37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 19 Απριλίου 2008

Στην υγεία των κορόϊδων...

Για την (χαμένη) τιμή της ανακύκλωσης και πάλι ο λόγος.

Το πιο κάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" πριν δύο μέρες.
Το υπογράφει η Άννα Δαμιανίδη.
Επειδή εκφράζει πολλά από αυτά που σκεφτόμαστε γύρω από το τεράστιο αυτό θέμα, το αναδημοσιεύω, με την ελπίδα ότι κάποτε θα φουντώσει - επιτέλους - ένα μεγάλο κίνημα διαμαρτυρίας απέναντι σε όλους αυτούς που βγάζουν λεφτά στην υγεία των κορόϊδων...
Δηλαδή σε βάρος μας...

"Πάλι θα τις βάλεις τις συσκευασίες στη σακούλα ανακύκλωσης και θα τις τρέχεις πέντε τετράγωνα πιο πέρα, στον μπλε κάδο; Αφού διάβασες και σε ρεπορτάζ αυτό που σου λέγανε όλοι, ότι είναι απάτη η ιστορία, ένα τεράστιο σκηνικό για να εισπράττονται επιδοτήσεις από την Ένωση, ακόμα επιμένεις; Ένα θεατρικό έργο εξαιρετικής σπατάλης, όπου προσφέρεις κι εσύ δωρεάν την εργασία σου και την ενέργειά σου, για να εισπράττουν οι συνήθεις έξυπνοι. Ζεις στη χώρα της εξυπνάδας, της κατεργαριάς, πάρε το απόφαση. Αλλά δεν σου κάνει καρδιά να ανακατέψεις τις κονσέρβες σου με τις φλούδες πορτοκαλιού... Ξεχωρίζεις πάλι το χαρτί, το αλουμίνιο, τα βάζεις σε χωριστές σακούλες... Διότι κατά κάποιον τρόπο, στον ίδιο τόπο όπου ανθούν οι πιο επιτήδειοι από τους επιτήδειους, πρέπει να θάλλουν και οι πιο αγαθιάρηδες από τους αγαθούς. Έτσι είναι, δεν μπορεί μόνο του το ένα είδος χωρίς το άλλο. Υπάρχει υποχρεωτική συμβίωση, και καθόλου ελεύθερη. Το ένα απομυζά το άλλο. Ελπίζεις ότι με το να συνεχίσεις εσύ να ξεχωρίζεις τα σκουπίδια θα κάνεις κάτι σαν καθημερινό κίνημα, θα αναγκάσεις τον Δήμο να την κάνει κάποτε την ανακύκλωση αληθινή; Είπαμε, είσαι κορόιδο υψηλής επεξεργασίας. Εκείνο που θα κάνεις, θα είναι να του δώσεις αφορμή να γεμίσει τον τόπο, τα στενά πεζοδρόμια και τις λίγες πλατείες, με ακόμα περισσότερα απαίσια κουτιά, δήθεν ανακύκλωσης, που θα μαζεύουν τα πακέτα και θα τα πετάνε στη χωματερή, ενώ χωματερή δεν μπορεί και δεν θέλει να φτιάξει, θα εισπράττει από εκεί επιδοτήσεις αυτός και χρήμα οι διαφημιστές, κι εσύ θα συνεχίσεις να είσαι το ένδοξο κορόιδο. Μπράβο παιδί μου, συνέχισε, θα πάρεις το μετάλλιο της βλακείας. Μην το βάζεις κάτω..."

Εγώ πάντως, σαν βλάκας που είμαι (αγαθιάρη με αποκαλεί η συγγραφέας του πιο πάνω κειμένου) ξαναρωτάω:
Κύριε Σανιδά, ή όπως άλλως σε λένε, εισαγγελέα μας:
Εφημερίδες διαβάζεις;
Διαβάζεις, αφού πληροφορήθηκες μια χαρά τις περίφημες δηλώσεις Μπάγια.
Λοιπόν;
Για την φημολογούμενη αυτή απάτη της ανακύκλωσης μπορείς να κάνεις κάτι;
Υποχρεωμένος είσαι εξ άλλου.
Μην το ξεχνάς...

Κ.Λ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)