισαν τον Ηγέτη τους. Τον ακολούθησαν οι άνθρωποι που αρνούνται να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Αυτοί που πιστεύουν ότι «όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι» κι ότι «δε βρίσκεις το δίκιο σου» γιατί έτσι βολεύονται στη μιζέρια τους, γιατί έτσι τους φταίει κάποιος άλλος, γιατί έτσι δικαιολογούν ιδεολογικά τον εαυτό τους που δεν πληρώνει τους φόρους εισοδήματος που του αναλογούν, που λαδώνει δημόσιους λειτουργούς «για να κάνει τη δουλειά του» αντί να απαιτήσει από αυτούς να κάνουν την πραγματική δουλειά τους. Κοντολογίς αυτοί που δεν ξέρουν και δε θέλουν να μάθουν με τίποτα τα δικαιώματά τους. Είναι αυτοί που φορτώνουν τις κάρτες και, μολονότι πλέον όλος τους ο μισθός φεύγει σε δόσεις τις οποίες αδυνατούν να πληρώσουν, τρέχουν κάθε τρεις και λίγο για shoping therapy. Δεν είναι θεοσεβούμενοι. Θεοφοβούμενοι είναι, ή μάλλον ούτε κι αυτό, απλοί θεομπαίχτες είναι. Γι' αυτό και η κραυγαλέα αντίθεση ανάμεσα στις άδειες εκκλησίες και στην υψηλή δημοτικότητα του κυρίου Παρασκευαΐδη
Και είναι πολλοί αυτοί. Και ο κόσμος στον οποίο ζούμε τους τρομάζει. Στην εποχή της απόλυτης ρευστότητας, με τα θετικά και τα αρνητικά της, αυτοί προσκολλώνται «στις ρίζες του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού» για να εξορκίσουν το κακό. Κι ονειρεύονται «ένα βασιλιά για να τους θαμπώνει, με λειρί στο κούτελο με φωνή τρομπόνι», όπως είχε περιγράψει με απαράμιλλη γλαφυρότητα τα όνειρά τους ο Κώστας Βάρναλης.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έμειναν ορφανοί. Κανένας από τους επiγόνους δεν έχει το χάρισμα του κυρίου Παρασκευαΐδη. Με το θάνατό του ορφάνεψε και ο ελληνικός αναχρονισμός.Το πλήθος των οπαδών του θα σκορπίσει - ή μάλλον έχει ήδη σκορπίσει -στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. 300.000 κόσμο περίμεναν οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος στην κηδεία του κυρίου Παρασκευαΐδη. Δεν ήταν πάνω από 20.000, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κρατικής τηλεόρασης να δείξει πλήθος εκεί που δεν υπήρχε. Την κάρφωσαν οι φωτογραφίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων. Και παρά τις προσδοκίες των επιγόνων ότι η διαδοχή θα κυριαρχήσει στην ειδησεογραφία, οι μόνες αναφορές που γίνονται πλέον σε αυτήν είναι τα χτυπήματα κάτω από τη μέση μεταξύ τους, που ήδη έχουν προκαλέσει εισαγγελική παρέμβαση. Συντριπτική πλειοψηφία λαού, αναζητά χαρισματικό ηγέτη που θα λέει όμορφα ψέματα.
Γιάννης Χρ.
2 σχόλια:
Μεγάλες αλήθειες...
Αλλά πού ξέρεις...
Ίσως αυτός ο διασκορπισμός του πλήθους τώρα να βγει σε καλό.
Κ.Λ.
Το σχόλιό σου Γιάννη απηχεί εκατό τοις εκατό την πραγματικότητα. Γι αυτό τώρα περισσότερο από ποτέ επιβάλλεται να τραβήξουμε μια αποφασιστική διαχωριστική γραμμή απ' αυτό το "χυλό" που με περίσεια σπουδή συντηρεί και αναμοχλεύει αυτή η αντιδραστικότατη κυβέρνηση για να μας καθηλώσει στη δική της αδυναμία.
Δημοσίευση σχολίου