ΟΜΠΑΜΑ ΚΑΙ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ... (Η δημοκρατία στην πράξη...)

Ένα αυθεντικό πολιτικό θρίλερ «παίζεται» αυτή την περίοδο στην Αμερική.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα προσπαθεί να περάσει από το Κογκρέσο αλλά και – το πιο δύσκολο – από την αμερικανική Γερουσία το περίφημο νομοσχέδιό του για τη δημόσια υγεία, που θα αποτελέσει – αν ψηφιστεί – την πλέον προωθημένη φιλελεύθερη (διάβασε σοσιαλδημοκρατική) μεταρρύθμισή του ως πρόεδρος.
Το νομοσχέδιο προβλέπει τη δημιουργία ενός «συστήματος υγείας» στην Αμερική που θα περιλαμβάνει και ένα δημόσιο φορέα υγείας, απολύτως ανταγωνιστικό προς τις ιδιωτικές εταιρείες κοινωνικής ασφάλισης. Η μεταρρύθμιση είναι αναγκαία προκειμένου να αποκτήσουν κοινωνική ασφάλιση 50 περίπου εκατομμύρια Αμερικανών που σήμερα δεν έχουν καν την στοιχειώδη πρόσβαση στο υπάρχον αμερικανικό σύστημα υγείας και κατά συνέπεια αργοπεθαίνουν στους δρόμους ή σε άθλια ιατρεία για άπορους…
Στη Γερουσία ο Ομπάμα διαθέτει 58 γερουσιαστές, αφού πρόσφατα πέθανε ο Τεντ Κέννεντι. Χρειάζεται 60… Οι ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές έχουν ταχθεί αναφανδόν υπέρ των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Ακόμα, κάποιοι δεξιόστροφοι δημοκρατικοί, διατηρούν αμφιβολίες…
Το τι θα γίνει τελικά, θα αποτελέσει μια πρώτη αλλά πολύ σημαντική εξέλιξη της εξουσίας του Ομπάμα προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Σύντομα ο ίδιος πρόκειται να παρουσιάσει εκ νέου τις απόψεις του για το νομοσχέδιο και τον τρόπο που θα χειριστεί το όλο θέμα.
Οι δημοσκοπήσεις, αυτό το διάστημα τον παρουσιάζουν αποδυναμωμένο. Ακριβώς όπως στις αρχές του 1994 τον τότε δημοκρατικό πρόεδρο Κλίντον, ο οποίος επιχείρησε να εφαρμόσει το πρόγραμμά του για το οποίο είχε εκλεγεί και τελικά οι «δημοσκοπήσεις» τον ανάγκασαν να ανακρούσει πρύμναν και να οδηγηθεί σε μέτρα – κοροϊδία, όπως η τοποθέτηση τηλεφώνων στα σχολικά αυτοκίνητα, τα οποία όμως η καλά οργανωμένη προπαγάνδα τα παρουσίασε ως θετικά και ανακουφιστικά για τη μέση αμερικανική οικογένεια… Φυσικά ο Κλίντον ξαναεκλέχτηκε πρόεδρος μερικά χρόνια αργότερα, με τις πλούσιες χορηγίες των επιχειρήσεων…
Ο Ομπάμα αντιμετωπίζει σήμερα το ίδιο δίλημμα:
Θα προσαρμοστεί στο ευχάριστο – γι αυτόν – πολιτικό περιβάλλον που του υπόσχονται τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στο χώρο της υγείας και κατά συνέπεια οι… «δημοσκοπήσεις» θα τον επιβραβεύσουν ξανά, δίνοντάς του ελπίδες για μια δεύτερη εκλογή,
Ή θα επιμείνει στο σχεδιασμό του και στις προεκλογικές του εξαγγελίες, που γι αυτές εξ άλλου εκλέχτηκε;
Μεταξύ Κλίντον και Ομπάμα υπάρχει μια σημαντική διαφορά: Ο Κλίντον εξαρτάτο απόλυτα από τις χορηγίες των πλουσίων, ενώ ο Ομπάμα έκανε την ποιοτική τομή: Συνδύασε τις χορηγίες αυτές με έναν τεράστιο όγκο μικρών, ύψους μερικών δολαρίων, χορηγιών των πολλών οπαδών του από το διαδίκτυο. Αυτό του δίνει τουλάχιστον μια άνεση κινήσεων.
Το ζήτημα είναι αν θέλει και κατά πόσο έχει την δύναμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα μεγάλα, αγκυλωτικά ιδιωτικά συμφέροντα. Και επίσης αν ο αμερικανικός λαός θα παραμείνει φοβικός και κομπλεξικός απέναντι στην προπαγάνδα του «κομουνιστικού κινδύνου», ή θα παραμερίσει αυτά τα φοβικά σύνδρομα και θα κάνει χώρο για μια κοινωνία με πιο ανθρώπινο πρόσωπο…
Βλέπετε, η Αμερική δεν είναι Ευρώπη… Προσπαθεί να γίνει…
Αν και η Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες προσπαθεί να γίνει Αμερική…
Ίδωμεν…

Κ.Λ.