Ο Δημήτρης, ο Μιχάλης και η Μίνα...

Πρόκειται για τρεις ανθρώπους από το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον μου, για το Δημήτρη, τον Μιχάλη και τη Μίνα (τα ονόματα είναι τυχαία, τα πρόσωπα όμως απολύτως υπαρκτά)

Ο Δημήτρης είναι 45 χρονών, επιχειρηματίας, με καταστήματα και εισαγωγική εταιρεία. Ένας άνθρωπος με περιουσία σεβαστή. Είναι επίσης απόφοιτος μεγάλου πολυτεχνικού ιδρύματος των Η.Π.Α.
Στις εκλογές του 04 και του 07 ψήφισε Νέα Δημοκρατία. Ο λόγος; Του είχαν υποσχεθεί μια καλή θέση στο... δημόσιο!..
Σήμερα βέβαια είναι απογοητευμένος, γιατί οι υποσχέσεις που του έδωσαν φαίνεται να μην υλοποιούνται...
Συνεχίζει το "επιχειρείν" βρίζοντας δεξιά κι αριστερά "τους πολιτικούς"...

Ο Μιχάλης είναι 50 χρονών δημοσιογράφος, με μια αρκετά καλή σταδιοδρομία στο παρελθόν, όπου είχε κυκλοφορήσει και κάποιο πετυχημένο - για ένα διάστημα - εξειδικευμένο περιοδικό.
Στις εκλογές του 04 και του 07 ψήφισε Νέα Δημοκρατία. Ο λόγος; Του είχαν υποσχεθεί μια καλή θέση στο... δημόσιο!..
Σήμερα βέβαια πιστεύει ότι οι "αγώνες" του έχουν δικαιωθεί εν μέρει, διότι όπως μαθαίνω το τελευταίο διάστημα έχει διοριστεί σύμβουλος παρά τω... (κάποιο υπουργό)...
Θεωρεί ότι η θέση είναι για μικρό χρονικό διάστημα, ότι απλά θα απολυθεί όταν ο συγκεκριμμένος υπουργός αποχωρήσει από το υπουργείο. Είναι δυσαρεστημένος, αλλά εξακολουθεί να ελπίζει και προς το παρόν το... παίζει παράγων...

Η Μίνα είναι 35 χρονών, κομμώτρια. Χωρισμένη, με παιδιά, δύσκολα τα έβγαζε (και τα βγάζει) πέρα, με τα χτενίσματα. Η μητέρα της έχει κομμωτήριο, αλλά κι οι δύο μαζί δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να το εκσυγχρονίσουν και να το δουλέψουν πιο αποτελεσματικά.
Στις εκλογές του ο4 και του 07 ψήφισε Νέα Δημοκρατία. Ο λόγος; Της είχαν υποσχεθεί ότι κάπου θα τη βολέψουν...
Σήμερα η Μίνα έχει διοριστεί ως συμβασιούχος στο δήμο της περιοχής της (δεξιός δήμος) ως οδοκαθαρίστρια... Με 1000 ευρώ καθαρά, μισθό.
Η Μίνα με τη σειρά της ...προσέλαβε μια αλλοδαπή, της παρέδωσε τη σκούπα και το καροτσάκι, της δίνει 500 ευρώ και κρατάει για λογαριασμό της τα υπόλοιπα... Κατά τα άλλα, εξακολουθεί να χτενίζει...
Κι αυτή πιστεύει ότι "τη δουλεύουν" οι πολιτικοί και ότι "της δίνουν ένα ξεροκόμματο"...

Τέτοια παραδείγματα πιστεύω ότι μπορεί να αναφέρει ο καθένας πάμπολλα... Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι κάποιες σπάνιες περιπτώσεις. Αντίθετα, αποτελούν περίπου τον κανόνα των ψηφοφόρων της ΝΔ και ίσως παλαιότερα του ΠΑΣΟΚ.
Θα μπορούσαμε να τους αποκαλέσουμε "εγωϊστικούς σοσιαλιστές"... Από τη μια λατρεύουν το κράτος, με την προϋπόθεση ότι θα έχουν μια μόνιμη δουλειά στο δημόσιο. Από την άλλη το βρίζουν και το λοιδωρούν γιατί το κράτος επιβάλλει στους πολίτες και... κάποιες υποχρεώσεις...
Στο βάθος πιστεύουν ακράδαντα, ότι "το κράτος τους χρωστάει" προσωπικά, σ' αυτούς... Εκφράζονται πολιτικά, κατά καιρούς, από το "Λαϊκό ΠΑΣΟΚ" ή από τη "Λαϊκή Δεξιά"...
Τώρα που απογοητεύονται (στο βαθμό που απογοητεύονται) από το... πολιτικό μας σύστημα (διότι απλούστατα δεν κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια είτε με ΠΑΣΟΚ είτε με ΝΔ να διοριστούν), μοιραία καταφεύγουν στα "μικρά κόμματα", πιστεύοντας ότι έτσι εκδικούνται τους εκάστοτε κυβερνώντες.

Απ' τη μια λες ότι αν είχαν προσπαθήσει να καλυτερέψουν την εργασία τους όσο έχουν προσπαθήσει για να ...διοριστούν στο δημόσιο, τώρα θα ήταν όλοι τους σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση.
Απ' την άλλη δεν μπορείς να μην σεβαστείς και το επιχείρημα που λέει ότι "καλύτερα τα 1000 ευρώ σίγουρα, στο ράθυμο κι ανθρώπινο δημόσιο, παρά να τρέχω όλη μέρα σαν ρομπότ στην ελεύθερη αγορά"...

Τι να πεις...
Α, ρε κατακαημένε Γιωργάκη, (που λέει ο λόγος)...

Κ.Λ.