Λάβροι ξιφούλκησαν οι καθ' έξιν ΠΑΣΟΚΟΜΑΧΟΙ κάθε χρώματος και ιδεολογίας κατά της Λούκας Κατσέλη και του ΠΑΣΟΚ.
«Το ΠΑΣΟΚ είναι χειρότερο από τον Αλογοσκούφη», εκραύγασεν πανευτυχής που του δίνονταν μια χρυσή ευκαιρία να ξεπλύνει τις πομπές του ο κύριος Μανώλης. Ο οποίος τρεις μέρες πριν είχε, ορθώς, επικρίνει ως απαράδεκτη τη νομοθετική ρύθμιση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στις ΔΕΚΟ και επιπλέον καθιστά τους νεοπροσληφθέντες σε αυτές γιουσουφάκια μέχρι νεωτέρας και δυο μέρες πριν είχε συναινέσει στην αντικατάστασή του κατά την ψηφοφορία, για να μην υποχρεωθεί να υλοποιήσει τις απειλές του, δηλαδή να μην ψηφίσει την κατάπτυστη διάταξη.
«Ναι, ναι είναι χειρότερο από τον Αλογοσκούφη», εκραύγασαν πανευτυχείς εν χορώ ΚΚΕ και ΣΥΝ, πανευτυχείς που ξεμπρόστιασαν για άλλη μια το «υπόδουλο στη διαφθορά και την πλουτοκρατία ΠΑΣΟΚ»
«Πρόεδρε τι πέριμένεις να τη στείλεις σπίτι της;», ανέκραξαν και τα μονίμως ανησυχούντα «στελέχη του ΠΑΣΟΚ».
Αρνήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις της δια του στρίβειν ο επίσημος εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κύριος Παπακωνσταντίνου.
«Σεισμικές δονήσεις και νέο κύκλο εσωστρέφειας προκαλούν στο ΠΑΣΟΚ οι αμφιλεγόμενες δηλώσεις της Λούκας Κατσέλη για τις ΔΕΚΟ» διαπίστωσαν - ορθώς ως προς την εσωστρέφεια, υποβολιμαία ως προς το «αμφιλεγόμενες» - και τα «αδέσμευτα» ΜΜΕ.
Δεν τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά την κυρία Κατσέλη. Δεν έχω ούτε θετική ούτε αρνητική εικόνα για τις προσωπικές της απόψεις και την προσωπική της στάση ζωής. Το μόνο «επιβαρυντικό» στοιχείο είναι πως είναι σύζυγος ενός από τους πλέον περιορισμένης πολιτικής αντίληψης πολιτικού, η διαχειριστική ικανότητα του οποίου - από όποιο υπουργείο πέρασε δεν άφησε πέτρα πάνω στην πέτρα - μόνο με αυτή των Υπουργών της παρούσας κυβέρνησης μπορεί να συγκριθεί (ναι, ναι, καλά καταλάβατε, για το Γεράσιμο Αρσένη μιλάω, δεν υπάρχει δεύτερος με αυτά τα χαρακτηριστικά στο ΠΑΣΟΚ). ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ όμως γιατί η επίθεση εναντίον της δεν είναι καν κακόβουλη κριτική. Είναι ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ.
Ας διαβάσουμε λοιπόν άλλη μια φορά την επίμαχη δήλωση στη ΝΕΤ 105,8, που αποτελεί απάντηση στο ερώτημα «αν υπό προϋποθέσεις οι ΔΕΚΟ πρέπει να κλείνουν».
«Αν μια ΔΕΚΟ φθάσει στο σημείο να μην παράγει κοινωνικό έργο τότε πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά για το μέλλον της». είπε η κυρία Κατσέλη. Δε χωράει αμφιβολία, ότι στον προβληματισμό για το μέλλον μιας ΔΕΚΟ που δεν παράγει πλέον κοινωνικό έργο εντάσσεται και το ενδεχόμενο του κλεισίματός της.
Με τη θέση αυτή κάποιος μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί. Εμένα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε συμφωνήσει εκ προοιμίου στον ορισμό του κοινωνικού έργου και στους κανόνες που πρέπει να διέπουν τη λειτουργία μιας ΔΕΚΟ σε περιβάλλον ελεύθερης αγοράς.
Θα μπορούσαν κάποιοι - και εγώ αυτό θα είχα κάνει αν ήμουν στη θέση του δημοσιογράφου - να τη ρωτήσουν πώς ορίζεται η μη παραγωγή κοινωνικού έργου.
Αυτοί που διαφωνούν θα όφειλαν να εκθέσουν τις απόψεις τους σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε με μια ΔΕΚΟ που δεν παράγει πλέον κοινωνικό έργο.
