37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Α, ΡΕ, ΓΛΕΝΤΙΑ!

Σας το χρώσταγα και δεν το ξεχνώ. Σήμερα που είναι καλύτερα η μάνα μου σας δίνω μια τζούρα, έτσι για να το θυμηθούμε και να το ξανακάνουμε. Και σ' ανώτερα (από 45, 100 και πάει λέγοντας...). Και ο ταβερνιάρης να μας πετσοκόψει λιγότερο! Με το μαλακό ρε Νικολάκη, είπαμε, εμείς δεν είμαστε εξουσία, θάλεγα εντελώς το αντίθετο!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)