Η φάση που περνάει η πολιτική ζωή του τόπου μας είναι πραγματικά δύσκολη. Είναι δύσκολη γιατί πουθενά δεν συναντάς την ελπίδα. Η κυβέρνηση έχει αποτύχει οικτρά και ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι με μια οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση θα προκύψει κάτι διαφορετικό, κάτι ενθαρρυντικό.
Η αοριστολογία δίνει και παίρνει. Ωραίο είναι να μιλάμε για κοινωνική πολιτική, παροχές, κοινωνική ευαισθησία και πάει λέγοντας αλλά η αλήθεια είναι ότι το ταμείο είναι μείον. Συνεπώς, το ζητούμενο είναι να δημιουργηθεί πλούτος. Πλούτος υλικός, θεσμικός, κοινωνικός.
Τι εννοώ : Εντάξει, υπάρχει κρίση. Θα ληφθούν κάποια έκτακτα μέτρα. Αν μείνουμε όμως εκεί θα έχουμε μία από τα ίδια. Αν δούμε και την θετική πλευρά της κρίσης, ότι δηλαδή μια κρίση βοηθάει και στο να αλλάξουν πράγματα, μπορεί να είναι μια ακόμη ευκαιρία να αλλάξει η φιλοσοφία μας.
Να βάλουμε πραγματικούς άξονες ανάπτυξης επιλέγοντας τομείς. Ας πούμε ναυτιλία, γεωργία, κτηνοτροφία, τουρισμός, υγεία, εφαρμογές πληροφορικής, τεχνολογία. Και χρηματοπιστωτικά, γιατί όχι, αφού φαίνεται ότι τα καταφέρνουμε αρκετά καλά.
Αυτά όμως είναι λόγια. Υπάρχει πολιτική που μπορεί να δώσει ώθηση στους τομείς αυτούς; Υπάρχει και είναι η ενίσχυση των αποδεδειγμένα αποτελεσματικών και δημιουργικών πρωτοβουλιών και η επέκτασή τους με εκμετάλλευση της εμπειρίας τους.
Όσο και να φαίνεται υπερβολικό, υπάρχουν κάμποσες τέτοιες πρωτοβουλίες που σε μεγάλο βαθμό δεν ενισχύονται όπως πρέπει ενώ δαπανώνται πολλά χρήματα, κυρίως από τα κοινοτικά κονδύλια για ανύπαρκτες καταστάσεις που έχουν υπόσταση μόνο στα χαρτιά.
Δεν είμαι αγρότης ούτε γνώστης της αγροτικής οικονομίας, είχα και έχω την ευκαιρία όμως, μέσα από τη δουλειά μου, να μιλάω με τους αγρότες και να έχω μερική γνώση της κατάστασης που διαμορφώνεται.
Έχουν συντελεστεί αλλαγές στην αγροτική παραγωγή, μικρές όμως σε σχέση με τις σύγχρονες απαιτήσεις. Η Ελλάδα παράγει ελιές, λάδι, κρασί, οπωροκηπευτικά, προϊόντα ενδημικά, ενίοτε μεγάλης αξίας όπως ο κρόκος της Κοζάνης, η μαστίχα της Χίου, βότανα, αρωματικά φυτά κλπ. Εκεί είναι και μπορεί να είναι πολύ ανταγωνιστική. Κάτι βαμβάκια, σιτάρια και τα συναφή θα πρέπει φυσικά να τα ξεχάσουμε.
Στα προϊόντα που είμαστε ανταγωνιστικοί θα πρέπει να φροντίσουμε την ποιότητα σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Έχω έναν πελάτη που του έκανα έρευνα για νερό σε μια έκταση διακοσίων και βάλε στρεμμάτων. Για να ξέρω τι ποσότητες νερού χρειάζεται τον ρώτησα τι θα καλλιεργήσει. Η έκτασή του ήταν γεμάτη με ελαιόδεντρα τα οποία είχε σκοπό να κόψει. Μου λέει ότι μπορεί να βάλει και ελιές. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Γιατί να κόψει χιλιάδες δέντρα αφού θα έβαζε τα ίδια. Μου εξήγησε ότι τα δέντρα που θα βάλει θα είναι στοιχισμένα για να ορθολογικοποιηθεί η παραγωγή.
