37 χρόνια μετά... Μια απόπειρα για να θυμηθούμε, να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε. (Πριν από 37 χρόνια ιδρύθηκε η ΠΑΜΚ ΓΚΥΖΗ, μια μικρή οργάνωση μαθητών, στα πλαίσια της τότε ΠΑΜΚ. Τα μέλη της έδεσαν δεσμοί βαθείς, με αντοχή στο χρόνο. Μπορεί οι δρόμοι μας - πολιτικοί και κοινωνικοί - να χώρισαν μετά... Όμως κάπου στο βάθος σιγόκαιγε η λαχτάρα να βρεθούμε ξανά, να μιλήσουμε, να ελπίσουμε... Άλλωστε δεν άλλαξε τίποτε από τότε στις καρδιές μας. Οι καρδιές των ανθρώπων δεν αλλάζουν...)

Κυριακή 24 Αυγούστου 2008

Alea jacta est... (κοινώς, είμαστε για το γάιδαρο καβάλα!..)

Όλο αυτό το διάστημα που οι διακοπές (αααχ…) με κράτησαν μακριά από την άμεση επαφή με το μπλογκ μας, ευρισκόμενος σε position difficile, αδυνατούσα να εκφέρω κι εγώ την ταπεινή μου γνώμη σε όλα όσα τεκταίνοντο στον μικρόκοσμό μας…
Τώρα όμως που γύρισα και αναμνησκόμενος τα όσα βιαστικά διάβαζα σε κάτι lap-top της συμφοράς, πληρώνοντας δύο ευρόπουλα το ημίωρο, κατά τη διάρκεια των διακοπών, νοιώθω την ανάγκη έστω και με τρόπο αποσπασματικό, να πω κι εγώ την παπάρα μου:

1. Φιλελεύθερε τζουτζέ: Γιατί βρε αθεόφοβε κάθε 23 Ιουλίου εκάστου έτους, μες την κάψα του καλοκαιριού, νοιώθεις την ανάγκη να τρέχεις στο Προεδρικό Μέγαρο, φορώντας την άβολη κουστουμιά, που εξ επί τούτου αγόρασες, να περιφέρεσαι σαν αργόσχολος στο παχύ γρασίδι του κήπου, «στα κασμήρια σου σφιγμένος», που θάλεγε κι ο Στελλάρας και να ατενίζεις ενεός το κάθε νεότευκτο λαμόγιο (Τσίπρας π.χ) να κάνει το κομμάτι του σε βάρος σου; Και σε βάρος μας;
Η αντίσταση στη χούντα ήταν γούστο και καμάρι σου… Και στάση ζωής. Πέραν τούτου… Έασον αυτοίς χαίρειν!.. (Κοινώς, γράφτους στ’ αρχίδια σου.)

2. Γιάννη Χρ.: Εκτός των θερμών συγχαρητηρίων για την άοκνη προσπάθεια που κατέβαλες για να κρατήσεις το μπλογκάκι μας ζωντανό όλες αυτές τις ερωτικές νύχτες του Αυγουστιάτικου φεγγαριού, θα πρέπει να παρατηρήσω ότι κάπου υπερέβαλες εαυτόν… Προκάλεσες... Kαι μοιραία προκλήθηκες… Γίναμε θέμα γενικώς… Αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι αντεπεξήλθες των προκλήσεων, κάνοντας χρήση του εξαιρετικού μίγματος εγγλέζικου φλέγματος και λιμανίσιας βρωμόγλωσσας, που από μικρό παιδί σε διακρίνει.
3. Le canard (η κάπως έτσι τέλος πάντων): Άκου φίλε μου, εμείς εδώ δεν είμαστε τα φερέφωνα ή οι απολογητές κανενός, πολύ περισσότερο του παλιού φίλου και συντρόφου μας Δημήτρη Κουφοντίνα… Έχει τα κότσια και τις δυνατότητες να απαντά σε αυτά που τον ενδιαφέρουν από άλλα μέσα…
Εμείς μένουμε και θα μένουμε μέχρι το τέλος έξω από κάθε παιχνίδι ή παιχνιδάκι της (όποιας) πολιτικής.
Τα εσωτερικά της 17Ν μας απασχολούν όσο απασχολούν τους περισσότερους Έλληνες… Τίποτε περισσότερο… Καθείς εφ’ ω ετάχθη και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…

4. Γιώργο (διάλεξε κι εσύ ένα ψευδώνυμο, να σε ξεχωρίζουνε, που να πάρει): Τι θάλεγες για μια πιο εμπεριστατωμένη προσέγγιση της ιδέας που είχες για την «Αριστοτέλεια λογική»; Κάπως καθυστερημένα στο προτείνω, αλλά με προβλημάτισε αυτός ο Μισεά, που με βασάνισε αρκούντως στις διακοπές. Περιμένω θετική αντίδραση…

5. Γιώργο Κουτς: Είπαμε, ηθικό ακμαίο και κομμένα ποτά και τσιγάρα… Από δω και μπρος νηστεία και προσευχή, αδερφέ μου, για να προφτάσουμε να δούμε το θρίαμβο του φωτός επί του σκότους!.. Ούτως ή άλλως εμείς οι δυο, στο ίδιο καζάνι βράζουμε, (αλλά δεν το κάνουμε θέμα!)..
Κ.Λ.
(η φωτο άσχετη αλλά το φεγγάρι πάντα έχει κάτι να πει)

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Κώστα, καλώς μας πίσω.

Είναι σίγουρο ότι η Νάξος σου έκανε καλό γιατί επέστρεψες κ------. Αν γύρναγες από τη Μύκονο θα ΄λεγα ότι αλλάξανε τα γούστα σου μ' εκείνο το εξώφυλλο που μας κοτσάρισες.
Όσο για μένα έχω την τύχη να συντροφεύομαι από μια υπέροχη γυναίκα, όχι όμως τόσο χρυσοχέρα όσο η συμβία σου που σίγουρα σε ταϊζει καλά. Όποτε μου δίνεται λοιπόν η ευκαιρία για λίγη καλή μάσα την εκμεταλλεύομαι, αξιοποιώντας τα "τελευταία κουρέλια" από την αντίσταση κατά της χούντας, ντυμένος σύμφωνα με το πρωτόκολο, αφού δεν έχω πια τ' α------ του Τσίπρα για να κάνω ενδυματολογική αντίσταση.
Αφήνω λοιπόν για λίγο την πλάκα, αν και μ'αρέσει γιατί είναι πιο εύκολη. Έχω τονίσει πολλές φορές ότι προσωπικά εκτιμώ την δημοκρατία που έχουμε και θεωρώ ότι οι αδυναμίες που παρουσιάζουμε σαν κοινωνία δεν έχουν να κάνουν με τη λειτουργία της, την οποία θεωρώ πιο ευέλικτη και πιο κοντά στον άνθρωπο από άλλες με μεγαλύτερη παράδοση, στους νέους χρόνους πάντα.
Αν διάβαζες λοιπόν προσεχτικότερα το σχόλιό μου, θα καταλάβαινες και τον λόγο για τον οποίο ανταποκρίνομαι ευχαρίστως στην τιμή που μου κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν μ' ενδιαφέρει ποιοι είναι οι υπόλοιποι συμμετέχοντες γιατί δε νομίζω ότι είμαι ο Εκλεκτός, ούτε πιστεύω ότι μπορώ να γίνω φορώντας μπλουτζίν ή κιμονό. Άλλωστε, όταν συμμετέχω σε μια γιορτή, μικρή ή μεγάλη, ποτέ δεν ζητάω τον κατάλογο των προσκεκλημένων.

Ανώνυμος είπε...

Και κάτι ακόμη. Δεν ήξερα για την περιπέτεια της υγείας του φίλου μας Γιώργου Κουτσ. Του εύχομαι περαστικά και σιδερένιος.

