Ικανότατ
ος αγκιτάτορας - ίσως ο ικανότερος της δεξιάς από καταβολής - μπόρεσε και όχι μόνο εξέφρασε αυτή την τάση, αλλά την προώθησε ακόμα πιο δραματικά μέσα στο σώμα της ελληνικής πραγματικότητας με τις παρεμβάσεις του. Ιδιαίτερα στη νεολαία. Όπως όλες οι μεγάλες και ισχυρές προσωπικότητες στην ιστορία, εξέθρεψε με την παρουσία του φαινόμενα που κάτω από άλλες συνθήκες, πιο ομαλές, δεν θα εκτρέφονταν.Αποτέλεσε τον καταλύτη, που μετάλλαξε τα ήρεμα νερά μιας μάλλον πολύχρονης, εκσυγχρονιστικής, πολιτικής ηγεμονίας του Κ. Σημίτη. Κυρίως κατόρθωσε - σαν αρχιεράρχης - να ενεργοποιήσει στον απώτατο βαθμό τον "χαμένο πατριωτισμό" στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ και να τον ενώσει υπόγεια με το κυρίαρχο αναχρονισμό της ΝΔ και της δεξιάς παράταξης γενικότερα.
Το "όπισθεν ολοταχώς" ψηλάφησε πολλές κρυμμένες πτυχές της παραδοσιακής "ευρωφοβίας" των Ελλήνων και τις φανέρωσε ανέλπιστα έντονα. Και ο λόγος του σ' αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο για την εξέλιξη της πολιτικής του εκσυγχρονισμού διέγειρε αποτελεσματικές αντιδράσεις σε όλο το πολιτικό και κοινωνικό φάσμα.
Αποδιοργάνωσε τις προοδευτικές δυνάμεις στον κυρίαρχο (μέχρι πρότινος) χώρο του ΠΑΣΟΚ και της "δημοκρατικής παράταξης" κι έτσι η νίκη της ΝΔ το 2004 και η έκτοτε κυριαρχία της οφείλεται εν πολλοίς και στον ακατάβλητα διεισδυτικό του λόγο.
Θεωρώ μεγάλη συμφορά για την ιστορία αυτού του τόπου την παρουσία του Χριστόδουλου. Αντιλαμβάνομαι τις κοινωνικές αιτίες που τον επέβαλλαν, αλλά ήταν υπερβολικά χαρισματικός, υπερβολικά φιλόδοξος και κατά τη γνώμη μου αν ζούσε περισσότερα χρόνια θα έβλαπτε την Ελλάδα, όσο κι ο Μακάριος την Κύπρο.
Ο θάνατός του - ανθρώπινα κατανοώ τη θλίψη όσων τον αγάπησαν - θεωρώ ότι απελευθερώνει δυνάμεις και επαναφέρει μια ισορροπία λίγο πριν από την κατάρρευση. Ίσως και να έφυγε την κατάλληλη ώρα...
Κ.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου