Αναγκάζομαι να επανέλθω στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και στην Σύνοδο του Βουκουρεστίου, μετά και τα χθεσινο-σημερινά αποτελέσματα, με μερικές διαπιστώσεις:
1. Είχαμε δεν είχαμε, με τη στάση μας αποκτήσαμε έναν ακόμα - βέβαιο και αυθεντικό - εχθρό στα σύνορά μας. Αν τελικά το κράτος αυτό διατηρηθεί στο χρόνο, είναι σίγουρο ότι θα διατηρηθεί μέσα από τους συνεκτικούς δεσμούς μιας εθνικής ιδεοληψίας. Και κάθε εθνική ιδεοληψία απαιτεί έναν εχθρό, για να μπορεί να στέκεται απέναντί του και να το επιβεβαιώνει. Εμείς προσφερθήκαμε ενθέρμως γι' αυτό το ρόλο.
2. Το σχετικά ανώδυνο πέρασμα του "βέτο" μας στο ΝΑΤΟ οφείλεται στην κατάρρευση της Αμερικανικής διπλωματίας και στους νέους σχεδιασμούς του άξονα Βόννης - Παρισίων που ίσως δεν ευνοούν πλέον νέες διευρύνσεις του ΝΑΤΟ, αλλά και της Ε.Ε. Αυτή η υποψία επιτείνεται και από τη (σιωπηλή) στάση της Αγγλίας. Μιας Αγγλίας που ως πονηρή αλεπού της διεθνούς διπλωματίας, αντελήφθη έγκαιρα την αμερικανική κατάρρευση και εμούλωξε σοφά...
3. Τα αποψινά δελτία ειδήσεων - κυρίως του ΜΕΓΚΑ - επέδειξαν έναν γελοίο μικρομεγαλισμό απέναντι στα Σκόπια και αν αυτή η νοοτροπία αντανακλά και την ελληνική κοινή γνώμη, ας μας προβληματίσει σοβαρά.
4. Λύση για το Σκοπιανό δεν μπορώ να προβλέψω, μπορώ όμως με σιγουριά να υποθέσω ότι ο Καραμανλής κερδίζει πολλούς πόντους στο εσωτερικό και μάλλον ο δικομματισμός βγαίνει γενικά κερδισμένος από τις εξελίξεις. Αντίθετα καταρρακώνεται η τακτική του ΛΑΟΣ που στηρίχτηκε σχεδόν αποκλειστικά στο θέμα των Σκοπίων και "καθίζει" η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, μετά και το "καπέλλωμα" των ανοησιών περί δημοψηφίσματος, από την πρόταση μομφής του ΠΑΣΟΚ.
Κ.Λ.
37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)
Πέμπτη 3 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2012
(164)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (17)
- ► Ιανουαρίου (17)
-
►
2011
(777)
- ► Δεκεμβρίου (11)
- ► Σεπτεμβρίου (31)
- ► Φεβρουαρίου (183)
- ► Ιανουαρίου (178)
-
►
2010
(2192)
- ► Δεκεμβρίου (177)
- ► Σεπτεμβρίου (202)
- ► Φεβρουαρίου (8)
-
►
2009
(221)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (22)
- ► Φεβρουαρίου (39)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
▼
2008
(309)
- ► Δεκεμβρίου (44)
- ► Σεπτεμβρίου (35)
-
▼
Απριλίου
(23)
- Χρόνια πολλά και ένα αρθράκι
- Περί Αλέξη Τσίπρα και Schooligans Ανεπαίσθητες διο...
- Κι ύστερα μου μιλάς για Siemens...
- ΟΠΙΣΘΟΒΟΥΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΘΕΡΟΥΣ
- Γραφή Τυφλού
- Το Ισλαμικόν Δίκαιον της ελληνικής Θεοκρατίας
- Η χαμένη τιμή της Ανακύκλωσης και η «ξεχωριστή» κυ...
- Στην υγεία των κορόϊδων...
- Θανάσης-Αντωνία εις σάρκαν μία
- Παζάρι αλληλεγγύης στους ζαπατίστας. Προπύλαια, Σά...
- Η ανακύκλωση - απάτη...
- Οι Έλληνες και οι εφημερίδες
- αντί(ο)
- Ντοπαρισμένη δημοσιογραφία
- ΟΙ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ!ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓ...
- Ανεμόμυλοι εν όψει!..
- Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ Η ΚΩΛΟΤΡΥΠΙΔΑ
- Όσα λεν οι άνδρες μεταξύ τους...
- Μερικές διαπιστώσεις
- Άνοιξε σήμερα το Οδόφραγμα της οδού Λήδρας.
- Η ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤ...
- Απαισιοδοξία...
- Περί ΣΥΡΙΖΑ κι Αλέξη Τσίπρα.
- ► Φεβρουαρίου (23)
- ► Ιανουαρίου (36)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου