Απαισιοδοξία...

Λίγες μόνον ώρες πριν από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, με έχει καταλάβει ένα αίσθημα απαισιοδοξίας και φόβου. Κινούμενοι εδώ και πολλά χρόνια - σαν λαός - σε μια γραμμή απόλυτης ανελαστικότητας στα λεγόμενα "εθνικά θέματα", έχουμε επιδείξει σαν επίσημο κράτος, διεθνώς, εξ αιτίας του πολιτικού κόστους στο εσωτερικό, μια άτενγκτη στάση, που δυσκολεύει τους συμμάχους και αποθαρρύνει τους φίλους μας.

- Η απόρριψη του σχεδίου Ανάν, που στην Ελλάδα - και Κύπρο - πανηγυρίστηκε ως μια σθεναρή εθνική στάση, μας απομάκρυνε από τη λογική που διέπει τον κορμό σκέψης των κρατών που αποτελούν την Ε.Ε. και φυσικά τις Η.Π.Α., ότι δηλαδή στις σύγχρονες συνθήκες που πια επικρατούν στις διεθνείς σχέσεις, τα "όχι" και τα "βέτο" δεν είναι καθόλου αποδεκτά, από κανένα. Και μόνο ζημία μπορούν να προκαλέσουν σε κείνους που τα προβάλλουν.

- Το θρυλλούμενο "βέτο" (ή η "μη πρόσκληση" κατά Καραμανλή) που ετοιμαζόμαστε να θέσουμε στην διάσκεψη κορυφής του Βουκουρεστίου, κατά της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, δεν βρίσκει διεθνώς ούτε ένα (1) ευήκοον ούς, από κανέναν από τους συμμάχους και εταίρους μας. Οι ισχυρισμοί μας (περί ονόματος, αλυτρωτισμού κλπ) φαντάζουν απολύτως ακατανόητοι στους πάντες. Πηγαίνουμε στο Βουκουρέστι - με εντυπωσιακή σύμπνοια παρακαλώ - για να ... κάνουμε μπάχαλο την όλη συνάντηση και να εισπράξουμε χωρίς καμιά αμφιβολία, όχι πια την επιφύλαξη ή την απροθυμία των συμμάχων μας, αλλά κυριολεκτικά την αγανάκτησή τους.

Αν κάτι εν τω μεταξύ δεν μεσολαβήσει και έτσι καταλήξουν τα πράγματα στο Βουκουρέστι, τότε θα πρέπει σαν λαός να είμαστε προετοιμασμένοι για περαιτέρω περιπέτειες. Το τίμημα της ανελαστικής εξωτερικής πολιτικής μας, σε μια περίοδο που χώρες με την εμπειρία και την μακραίωνη ιστορία της Ελλάδας πρέπει κατ' εξοχήν να επιδεικνύουν ωριμότητα, θα είναι βαρύ.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει μέρα με τη μέρα, σε ένα κόσμο όπου τεράστια προβλήματα αναζητούν λύσεις και ευρύτερες συναινέσεις, ιδίως στην περιοχή μας, η αυτιστική εμμονή σε πολιτικές "Ανδρέα" της εποχής του '80 και σε εθνικιστικές ιδεοληψίες, είναι δυνατό να επιφέρουν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, αναίρεση των όσων κερδίσαμε την περίοδο "σύνεσης" της οκταετίας 1996 - 2004.
Ιδίως όταν αυτοί που βαρύνονται με την ευθύνη επιδεικνύουν ερασιτεχνισμό στους - όποιους - χειρισμούς.

Κ.Λ.