"Απέσβετω και λάλον ύδωρ"... για την πάλαι ποτέ κραταιά Δεξιά του Κυρίου...

Δεν παραπαίει σαν «μεθυσμένο καράβι» μόνον ο πολιτικός βραχίονας της δεξιάς συντήρησης.
Η μακροχρόνια κρίση που την ταλαιπωρεί – και μαζί μ’ αυτή και εμάς – έχει εισχωρήσει ως σαράκι διαλυτικό και στις ιδεολογικές «σημαίες» της, τις οποίες φθείρει δραματικά…
Όποιος διάβασε την περασμένη Κυριακή την επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ θα πρέπει – λογικά – να γούρλωσε τα μάτια του από έκπληξη…
Ο Γιανναράς, ούτε λίγο ούτε πολύ προτείνει η Ελλάδα να επανέλθει στην προ του… 1821 εποχή!.. Δηλαδή, να υποταχθεί στην επερχόμενη «τουρκική αυτοκρατορία» και να αποτελέσει την «ευρωπαϊκή επαρχία της»!..
«…Θα συζητούσαν, ίσως, οι Τούρκοι να δώσουν εγγυήσεις παράτασης της ελληνικής παρουσίας, αν πεισθούν ότι υπάρχει συμφερότερη γι’ αυτούς πολιτική από την τμηματική ή συνολική προσάρτηση των ελληνικών εδαφών. Το ενδεχόμενο διαπραγμάτευσης υποδηλώνεται στην περίπτωση Νταβούτογλου: Με τη δική του πολιτική λογική, συμφερότερη για την Τουρκία είναι η οθωμανική προοπτική αυτοκρατορίας, όχι η κεμαλική προοπτική του εθνικιστικού κρατισμού. Η αυτοκρατορία σήμαινε πάντοτε «τάξη πραγμάτων» (ordo rerum), το είδος της ειρηνικής συνύπαρξης διαφορετικών λαών και εθνοτήτων που εγκαινίασε η Ρώμη (pax romana), με άξονα ενότητας έναν ηγεμονικό λαό διαχειριστή κοινών για όλους πολιτιστικών προτεραιοτήτων…»
…Και αλλού:
«…Εγκλωβισμένος στα ασφυκτικά αυτά δεδομένα ο τυχόν ανήσυχος Έλληνας πρέπει να διαλεχθεί με τα ρεαλιστικά και οξυδερκή πολιτικά οράματα του κ. Νταβούτογλου από θέσεως μηδενικής, κυριολεκτικά, ισχύος. Δεν έχει πια η Ελλάδα περιθώρια να διαπραγματευθεί παρά μόνο, έναντι οποιουδήποτε τιμήματος, την ιστορική συνέχεια ελληνικής παρουσίας στον 21ο αιώνα, τη διάσωση (αποτροπή εξαφάνισης) του ελληνόφωνου κρατιδίου…»

Απελπισμένος από την κατάντια της παράταξής του, διαισθανόμενος με δέος ότι η επόμενη – τουλάχιστον – δεκαετία θα είναι και πάλι μια δεκαετία ΠΑΣΟΚ, ο νεορθόδοξος πνευματικός ταγός μας, θυσιάζει τον φυσιγενή πατριωτισμό του προς χάριν της συναισθηματικής ικανοποίησης του αντιπασοκισμού και αντιαριστερισμού του…
Χάος!..
Χάος πνευματικό και ιδεολογικό…
Και μια αναμφισβήτητη ένδειξη ότι πλέον η συντηρητική παράταξη πνέει τα λοίσθια, πολιτικά και ιδεολογικά.
Και πνέει τα λοίσθια διότι πεισματικά, αρνήθηκε όλα αυτά τα χρόνια να αλλάξει, να εκσυγχρονισθεί, να ισορροπήσει ιδεολογικά με το αναπόφευκτο: Την επελαύνουσα παγκοσμιοποίηση…
Πολιτικοί που κινούνται μεταξύ παρανομίας, ανικανότητας και γελοιότητας…
Πνευματικοί ταγοί που εθελοτυφλούν αυτοκαταστροφικά…
…Και οπαδοί που καθημερινά βιώνουν την οδύνη της διάψευσης των εμμονών τους…

Κι αν στον Γιανναρά εναγωνίως απαντά ο αιωνόβιος Κ. Δεσποτόπουλος, προσπαθώντας να επαναφέρει το πνευματικό τέκνο του στην τάξη, στον εσμό των γελοίων που αποτελούν την ηγεσία της σημερινής πολιτικής δεξιάς, δεν βρίσκεται κανείς ομογάλακτός τους να πάρει ένα ραβδί και να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα.


Όλα τούτα που βιώνουμε εδώ και καιρό, επαληθεύουν ότι πλέον, για την συντηρητική δεξιά της προσφιλούς πατρίδας μας
«απέσβετω και λάλον ύδωρ»…

Κ.Λ.