37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)
Σάββατο 25 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2012
(164)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (17)
- ► Ιανουαρίου (17)
-
►
2011
(777)
- ► Δεκεμβρίου (11)
- ► Σεπτεμβρίου (31)
- ► Φεβρουαρίου (183)
- ► Ιανουαρίου (178)
-
►
2010
(2192)
- ► Δεκεμβρίου (177)
- ► Σεπτεμβρίου (202)
- ► Φεβρουαρίου (8)
-
▼
2009
(221)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (22)
-
▼
Απριλίου
(13)
- Μικροκαραμανλισμός: Το ανώτερο στάδιο του Νεοφιλελ...
- 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ: ΜΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ
- ΓΡΙΠΗ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ: ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑ...
- ΜΑΚΕΤΑ
- Απλός Άνθρωπος και Σοσιαλδημοκρατία
- Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΜΕ
- ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
- Μια φωτογραφία πόσες λέξεις...
- Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ «ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ» ΚΑΙ Η ΕΚ...
- Οι G20 και το "εμείς"...
- Ο Α. Παυλίδης, τα "άνθη" της ΝΔ και μια ευχή...
- ΑΠΑΡΤΧΑΪΝΤ ΑΛΑ ΙΤΑΛΙΚΑ
- ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ: ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ
- ► Φεβρουαρίου (39)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2008
(309)
- ► Δεκεμβρίου (44)
- ► Σεπτεμβρίου (35)
- ► Φεβρουαρίου (23)
- ► Ιανουαρίου (36)
Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου