37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ

Πούναι η Ηδύλη, πούναι ο ΑπΙφ, πούναι e-las, πούναι Ανέμελος, πούναι ο Μότσαρτ, πούναι ο Πουτσίνι. Τέλος πάντων. Συνεχίζω να ενημερώνω.

Ο ΣΤ' ΑΡΧΙΔΙΑ του και η συμβία του εξακολουθούν να παρκάρουν προκλητικότατα από το πρωί μέχρι το βράδυ τη μαούνα τους στον εμπορικότατο πεζόδρομο της Χαϊμαντά στο Χαλάνδρι. Οι κλήσεις της δημοτικής αστυνομίας (τρομάρα της!) έχουν σταματήσει πια. Ένα έμπιστο πουλάκι μου σφύριξε ότι ο εν λόγω "κύριος" ξημεροβραδιάζεται στο γραφείο του δημάρχου Χαλανδρίου με τον οποίο είναι κολητός - κάτι σα Ζαχόπουλος - Καραμανλής ένα πράγμα.

Αμετανόητος φιλελεύθερος τζουτζές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)