Έχεις δίκιο Γιάννη...
Αλλά επειδή οι πατσές κλπ θα μας παρέπεμπαν στην πλέρια απαισιοδοξία,
ιδού η λύση: Ας εκφράσουμε τη σοσιαλιστική μας κλιμακτήριο με ένα αρκούντως
σκοτεινό από απόψεως νοήματος έργο Picasso:
"Nude in an armchair"...
Μπορεί κάποιοι, βλέποντάς το, να ελπίσουν!..
Ακόμα και να "φτιαχτούν"!
...Διότι άβυσσος η ψυχή του (αγνού) σοσιαλιστή!..
Κώστας Λ.
1 σχόλιο:
Ο Πικάσο είναι πάντα αμφίσημος. Εδώ δεν ξέρουμε αν τα μπαλλάκια είναι πάνω, κάτω ή πάνω-κάτω. Όποιος νομίζει ότι γέρασε, δικαίωμά του. Μάλλον γεράσανε οι ιδέες του. Εγώ είμαι δώδεκα χρονών και μεγαλοδείχνω.
Ο παππούς ο ερωτιάρης.
Δημοσίευση σχολίου