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν συνέβη. Διότι για να ρωτήσεις τον άλλο πώς ορίζει τη μη παραγωγή κοινωνικού έργου, πρέπει εσύ, ως πρόσωπο ή ως πολιτικός φορέας να έχεις τέτοια άποψη, κάτι που αμφιβάλλω αν έστω και ένας από τους λάβρους ΠΑΣΟΚΟανησυχούντες και ΠΑΣΟΚΟμάχους διαθέτει έστω και σε πρωτόλεια μορφή.
Για να διαφωνήσεις με την άποψη της κυρίας Κατσέλη πρέπει επίσης να έχεις άποψη για το τι σκατά κάνουμε με μια ΔΕΚΟ που δεν επιτελεί πλέον κοινωνικό έργο. Αλλά, κατά μείζονα λόγο, ούτε γι' αυτό οι προαναφερθέντες έχουν άποψη.
Επέλεξαν λοιπόν την κατασυκοφάντηση, πράγμα πολύ εύκολο μιας και το ΠΑΣΟΚ είναι ο αγαπημένος αποδιοπομπαίος τράγος των ΜΜΕ. Συνέκριναν τη δήλωσή της με τη δήλωση του Αλογοσκούφη ο οποίος - να το θυμίσουμε - είχε δηλώσει ότι «δεν είναι δυνατό να υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις στις μη κερδοφόρες ΔΕΚΟ».
Και εδώ έγκειται η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ. Είναι άλλο πράγμα να κρίνεις μια ΔΕΚΟ για την ικανότητά της να παράγει κοινωνικό έργο και άλλο πράγμα να την κρίνεις για την ικανότητά της να είναι κερδοφόρα.
Γιατί οι ΔΕΚΟ χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό για να παράγουν κοινωνικό έργο όχι για να βγάζουν κέρδη. Είναι εκ προοιμίου ελλειμματικές γιατί η τιμολογιακή τους πολιτική καθορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση με τα όποια κοινωνικά κριτήρια αυτή επιλέγει.
Επομένως ο ΟΣΕ δεν παράγει κοινωνικό έργο αν τα τραίνα δεν μεταφέρουν ανθρώπους και εμπορεύματα. Η ΔΕΗ δεν παράγει κοινωνικό έργο αν δεν παρέχει ηλεκτροδότηση στους συνδρομητές της κ.λ.π.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί που έσπευσαν να ζητήσουν την κεφαλή της κυρίας Κατσέλη επί πίνακι είναι οι ίδιοι που είχαν καταπιεί τη γλώσσα τους όταν ο Αλογοσκούφης διατύπωσε την τερατώδη άποψη περί μη κερδοφόρων ΔΕΚΟ.
Και οι μεν άναρθρες κραυγές του κυρίου Μανώλη είναι κατανοητές. Ο άνθρωπος δεν ξέρει - ή καμώνεται πως δεν ξέρει - να ξεχωρίζει το κερδος από το κοινωνικό έργο. Το ίδιο ίσχύει και για τους κυρίους Πρετεντέρηδες, Ευαγγελάτους, Χατζηνικολάου. Κουκιά έφαγαν, κουκιά μαρτυράνε.
Κατανοητές επίσης και οι αντιδράσεις ΚΚΕ και ΣΥΝ που ευχαρίστως έπαιξαν το ρόλο των δεύτερων φωνών στη συκοφαντική αυτή ενορχήστρωση. Το μεν πρώτο είναι δέσμιο των οικονομικών του συναλλαγών με την κυβέρνηση. Ο δε δεύτερος έχει κάθε λόγο να αναζητά σε τέτοιες αντιδράσεις τη διέξοδο στο ιδεολογικό του αδιέξοδο.
Εκεί που τα πράγματα γίνονται ακατανόητα είναι σε ό,τι αφορά στο ΠΑΣΟΚ. Πρέπει κάποτε αυτό το κόμμα να μάθει να υπερασπίζεται με παρρησία τις απόψεις του. Πρέπει να πάρει χαμπάρι ότι από την εποχή που έκοψε με το μαχαίρι τις σχέσεις του με τον Ανδρεϊκό λαίκισμό, υποχρεούται να έχει απόψεις και να τις υπερασπίζεται - το ξαναλέω μπας και το καταλάβει κανείς - με παρρησία. Μόνο τότε ο πολιτικός του λόγος θα γίνει διακριτός. Μόνο τότε η επιμελής συκοφαντία του κάθε εκπληκτικού κύριου Πρετεντέρη, Ευαγγελάτου, Χατζηνικολάου θα αρχίσει να πέφτει στο κενό.
Και μέχρι κάποιος να μου αποδείξει ότι η κυρία Κατσέλη ταυτίζει κερδοφορία και κοινωνικό έργο, εγώ θα χαρακτηρίζω τους επικριτές της που σκοπίμως συγχέουν αυτές τις δυο έννοιες ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ
Γιάννης Χρ.
«Το ΠΑΣΟΚ είναι χειρότερο από τον Αλογοσκούφη», εκραύγασεν πανευτυχής που του δίνονταν μια χρυσή ευκαιρία να ξεπλύνει τις πομπές του ο κύριος Μανώλης. Ο οποίος τρεις μέρες πριν είχε, ορθώς, επικρίνει ως απαράδεκτη τη νομοθετική ρύθμιση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στις ΔΕΚΟ και επιπλέον καθιστά τους νεοπροσληφθέντες σε αυτές γιουσουφάκια μέχρι νεωτέρας και δυο μέρες πριν είχε συναινέσει στην αντικατάστασή του κατά την ψηφοφορία, για να μην υποχρεωθεί να υλοποιήσει τις απειλές του, δηλαδή να μην ψηφίσει την κατάπτυστη διάταξη.
«Ναι, ναι είναι χειρότερο από τον Αλογοσκούφη», εκραύγασαν πανευτυχείς εν χορώ ΚΚΕ και ΣΥΝ, πανευτυχείς που ξεμπρόστιασαν για άλλη μια το «υπόδουλο στη διαφθορά και την πλουτοκρατία ΠΑΣΟΚ»
«Πρόεδρε τι πέριμένεις να τη στείλεις σπίτι της;», ανέκραξαν και τα μονίμως ανησυχούντα «στελέχη του ΠΑΣΟΚ».
Αρνήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις της δια του στρίβειν ο επίσημος εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κύριος Παπακωνσταντίνου.
«Σεισμικές δονήσεις και νέο κύκλο εσωστρέφειας προκαλούν στο ΠΑΣΟΚ οι αμφιλεγόμενες δηλώσεις της Λούκας Κατσέλη για τις ΔΕΚΟ» διαπίστωσαν - ορθώς ως προς την εσωστρέφεια, υποβολιμαία ως προς το «αμφιλεγόμενες» - και τα «αδέσμευτα» ΜΜΕ.
Δεν τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά την κυρία Κατσέλη. Δεν έχω ούτε θετική ούτε αρνητική εικόνα για τις προσωπικές της απόψεις και την προσωπική της στάση ζωής. Το μόνο «επιβαρυντικό» στοιχείο είναι πως είναι σύζυγος ενός από τους πλέον περιορισμένης πολιτικής αντίληψης πολιτικού, η διαχειριστική ικανότητα του οποίου - από όποιο υπουργείο πέρασε δεν άφησε πέτρα πάνω στην πέτρα - μόνο με αυτή των Υπουργών της παρούσας κυβέρνησης μπορεί να συγκριθεί (ναι, ναι, καλά καταλάβατε, για το Γεράσιμο Αρσένη μιλάω, δεν υπάρχει δεύτερος με αυτά τα χαρακτηριστικά στο ΠΑΣΟΚ). ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ όμως γιατί η επίθεση εναντίον της δεν είναι καν κακόβουλη κριτική. Είναι ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ.
Ας διαβάσουμε λοιπόν άλλη μια φορά την επίμαχη δήλωση στη ΝΕΤ 105,8, που αποτελεί απάντηση στο ερώτημα «αν υπό προϋποθέσεις οι ΔΕΚΟ πρέπει να κλείνουν».
«Αν μια ΔΕΚΟ φθάσει στο σημείο να μην παράγει κοινωνικό έργο τότε πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά για το μέλλον της». είπε η κυρία Κατσέλη. Δε χωράει αμφιβολία, ότι στον προβληματισμό για το μέλλον μιας ΔΕΚΟ που δεν παράγει πλέον κοινωνικό έργο εντάσσεται και το ενδεχόμενο του κλεισίματός της.
Με τη θέση αυτή κάποιος μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί. Εμένα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε συμφωνήσει εκ προοιμίου στον ορισμό του κοινωνικού έργου και στους κανόνες που πρέπει να διέπουν τη λειτουργία μιας ΔΕΚΟ σε περιβάλλον ελεύθερης αγοράς.
Θα μπορούσαν κάποιοι - και εγώ αυτό θα είχα κάνει αν ήμουν στη θέση του δημοσιογράφου - να τη ρωτήσουν πώς ορίζεται η μη παραγωγή κοινωνικού έργου.
Αυτοί που διαφωνούν θα όφειλαν να εκθέσουν τις απόψεις τους σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε με μια ΔΕΚΟ που δεν παράγει πλέον κοινωνικό έργο.
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν συνέβη. Διότι για να ρωτήσεις τον άλλο πώς ορίζει τη μη παραγωγή κοινωνικού έργου, πρέπει εσύ, ως πρόσωπο ή ως πολιτικός φορέας να έχεις τέτοια άποψη, κάτι που αμφιβάλλω αν έστω και ένας από τους λάβρους ΠΑΣΟΚΟανησυχούντες και ΠΑΣΟΚΟμάχους διαθέτει έστω και σε πρωτόλεια μορφή.
Για να διαφωνήσεις με την άποψη της κυρίας Κατσέλη πρέπει επίσης να έχεις άποψη για το τι σκατά κάνουμε με μια ΔΕΚΟ που δεν επιτελεί πλέον κοινωνικό έργο. Αλλά, κατά μείζονα λόγο, ούτε γι' αυτό οι προαναφερθέντες έχουν άποψη.
Επέλεξαν λοιπόν την κατασυκοφάντηση, πράγμα πολύ εύκολο μιας και το ΠΑΣΟΚ είναι ο αγαπημένος αποδιοπομπαίος τράγος των ΜΜΕ. Συνέκριναν τη δήλωσή της με τη δήλωση του Αλογοσκούφη ο οποίος - να το θυμίσουμε - είχε δηλώσει ότι «δεν είναι δυνατό να υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις στις μη κερδοφόρες ΔΕΚΟ».
Και εδώ έγκειται η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ. Είναι άλλο πράγμα να κρίνεις μια ΔΕΚΟ για την ικανότητά της να παράγει κοινωνικό έργο και άλλο πράγμα να την κρίνεις για την ικανότητά της να είναι κερδοφόρα.
Γιατί οι ΔΕΚΟ χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό για να παράγουν κοινωνικό έργο όχι για να βγάζουν κέρδη. Είναι εκ προοιμίου ελλειμματικές γιατί η τιμολογιακή τους πολιτική καθορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση με τα όποια κοινωνικά κριτήρια αυτή επιλέγει.
Επομένως ο ΟΣΕ δεν παράγει κοινωνικό έργο αν τα τραίνα δεν μεταφέρουν ανθρώπους και εμπορεύματα. Η ΔΕΗ δεν παράγει κοινωνικό έργο αν δεν παρέχει ηλεκτροδότηση στους συνδρομητές της κ.λ.π.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί που έσπευσαν να ζητήσουν την κεφαλή της κυρίας Κατσέλη επί πίνακι είναι οι ίδιοι που είχαν καταπιεί τη γλώσσα τους όταν ο Αλογοσκούφης διατύπωσε την τερατώδη άποψη περί μη κερδοφόρων ΔΕΚΟ.
Και οι μεν άναρθρες κραυγές του κυρίου Μανώλη είναι κατανοητές. Ο άνθρωπος δεν ξέρει - ή καμώνεται πως δεν ξέρει - να ξεχωρίζει το κερδος από το κοινωνικό έργο. Το ίδιο ίσχύει και για τους κυρίους Πρετεντέρηδες, Ευαγγελάτους, Χατζηνικολάου. Κουκιά έφαγαν, κουκιά μαρτυράνε.
Κατανοητές επίσης και οι αντιδράσεις ΚΚΕ και ΣΥΝ που ευχαρίστως έπαιξαν το ρόλο των δεύτερων φωνών στη συκοφαντική αυτή ενορχήστρωση. Το μεν πρώτο είναι δέσμιο των οικονομικών του συναλλαγών με την κυβέρνηση. Ο δε δεύτερος έχει κάθε λόγο να αναζητά σε τέτοιες αντιδράσεις τη διέξοδο στο ιδεολογικό του αδιέξοδο.
Εκεί που τα πράγματα γίνονται ακατανόητα είναι σε ό,τι αφορά στο ΠΑΣΟΚ. Πρέπει κάποτε αυτό το κόμμα να μάθει να υπερασπίζεται με παρρησία τις απόψεις του. Πρέπει να πάρει χαμπάρι ότι από την εποχή που έκοψε με το μαχαίρι τις σχέσεις του με τον Ανδρεϊκό λαίκισμό, υποχρεούται να έχει απόψεις και να τις υπερασπίζεται - το ξαναλέω μπας και το καταλάβει κανείς - με παρρησία. Μόνο τότε ο πολιτικός του λόγος θα γίνει διακριτός. Μόνο τότε η επιμελής συκοφαντία του κάθε εκπληκτικού κύριου Πρετεντέρη, Ευαγγελάτου, Χατζηνικολάου θα αρχίσει να πέφτει στο κενό.
Και μέχρι κάποιος να μου αποδείξει ότι η κυρία Κατσέλη ταυτίζει κερδοφορία και κοινωνικό έργο, εγώ θα χαρακτηρίζω τους επικριτές της που σκοπίμως συγχέουν αυτές τις δυο έννοιες ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ
Γιάννης Χρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου