37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Εφιάλτης στην κουζίνα της μαμάς...

Σε μια απελπισμένη προσπάθεια έχει αποδυθεί ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΝΔ το τελευταίο διάστημα: Να συσπειρώσει όσο μπορεί την εκλογική της βάση και να διεκδικήσει και πάλι πίσω τους «προδομένους ψηφοφόρους» της, που απέδρασαν προς το ΛΑΟΣ τους τελευταίους μήνες.
Προσδοκά έτσι μια αύξηση του ποσοστού της κατά μία έως δύο μονάδες, ελπίζοντας πως αυτό σε συνδυασμό με μια – μικρή έστω – διαφυγή ψήφων του ΠΑΣΟΚ προς ΣΥΡΙΖΑ και ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ – έστω και μια μονάδα – θα φέρει πλέον την πολυπόθητη ακυβερνησία!.. Θα φέρει ξανά εκλογές και γενικά μπάχαλο, εν... όψει των σοβαρών προβλημάτων της οικονομίας μας και των οδυνηρών συνεπειών της κρίσης.
Με αυτό τον τρόπο η «υπεύθυνη συντηρητική παράταξη» που ολημερίς κι οληνυχτίς δεν κάνει άλλο παρά να σκέφτεται το καλό του τόπου, ελπίζει ότι θα παραμείνει κι άλλο μέσα στο παιχνίδι και ότι ο μέγας ηγέτης Καραμανλής, ο σωτήρας της Ελλάδος, θα εξακολουθήσει να λικνίζεται μπροστά στις οθόνες των τηλεοράσεών μας με εκείνο τον εξαιρετικά χαριτωμένο τρόπο του, καθώς θα μας εξηγεί γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα και γιατί θα πρέπει να ακολουθήσουμε τον δρόμο της αρετής κι όχι το δρόμο της κακίας που τόσο απερίσκεπτα μας προτείνει το (κακό) ΠΑΣΟΚ…

Η ευφυέστατη αυτή πολιτική σύλληψη εκτελείται με δύο παράλληλες «δράσεις»:


1. Με τις διαρροές τύπου «κατεβαίνει ο Ντάβος!..» (για όσους θυμούνται ακόμα τις μέρες που έπεσε η χούντα) που στην σημερινή τους εκδοχή περιλαμβάνουν «δημοσκοπήσεις» που θέλουν να συμβαίνουν καθημερινά μικρά, ελπιδοφόρα θαύματα του τύπου «ανεβήκαμε μια μονάδα» ή «κλείνει η ψαλίδα», προκειμένου φυσικά να θορυβηθούν οι ψηφοφόροι που απέδρασαν στο ΛΑΟΣ και να σκεφτούν: «έχει γούστο!..» και φυσικά να επιστρέψουν με μάτια χαμηλωμένα από ντροπή.


2. Με τη σύλληψη των «παιδιών της κατσαρόλας», σε ένα σπίτι στο Χαλάνδρι, όπου επάνω κατοικούσε η «απαραίτητη» μαμά, από κάτω το «σπλάχνο» της και μπαινόβγαινε η παρεούλα για μουσική, ποτάκι, τσιγαράκι και καμιά μολότοφ για την αυριανή διαδήλωση. Η παρουσίαση μερικών εξεγερμένων «μαμάκηδων» της μέσης ελληνικής οικογένειας ως τρομοκρατών, μόνο ως ανέκδοτο θα μπορούσε φυσικά να εκληφθεί, αν δεν βρισκόμασταν σε προεκλογική περίοδο και αν η δημοσιότητα είχε εστιάσει στα όσα θαυμαστά συμβαίνουν στο παρασκήνιο αυτών των συλλήψεων.
Λίγο κουρκούτι από τον τσελεμεντέ του αναρχικού (διαχρονικό ανάγνωσμα τέτοιων παρεών), μερικές κατσαρόλες,, κάνα – δυο κουτάλες για το ανακάτεμα και δυο – τρία τσιγαριλίκια για το ξεχαρμάνιασμα παρουσιάζονται ως «εκρηκτικές ύλες» και ως «υλικά για την συνδεσμολογία»!..

Τελικά έχει να κερδίσει τίποτε η απελπισμένη παρέα που μας κυβερνά από αυτές τις ευφυέστατες πολιτικές «πρωτοβουλίες»;

Μάλλον τίποτε…

Το αποτέλεσμα έχει πια κριθεί.
Πρόκειται για την απελπισία που βαράει κόκκινο…
Κι αυτό κάνει πλέον ακόμα πιο ενδιαφέρουσα τη «μεγάλη νύχτα» των εκλογικών αποτελεσμάτων, όπου πλέον αναμένονται όχι ένα αλλά πολύ περισσότερα στελέχη της «μεγάλης παράταξης» να συνωστίζονται στην πόρτα του Ζαππείου τραβώντας τα μαλλιά τους, ολοφυρόμενα, ξορκίζοντας «τον άχρηστο» στον απήγανο!..

Κ.Λ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)