ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΕΙΟΣ ΣΚΕΨΗ

ΖΩΝΙΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ

Ο Γιάννης Πρετεντέρης είναι δημοσιογράφος. Θα μου πείτε, μα καλά για νέο μας το λες; Ε λοιπόν, αυτό είναι το στυλ του Πρετεντέρη. Λέει «αλήθειες». Απλές αλήθειες. Αλήθειες του καφενείου. Αλήθειες που χρησιμοποιούν όλοι αυτοί που συγκροτούν την κοινή γνώμη και χρησιμοποιούν τον κοινό νου, αυτόν που τόσο υπερήφανα διατείνεται πως διαθέτει ο Πρετεντέρης. Δεν μας εξηγεί βέβαια πως γίνεται, αφού αυτός ο νους είναι τόσο κοινός, να μην τον χρησιμοποιούν και οι άλλοι κοινοί θνητοί και να το παίζουν δημοσιογραφάρες για να κονομάνε όπως ο Πρετεντέρης.

Ο τρόπος σκέψης του Πρετεντέρη χρησίμεψε στον αείμνηστο πατέρα του, ο οποίος διέθετε πραγματικό ταλέντο και έγραψε ωραίες κωμωδίες, εμπνεόμενος από κοινούς τύπους , κοινές καταστάσεις και κοινό τρόπο σκέψης. Προφανώς ο Γιάννης Πρετεντέρης δεν μπορεί να γράψει κωμωδίες, ταυτίζεται όμως θαυμάσια με τους τύπους που διακωμωδούσε ο Κώστας Πρετεντέρης.

Ας θαυμάσουμε παρέα τον πρετεντέρειο τρόπο σκέψης :
Δεν καταλαβαίνω, αφού τόσα χρόνια κάποιοι ξέρανε (εγώ δεν ήξερα) ότι στα Ζωνιανά γίνονται αυτά, γιατί δεν επενέβαινε το κράτος;

Ασφαλώς ο αθώος Γιάννης Πρετεντέρης, αθώος σαν παιδί που πετάει μπουκάλια στον διαιτητή όταν διαφωνεί με τις αποφάσεις του, αγνοεί και άλλα. Ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι χώροι όπου γίνεται ανοιχτά διακίνηση ναρκωτικών, ότι υπάρχουν συγκεκριμένα πρακτορεία που προωθούν γυναίκες για ερωτικές συνευρέσεις, ότι όλοι οι ιδιοκτήτες νυκτερινών και άλλων μαγαζιών πληρώνουν προστασία σε συγκεκριμένες συμμορίες (μηδέ της αστυνομίας εξαιρουμένης) για νάχουν το κεφαλάκι τους ήσυχο κλπ κλπ.

Αυτά όλα τα αγνοεί ο Γιάννης Πρετεντέρης, ειδάλλως θα είχε ήδη προτείνει να καταργηθούν εν μια νυκτί από το κράτος που έχει την ισχύ. Κοντολογής ο Πρετεντέρης δεν ξέρει ότι υπάρχει υπόκοσμος, γιατί διαφορετικά θα ζητούσε την κατάργησή του.

Προφανώς ο Γιάννης Πρετεντέρης δεν έχει διαβάσει ομότεχνους του αείμνηστου πατέρα του, γιατί διαφορετικά δεν θα του είχε διαφύγει το κορυφαίο έργο του Νίκου Τσιφόρου, Τα παιδιά της Πιάτσας, όπου στον πρόλογο δηλώνεται σαφώς ότι δεν υπάρχει κοινωνία χωρίς υπόκοσμο, πράγμα που σημαίνει ότι ο υπόκοσμος και οι δραστηριότητές του δεν καταργούνται αλλά βρίσκονται σε δυναμική ισορροπία με τις νόμιμες δραστηριότητες του «νομοταγούς» πληθυσμού. Η ισορροπία είναι δυναμική γιατί γίνονται συνεχώς αψιμαχίες οι οποίες εντείνονται και γίνονται πόλεμος όταν πάει να διαταραχτεί η ισορροπία από την μία ή την άλλη πλευρά, μέχρις ότου προκύψει μια νέα ισορροπία. Αυτό έγινε και στην Ιταλία με τα «καθαρά χέρια», αυτό γίνεται και στην Κολομβία, στη Ρωσία, στη χερσόνησο της Μαλάκας και πρέπει νάναι κανείς πολύ μαλάκας, ίσως και δημοσιογράφος για να μην το καταλαβαίνει ή να κάνει πως δεν το καταλαβαίνει.

Αυτή λοιπόν η κορυφαία πρετεντέρειος σκέψη, η τόσο θαυμάσια απλή και αποτελεσματική που τον οδηγεί εκ του ασφαλούς στην επιλογή του σωστού, αφήνει την ανεξίτηλη σφραγίδα της σε όλες, μα όλες τις επιλογές του πιο γνήσιου εκφραστή του «κοινού νου». Θα θυμίσω μόνο ότι στον τόπο μας υπάρχουν πολλά «κοινά» πράγματα, μεταξύ των οποίων σαφώς ξεχωρίζει η πιο κοινή προσφώνηση που είναι γνωστή ανά την υφήλιο.

Γ.Μ.Σ.