Ανώνυμος είπε...

Ψηλέ, τι γίνεται; Γύρισες από διακοπές και δεν έχεις τίποτα να πεις; Δηλαδή, έφυγε ο Γιάννης στη Σάμο και το blog έγινε Σάμινα;
Για να σοβαρευτούμε λίγο, γιατί θα γίνει της Ανόρθωσης.

Ανώνυμος είπε...

Κωστάκη ο χαρακτηρισμός "λαμόγιο" για τον Τσίπρα ξεπερνά τα όρια κοσμιότητας του μπλοκ. ( Η επισήμανση έγινε από νεαρό φίλο που ενδιαφέρεται για τις αναρτήσεις του μπλοκ και ανήκει ιδεολογικά στον Συνασπισμό ).Επειδή θεώρησα δικαιολογημένη την ένσταση του σου το θέτω υπ΄όψιν.

Ανώνυμος είπε...

Απ.Ιφ.
Ο χαρακτηρισμός "λαμόγιο" για τον νεότευκτο ηγέτη του ΣΥΝ αιτιολογείται ως εξής:
Διότι χρησιμοποίησε μια νεαρά και ευηδή έγχρωμη κοπελίτσα (αντιπαρέρχομαι τα όσα φτάνουν στ' αυτιά μου για το λόγο που πραγματικά το έκανε) προκειμένου - υποτίθεται - να θέσει με έναν πρωτότυπο τρόπο το πολύ σοβαρό ζήτημα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες παιδιά από την Αφρική, που ενώ γεννιούνται εδώ, στην Ελλάδα, εν τούτοις, για λόγους που ανάγονται αφ' ενός μεν στο τέρας της γραφειοκρατίας, αφ' ετέρου σε αγκυλώσεις ξεονοφοβικές, τα παιδιά αυτά δεν έχουν υπηκοότητα, είναι με λίγα λόγια σα να μην υπάρχουν...
Και ο αγαπητός μας κύριος Τσίπρας τι έκανε; Πήρε παραμάσχαλα μια κοπελίτσα που... ΔΕΝ εμπίπτει σ' αυτή την κατηγορία και μας έσκασε μύτη χαρωπός, άνετος, αγραβάτωτος και ακομβίωτος, στο Προεδρικό μέγαρο, - εκεί που ο φ. τζ. πήγε γραβατωμένος, σεβόμενος την πρόσκληση του προέδρου - συνοδεύοντας ένα "μαύρο μανούλι"...
Αν δεν ήταν ένα ακόμη "λαμόγιο" από αυτά που άφθονα φυτρώνουν τα τελευταία χρόνια στην αυλή της ανανέωσης, θα μπορούσε να πάρει παραμάσχαλα κανένα 15χρονο μαύρο ή μαύρη, που μπορεί να ήταν χοντρή ή με σπυράκια στο πρόσωπο και να κάνει θέμα.
Όχι θέμα... Θεματάρα!
Το κυριότερο όμως ακολούθησε μετά.
Μετά... σιωπή! Ή μάλλον αδιαφορία.
Η "μαυρούλα" έκανε το γύρο της στα μεσημεριανάδικα της τηλεόρασης, μάθαμε για την οικογένειά της και όλα τα σχετικά, άλλα το θέμα έμεινε εκεί...
Κανείς από τον ΣΥΝ δεν μας εξήγησε κάτι περισσότερο...
Ο "μάγκας" έκανε το κομμάτι του και τέλος!..
Έτσι όμως φίλε Απ.Ιφ. και φίλοι του ΣΥΝ που ίσως να διαβάζετε, δεν γίνεται πολιτική.
Έτσι γίνεται "λεζάντα"...
Γι αυτό και ο χαρακτηρισμός...
Κ.Λ.

Powered By Blogger

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Συνεργάτες

Επισκέψεις (από 01/03/2008, 18:00 μμ)