"Τι δίνει στο στιγμιότυπο αυτό ( όπου ο Βύρων έχει γραπώσει την κεφαλή Αντώναρου), έναν αλλόκοτο αισθησιασμό; Μάλλον η απαλότητα του αγγίγματος που υπαινίσσεται η θέση των δακτύλων, σε συνδυασμό με το ηδονικό μειδίαμα και την επιθετικότητα της μύτης του πρώην υπουργού. Δεν είναι- προς Θεού- ένας καβαφικός αισθησιασμός. Παραπέμπει μάλλον στην ιδέα ενός γκουρμέ που αφήνει τις αισθήσεις του να μεθύσουν από το άρωμα ενός ώριμου Camembert... "
BHMA - στήλη "Πανδώρα" - 04/04/2008
Το έχουμε ξαναπεί: Μπορεί να διαφωνούμε (συνήθως) με τις πολιτικές (και όχι μόνο) εμμονές του «Πανδώρου», αλλά η πηγαία λεπτότης των διανοητικών του χυμών, ερεθίζει ευχάριστα…
Το έχουμε ξαναπεί: Μπορεί να διαφωνούμε (συνήθως) με τις πολιτικές (και όχι μόνο) εμμονές του «Πανδώρου», αλλά η πηγαία λεπτότης των διανοητικών του χυμών, ερεθίζει ευχάριστα…
Τι κρίμα που δεν είναι γυναίκα - (για να μπορούμε να φαντασιωνόμαστε!.. )
...Θα ήταν κρίμα όμως να μένουμε στα καθ' ημάς, όταν η απαλότητα του αγγίγματος ολόκληρης της παλάμης του Γάλλου προέδρου Σαρκοζί και το ηδονικό μειδίαμα - σε συνδυασμό με την άφατη ικανοποίηση των μισόκλειστων ματιών του Έλληνα πρωθυπουργού, στην πιο κάτω φωτό - του ΒΗΜΑΤΟΣ κι αυτή - υποδηλώνουν μια διεθνοποιημένη πλέον διάσταση της τρυφερότητας της πολιτικής...
Θεωρώ αυτό το εσταντανέ αξιολογότερο, από καλλιτεχνικής απόψεως... Αλλά ο "Πάνδωρος", ως φαίνεται θεώρησε την γλαφυρή του πέννα καθόλου αντάξια για να το ερμηνεύσει...
Κρίμα...
Κ.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου