37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

ΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΙΔΑΡΟΣ

Απομένει να ανεβάσω αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ στο ... πεζοδρόμιο!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Βρε παλιόπαιδο!
Πού τη βρήκες αυτή τη φωτογραφία μου;
(Είναι λίγο παλιά βέβαια...)
Κ.Λ.

Παρείσακτος είπε...

Να κι ένας άνθρωπος με χιούμορ! Νάσαι καλά Κωστάρα μου. Και τώρα καλά κρατιέσαι και το κυριότερο: Δεν σκανδαλίζεσαι από τα ωραία γυναικεία σώματα σαν τους Άγιους Αντώνιους της μαρξιστικής αριστεράς. Αντίθετα φτιάχνει η διάθεσή σου όπως όλων των φυσιολογικών ανθρώπων. Νομίζω;

leon είπε...

Καλά οι Χριστιανοί ρε Παρείσακτε, κουκιά έφαγαν και κουκιά μαρτυράνε. Αλλά να μου ταυτίζεις κι εσύ τον πλέον ακόλαστο άνθρωπο της εποχής του, που την έκανε για την έρημο για να υποδύεται τον ερημίτη όταν εμφανιζόταν από μακριά άνθρωπος, κι είχε στήσει υπόγειο ανάκτορο στο οποίο γλένταγε όλα τα παραδείσια ουρί με αυτούς που σκανδαλίζει το γυναικείο σώμα; τι να πώ; Μάλλον άρχισες να γερνάς φιλαράκο.
Όσο για τον παίδαρο, καλός είναι, αλά τίποτα πιο φρέσκο δεν έχεις;

Γιάννης Χρ.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)