Πρόσφατα που επισκέφθηκα την Τοσκάνη, έμεινα κατάπληκτος με το θέαμα των σωστά στοιχισμένων ελαιόδεντρων, φυσικά των κλημάτων και γενικότερα την εικόνα των αγρών. Σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες για του λόγου το αληθές.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Τα χωριά που περάσαμε δεν ήταν μόνο πανέμορφα και ζωντανά αλλά προβάλανε με τον καλύτερο τρόπο, σε καλαίσθητα μαγαζιά, τα τοπικά προϊόντα : κρασιά, αλλαντικά…
Να πω όμως και το άλλο. Δίπλα σε ένα ωραίο χωριουδάκι, μέσα σε ποταμάκια, γεφυρούλες και άλλα ειδυλλιακά, συναντήσαμε ένα συγκρότημα, με κτίρια όμορφα και ταιριαστά στα οποία εκθέτουν μόνιμα όλες οι μεγάλες φίρμες ένδυσης της Ιταλίας, σε πολύ καλές τιμές! Τέτοιες δραστηριότητες, όχι απλά κρατάνε ζωντανή την επαρχία αλλά την κάνουν και ιδιαίτερα ελκυστική.
Αφήνω την επαρχία και τα αγροτικά και πιάνω άλλο θέμα : Τεχνολογία. Γνωρίζω μια πολύ μικρή εταιρεία που βασίζεται ουσιαστικά στο ταλέντο, τη γνώση και το μεράκι δύο ατόμων που κατασκευάζει εργαστηριακά όργανα υψηλής ακρίβειας. Είναι έλληνες, χαλανδριώτες, η εταιρεία λέγεται XENON και τα όργανα συναγωνίζονται σε ποιότητα τα καλύτερα της αλλοδαπής. Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν, ένα κράτος που ενισχύει αυτή την δραστηριότητα, άνετα φτιάχνει μια μεγάλη εταιρεία, ιδιαίτερα ανταγωνιστική στον τομέα αυτό. Και για του λόγου το αληθές, κάτι ανάλογο συνάντησα στην πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακία με την GEOFIZIKA BRNO που έφτιαχνε γεωφυσικά όργανα.
Σταχυολόγησα κάποια πράγματα. Ψήγματα. Που κρύβουν ωστόσο μια αλήθεια και μια αισιοδοξία. Αυτήν που δεν πρέπει να χάσουμε.
Η αοριστολογία δίνει και παίρνει. Ωραίο είναι να μιλάμε για κοινωνική πολιτική, παροχές, κοινωνική ευαισθησία και πάει λέγοντας αλλά η αλήθεια είναι ότι το ταμείο είναι μείον. Συνεπώς, το ζητούμενο είναι να δημιουργηθεί πλούτος. Πλούτος υλικός, θεσμικός, κοινωνικός.
Τι εννοώ : Εντάξει, υπάρχει κρίση. Θα ληφθούν κάποια έκτακτα μέτρα. Αν μείνουμε όμως εκεί θα έχουμε μία από τα ίδια. Αν δούμε και την θετική πλευρά της κρίσης, ότι δηλαδή μια κρίση βοηθάει και στο να αλλάξουν πράγματα, μπορεί να είναι μια ακόμη ευκαιρία να αλλάξει η φιλοσοφία μας.
Να βάλουμε πραγματικούς άξονες ανάπτυξης επιλέγοντας τομείς. Ας πούμε ναυτιλία, γεωργία, κτηνοτροφία, τουρισμός, υγεία, εφαρμογές πληροφορικής, τεχνολογία. Και χρηματοπιστωτικά, γιατί όχι, αφού φαίνεται ότι τα καταφέρνουμε αρκετά καλά.
Αυτά όμως είναι λόγια. Υπάρχει πολιτική που μπορεί να δώσει ώθηση στους τομείς αυτούς; Υπάρχει και είναι η ενίσχυση των αποδεδειγμένα αποτελεσματικών και δημιουργικών πρωτοβουλιών και η επέκτασή τους με εκμετάλλευση της εμπειρίας τους.
Όσο και να φαίνεται υπερβολικό, υπάρχουν κάμποσες τέτοιες πρωτοβουλίες που σε μεγάλο βαθμό δεν ενισχύονται όπως πρέπει ενώ δαπανώνται πολλά χρήματα, κυρίως από τα κοινοτικά κονδύλια για ανύπαρκτες καταστάσεις που έχουν υπόσταση μόνο στα χαρτιά.
Δεν είμαι αγρότης ούτε γνώστης της αγροτικής οικονομίας, είχα και έχω την ευκαιρία όμως, μέσα από τη δουλειά μου, να μιλάω με τους αγρότες και να έχω μερική γνώση της κατάστασης που διαμορφώνεται.
Έχουν συντελεστεί αλλαγές στην αγροτική παραγωγή, μικρές όμως σε σχέση με τις σύγχρονες απαιτήσεις. Η Ελλάδα παράγει ελιές, λάδι, κρασί, οπωροκηπευτικά, προϊόντα ενδημικά, ενίοτε μεγάλης αξίας όπως ο κρόκος της Κοζάνης, η μαστίχα της Χίου, βότανα, αρωματικά φυτά κλπ. Εκεί είναι και μπορεί να είναι πολύ ανταγωνιστική. Κάτι βαμβάκια, σιτάρια και τα συναφή θα πρέπει φυσικά να τα ξεχάσουμε.
Στα προϊόντα που είμαστε ανταγωνιστικοί θα πρέπει να φροντίσουμε την ποιότητα σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Έχω έναν πελάτη που του έκανα έρευνα για νερό σε μια έκταση διακοσίων και βάλε στρεμμάτων. Για να ξέρω τι ποσότητες νερού χρειάζεται τον ρώτησα τι θα καλλιεργήσει. Η έκτασή του ήταν γεμάτη με ελαιόδεντρα τα οποία είχε σκοπό να κόψει. Μου λέει ότι μπορεί να βάλει και ελιές. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Γιατί να κόψει χιλιάδες δέντρα αφού θα έβαζε τα ίδια. Μου εξήγησε ότι τα δέντρα που θα βάλει θα είναι στοιχισμένα για να ορθολογικοποιηθεί η παραγωγή.
Πρόσφατα που επισκέφθηκα την Τοσκάνη, έμεινα κατάπληκτος με το θέαμα των σωστά στοιχισμένων ελαιόδεντρων, φυσικά των κλημάτων και γενικότερα την εικόνα των αγρών. Σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες για του λόγου το αληθές.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Τα χωριά που περάσαμε δεν ήταν μόνο πανέμορφα και ζωντανά αλλά προβάλανε με τον καλύτερο τρόπο, σε καλαίσθητα μαγαζιά, τα τοπικά προϊόντα : κρασιά, αλλαντικά…
Να πω όμως και το άλλο. Δίπλα σε ένα ωραίο χωριουδάκι, μέσα σε ποταμάκια, γεφυρούλες και άλλα ειδυλλιακά, συναντήσαμε ένα συγκρότημα, με κτίρια όμορφα και ταιριαστά στα οποία εκθέτουν μόνιμα όλες οι μεγάλες φίρμες ένδυσης της Ιταλίας, σε πολύ καλές τιμές! Τέτοιες δραστηριότητες, όχι απλά κρατάνε ζωντανή την επαρχία αλλά την κάνουν και ιδιαίτερα ελκυστική.
Αφήνω την επαρχία και τα αγροτικά και πιάνω άλλο θέμα : Τεχνολογία. Γνωρίζω μια πολύ μικρή εταιρεία που βασίζεται ουσιαστικά στο ταλέντο, τη γνώση και το μεράκι δύο ατόμων που κατασκευάζει εργαστηριακά όργανα υψηλής ακρίβειας. Είναι έλληνες, χαλανδριώτες, η εταιρεία λέγεται XENON και τα όργανα συναγωνίζονται σε ποιότητα τα καλύτερα της αλλοδαπής. Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν, ένα κράτος που ενισχύει αυτή την δραστηριότητα, άνετα φτιάχνει μια μεγάλη εταιρεία, ιδιαίτερα ανταγωνιστική στον τομέα αυτό. Και για του λόγου το αληθές, κάτι ανάλογο συνάντησα στην πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακία με την GEOFIZIKA BRNO που έφτιαχνε γεωφυσικά όργανα.
Σταχυολόγησα κάποια πράγματα. Ψήγματα. Που κρύβουν ωστόσο μια αλήθεια και μια αισιοδοξία. Αυτήν που δεν πρέπει να χάσουμε.
Φιλελεύθερος τζουτζές
1 σχόλιο:
Για να δοθεί μια τέτοια ώθηση στην οικονομία, θα πρέπει να μεταφερθεί το βάρος των αποφάσεων (στην πραγματική οικονομία) από τους τραπεζικούς κύκλους και τα σκουληκιασμένα κατεστημένα των εκδοτοεργολάβων, στην καινοτόμα, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με κεντρική πολιτική κατεύθυνση.
Αυτό πιστεύω θα κάνει κι ο Ομπάμα στην Αμερική...
Αλλά εδώ βέβαια είναι βαλκάνια, δεν είναι παίξε - γέλασε...
Κ.Λ.
Δημοσίευση σχολίου